are you liar? || yizhan

第一节; everything

her şey

Soğuk havanın umursanmadan, insanların toplandığı bir yarış günü daha gelmişti. Her şey hazırdı. Motorlar yarış çizgisinde üzerinde sürücüleriyle hazır bekliyorlardı. Tribünlerde bulunanlar da yüksek sesleri ile desteklerini esirgemiyorlardı. Hatta aralarından bazıları kendi aralarında kumar bile oynamıştı. Çoğunun desteklediği isim motor yarışlarında daha yeni olan Wang Yibo'ydu. Son yarışında açtığı fark ile birçok kişinin gözüne girmeyi başarmıştı. Diğerleri ise yarışların eski efsanevi ismi Cao Yuchen'i destekliyorlardı. Önceden bir numaradan düşmeyen bu bedenin birkaç kez geriye düşmesini umursamıyorlardı. Aslında tek düşündükleri kazandıklarında ceplerine girecek paraydı. Çoğu kişi Yibo için para yatırmışken Yuchen kazanırsa, onlarda daha fazla kazanacaklardı.

Geri sayım devreye girdiğinde tüm gözler dikkat kesilmişti. Motor sesleri de kendini belli etmeye başlamıştı. Çizgiden iyi bir çıkış yapmak oldukça önemliydi ve bunun için hazır bekliyorlardı. Son saniyeler içerisindeyken iki yarışçının gözleri kesişmişti. Birinin bakışları nefret barındırırken, diğeri kazanacağından emin bir bakışla bakmıştı. Ardından göz devirerek önüne dönmüştü. Yeni olduğu için onu küçümsemelerine dayanamıyordu. Bir kavga başlatmaktansa her yarışı kazanarak kendini göstermek konusunda kararlıydı. Daha önce kendisine edilen o lafların karşılığını birer birer veriyordu.

Yarışın başladığını belirten o ses duyulduğunda en iyi çıkışı beklenilen kişi yapmıştı. Tribünden gelen seslerde böylece artmıştı. Onu bir insan değilde yatırım olarak görenlerin sesi yükselmişti özellikle. Çoğu motor yarışçısı gibi Yibo'da biliyordu, kendi üzerlerinden insanların para kazandığını. Bu yüzden bilerek son sıralara düşmeyi bile düşünmüştü ama kendi kariyeri için savaşmaya devam edecekti. O insanları görmezden gelmek en iyisiydi.

Motorunu elinden geldiğince en iyi şekilde kullanmaya çalışıyordu. Dönmesi gereken virajları özenle dönüyordu. En önde olduğundan dolayı kendini rahatlatarak yarışı birazda olsun salmamıştı. İlk başladığında olduğu gibi kendine güveniyordu ama asla egosu ile hareket etmiyordu. Çünkü bunu daha önce yaptığında pek iyi sonuçlar aldığı söylenemezdi.

Bundan önceki yarışın aksine fazla bir fark atamamıştı. Hemen arkasından gelen motor üzerindeki beden bu sefer daha iddialıydı. Kazanmak için her şeyi yapmayı aklına koymuştu. Ciddi anlamda her şeyi içeriyordu. Bu sefer kazanamasa bile, kesinlikle kazanacaktı. Aklına bunu koymuştu bir kere, nelere yol açacağını bilmeden.

Yarışta son tura girilmişti. Sıralama tablosu sürekli değişmesine rağmen ilk iki sıra sabit kalmayı sürdürüyordu. Tribünlerin sesi şimdi daha yüksekti. Eğer daha çok ses çıkarırlarsa tuttukları kişinin kazanma oranının o kadar çok olacağını düşünmeye başlamışlardı. Oysa motorun hızı yüzünden rüzgarın çıkardığı ses ile motorcuların onları duyması çok zordu.

Değişen bir şeyde olmamıştı. Yarış bittiğinde de ilk iki sıra sabitti. Sadece hissedilen duygular farklılaşmıştı. İnsanlar sinirliydi. Yuchen'i desteklerken, şimdi ona hakaret dolu bağırışlar gönderiyorlardı. Bu zaten sinirli olan bedeni daha çok sinirlendirmeye yetmişti. İkincilik ödülünü bile almaya yeltenmemişti. Hızlı adımlar ile alanı terk ederek kendisi için ayrılmış odaya gelmişti. Amacı sadece eşyalarını alıp gitmekti. Burada bile daha fazla durmak istemiyordu. Sinir duygusu bedenini o kadar ele geçirmişti ki, duvarların bile üzerine geldiğini hissediyordu. Nefes alıp vermesi onun için daha zor hale gelmişti. Dışarıya çıkmaya ihtiyacı vardı. Belki de biraz uzaklaşmaya.

Odadan, daha önce getirdiği çanta ile çıkmıştı. Elinde arabasına ait anahtar ve susmayan telefonu duruyordu. Neden birden çekip gittiği ile ilgili aramalar olduğunu bildiğinden açmaya bile tenezzül etmedi. Sadece elindeki anahtarla arabasının kapısını açarak uzaklaşmaya başladı. Neden bu kadar tepki gösterdiğini bile bilmezken ortalarda dolanmak istemiyordu. Biraz uzaklaşma fikri aklını karıştırmaya devam ederken, aklında başka şeylerde oluşuyordu. O çocuktan kurtulmak istediği büyük bir gerçekti sonuçta. Bunun için bir çözüm yolu üretmeliydi. Artık daha fazla dayanabileceğini ve o hakaretlere maruz kalabileceğini sanmıyordu. Onu sakinleştiren tek şey olan sessizliğe ve temiz havaya muhtaç bir şekilde, bazen gittiği kayalığa doğru sürmeye başladı.

Aynı zamanda, yarış alanında herkes neler olduğunu anlayamamıştı ama şaşkın bakışları yok olmuştu. Yibo'ya ve diğerlerine ödülleri takdim edilerek resimler çekilmişti gazete haberlerine konmak üzere. Tabii ki giden bedeni çekmeyi de unutmamışlardı gazeteciler. Para kazanabilecekleri güzel bir haber olabilirdi. Sonuçta bu dünyada birçok insan para için her şeyi yapabiliyordu. İstisnalar yoktu.