MINE? [✓]

Chapter 59

«Στέφανε θα κατέβεις επιτέλους κάτω ή να έρθω με την κουτάλα πάνω;», ακούω για ακόμη μια φορά την φωνή της πεθερούλας μου και αφήνω ένα γελάκι.

Σαν να ακούω την μάνα μου…

Πολύ φίλη μου η μαμά του πάντως.

Ο Στέφανος αφήνει ένα απαλό φιλί στον ώμο μου και σηκώνεται όρθιος.

«Σου είπα έρχομαι ρε μάνα», ρολάρει σαρκαστικά τα μάτια του. «Μπαλόνια μου τα έκανες», λέει χαμηλόφωνα αυτή τη φορά, σαν να το υπενθυμίζει στον εαυτό του ή σε εμένα.

Φοράει το μποξερακι του και ύστερα το παντελόνι του και όταν πάει να πιάσει την μπλούζα του από δίπλα μου, μα την παίρνω στα χέρια.

Ένα στραβό γελάκι σχηματίζεται στο πρόσωπο του και σαν σίφουνας, κάνω την μπλούζα του κουβάρι και φέρνω τα πόδια μου στο στήθος μου, αποθηκεύοντας την μπλούζα στην κοιλιά μου, οπως η μαμά καγκουρό στο μωρό καγκουρό, μόνο που εγώ πνιγώ το καγκουρό παύλα την μπλούζα.

OKAY YOU GOT THE POINT, DON'T YOU?

Ναι κοκλα το πιάσαμε το ποιντ, πάμε παρακάτω τώρα.

Μπα; Πως και από τα μέρη μας;

Είπα να σου κάνω αυτήν την τιμή και τσουπ, εμφανίστηκα

Και τσουπ, πετάχτηκε η τσουτσου θες να πεις, ηλίθια υποσυνείδητη φωνούλα

Γύρνα στον Στέφανο λέω εγώ και άσε με εμένα, αιντε τουβλιδιο

Ασταδιαλα

«Ξερεις, σε προτιμώ χωρίς μπλούζα», γελάω παιχνιδιάρικα και χωρίς προειδοποίηση πέφτει πάνω μου.

«Και εγώ σε προτιμώ χωρίς ρούχα, αλλά άλλο αυτό», ψιθυρίζει αισθησιακά στον λαιμό μου και ανατριχιάζω. «Τώρα αν δεν θέλεις να σε πάρω εδώ και τώρα δώσε μου την μπλούζα για να κατέβουμε κάτω».

Ξεροκαταπίνω ντροπιασμένη μα κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.

Δεν παραδίδω τα όπλα μου τόσο σύντομα, φίλος.

Τι φίλος μωρή, γκόμενος σου είναι

Ποιος σου μίλησε εσένα μωρή;
Ξουτ ξουτ

«Καλά. Εσύ το προκάλεσες!», με μια γρήγορη κίνηση ακινητοποιεί τα χέρια μου και πλησιάζει τον λαιμό μου.

Απομακρύνει με τα δάχτυλα του κάποιες τούφες των μαλλιών μου που τον ενοχλούν και πλησιάζει περισσότερο. Τα χείλια του βράζουν πάνω στον λαιμό μου και ανατριχιάζω αυτομάτως.