FOD Extra_1_Chapter(1-4) (Zawgyi+Unicode)
အိမ္ေတာ္ထိန္းက သူ႔ရဲ႕ေမးခြန္းေတြေၾကာင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္သြားပုံရၿပီး ေအးစက္စက္ေျဖလိုက္သည္။
" မင္း သန႔္စင္ၿပီးရင္ သခင္မေလးကိုေတြ႕လိမ့္မယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ပစၥည္းေတြဘယ္လိုသုံးရမလဲ သိလား။ မသိရင္ ငါသင္ေပးခဲ့မယ္"
သူ႔အေၾကာင္းကို သူတို႔စုံစမ္းၿပီးသားျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုတာ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သိသည္။ သူက မ်က္ႏွာနီသြားၿပီး ေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။ ေရွာင္လွ်ိဳ ႐ြာမွာ ေရပူမရွိရွာေပ။ တစ္လကို ေရပူနဲ႔ ၃ခါေလာက္ခ်ိဳးရတယ္ဆိုရင္ စည္းဇိမ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူက ေခတ္မီ ေရခ်ိဳးခန္းသုံး ပစၥည္းေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ သုံးတတ္မွာလဲ။
ဖူဘိုရဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာ အထင္ေသးရိပ္ ေပၚလာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာၿပီး ပစၥည္းေတြအသုံးျပဳပုံကို သင္ျပေပးကာ အဝတ္အစားထုတ္ေပးၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"သခင္မက မင္းအတြက္ တႏွစ္လုံးစာ ဝတ္ရမယ့္ အဝတ္အစားေတြ ျပင္ဆင္ေပးထားတယ္။ မင္းယူလာတာေတြကို ဘာတစ္ခုမွ ဝတ္လို႔မရလို႔ ငါ လႊင့္ပစ္ခိုင္းလိုက္ၿပီ"
သူ႔ပစၥည္းေတြကို လႊင့္ပစ္လိုက္တယ္....
ဒါက တဖက္သားကို မေလးစားဘူးဆိုတာ ထင္ရွားသည္။ သူ႔ကိုယ္သူ ဘာေကာင္ထင္ေနလဲ။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ရင္ထဲ ေဒါသထြက္ေနေပမယ့္ အျပင္ပိုင္းမွာ ရွက္႐ြံ႕စြာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ဖူဘိုက သူတုံ႔ျပန္တဲ့ပုံကို ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္သြားကာ တံခါးပိတ္ၿပီး အျပင္ကို ထြက္သြားသည္။
ေျခသံေတြေဝးသြားတဲ့အခါတြင္ နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို သပ္ကာ မ်က္ခုံးပင့္ၿပီး ညႇိဳ႕အားျပင္းစြာျဖင့္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ၿပဳံးလိုက္သည္။ ႐ိုက်ိဳးစြာ ငုံ႔ကိုင္းေနေသာ ကိုယ္ကို မတ္လိုက္သလို
ႏွိမ့္ခ်တတ္တဲ့အမူအရာ ေပ်ာက္သြားသည္။ ႐ိုက်ိဳးၿပီး အားနည္းတဲ့ ပုံစံကေန ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ မာနႀကီးၿပီး အထက္စီးဆန္တဲ့ပုံ ျဖစ္လာသည္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ အခန္းထဲေလွ်ာက္ ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းရမ္းလိုက္သည္။
"ဒီအခန္းကို hotelတစ္ခုလို တစ္ခါသုံးေတြနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားတယ္။ ၾကည့္ရတာ အိမ္ရွင္က ငါ့အေပၚအခ်ိန္အၾကာႀကီးေခၚထားမယ့္ပုံ မေပၚဘူး။ ငါက ဆင္းရဲၿပီး သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးမွမရွိတာ။ ဘာေၾကာင့္ ေခၚထားခ်င္ရတာလဲ။ ငါရထားတဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြေၾကာင့္လား "
ေဒၚလာသန္းခ်ီတန္တဲ့ ဇိမ္ခံအိမ္ႀကီးကိုေတာင္ ဝယ္ႏိုင္တဲ့လူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ယြမ္ 70000 ေၾကာင့္ သူ႔ကိုေခၚထား မွာလဲ။ ဒီေနာက္ကြယ္မွာ သူ မသိေသးတဲ့ ပိုေလးနက္တဲ့ အေၾကာင္းရင္း ရွိရမည္။ သူ က အခန္းပတ္ပတ္လည္ လိုက္ရွာေပမယ့္ သူအလိုအပ္ဆုံး laptopကို မေတြ႕ရေပ။
သူ႔ရဲ႕ ကမာၻမွာဆိုရင္ သူက ကမာၻ႔ နံပါတ္ 1 ဟက္ကာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာတလုံးနဲ႔ အင္တာနက္ရွိပါက မွန္းဆလို႔ေတာင္မရႏိုင္တဲ့ ထူးျခားတာေတြကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ ဒီကမာၻရဲ႕နည္းပညာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈက သူေနခဲ့တဲ့ကမာၻနဲ႔ မယွဥ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကြန္ပ်ဴတာေတြကိုေတာ့ တြင္က်ယ္စြာ အသုံးျပဳႏိုင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ခင္ဗ်ားတို႔ တကယ္ ကေလးေမြးစား ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သူ႔အတြက္ျပင္ေပးထားတဲ့ အခန္းမွာ laptop ကို ဘယ္လိုမ်ား ခ်န္ထားရတာလဲ။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီမိသားစု သူ႔ကိုေမြးစားတာက အက်ိဳး တစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားသည္။ အခု သူ႔မွာ ကြန္ပ်ဴတာရွိမယ္ဆိုရင္
Online မွတဆင့္ လက္ရွိလိပ္စာနဲ႔ ႐ႊယ္ မ်ိဳး႐ိုးကေန ဒီမိသားစုရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြအကုန္ ရွာၾကည့္ ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
"ေမ့လိုက္ေတာ့။ ရွာေတြ႕လည္း ငါက ေသရမွာပဲ။ ဒီမွာေနရင္း ဒီေနရာက ဇာတ္လိုက္ကို ဒုကၡေပးရင္း ေပ်ာ္ေအာင္ေနလိုက္ေတာ့မယ္"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေလွာင္ရယ္လိုက္ၿပီး laptop ကို မရွာေတာ့ဘဲ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ သဲကႏၲာရထဲမွာ ဆယ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ ငါေနခဲ့ၿပီး ဂ်ဳံစားရင္း ေျမႀကီးေပၚမွာ အိပ္ခဲ့ရတာ လုံေလာက္ၿပီ။ ေနာက္ဆုံး ဒီ စံအိမ္ႀကီးထဲမွာ ခဏေတာ့ ေနႏိုင္ၿပီ။ သူ ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ အရႉံးေပးလိုက္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူ system ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ လုပ္တာ ဒီတစ္ႀကိမ္ မေအာင္ျမင္ရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ႀကိဳးစားမည္။ တစ္ေန႔မွာ Lord God က သူ႔ေျခေထာက္ေအာက္ေရာက္ရမည္ဟု သူယုံၾကည္သည္။
ကမာၻအစစ္မွာ သူ႔ရဲ႕ လိွ်ဳ႕ဝွက္နာမည္က နတ္ဘုရားကိုသတ္ျဖတ္သူ ျဖစ္သည္။ ဒီကစားပြဲမွာ ဘယ္သူႏိုင္မယ္ဆိုတာမသိႏိုင္ေသးပါဘူး။ သူ႔မ်က္ႏွာကို စိုစြတ္တဲ့ပဝါနဲ႔အုပ္လိုက္ၿပီး ေလွာင္ရယ္ရယ္လိုက္သည္။
တစ္နာရီၾကာၿပီးေနာက္ အိမ္ေတာ္ထိန္းက တံခါးလာေခါက္ၿပီး အလြန္အသန႔္ႀကိဳက္သည့္ သခင္ေလးထက္ ဒီဧည့္သည္ေရခ်ိဳးတာ ၾကာေနလို႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္။ သခင္မႀကီး၊သခင္ေလးနဲ႔ သခင္မေလးတို႔က ဧည့္ခန္းထဲမွာေစာင့္ေနၾကတာကို ဒီေကာင္ေလး လူမႈေရးနားမလည္ဘူးဟု ေတြးေနသည္။
"ဖူဘို ဒီအဝတ္အစားက မိန္းကေလးေတြ ထင္တယ္"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ တံခါးဖြင့္ၿပီး အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံတစ္စုံထုတ္ကာ သူ႔ကိုယ္ေပၚ ကပ္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ေတာသားေပမယ့္ လွည့္စားလို႔မရေပ။ က်ပ္ထုပ္ေနတဲ့ အသားကပ္ေဘာင္းဘီ ၊ ခါးစည္းႏွင့္ ပန္းပြင့္ဒီဇိုင္း အက်ႌကို မိန္းကေလးေတြ ဝတ္လိမ့္မည္။
ဖူဘိုရဲ႕မ်က္ႏွာက မေျပာင္းလဲပဲ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ထြက္မလာတာ အဝတ္အစားေတြမိန္းမဆန္ေနလို႔ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးမိၿပီး မေက်နပ္တာနည္းနည္းေလ်ာ့သြားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဖူဘိုက အတည္ေပါက္ရွင္းျပလိုက္သည္။
"ဒီအဝတ္အစားမ်ိဳးက ေယာက်္ားေလးေရာမိန္းကေလးပါ ဝတ္လို႔ရပါတယ္။ မင္းနဲ႔သခင္မေလးက ေမာင္ႏွမေတြေလ။ အဝတ္အစားဆင္တူဝတ္တာက မင္းတို႔ခ်င္း ရင္းႏွီးမႈပိုရႏိုင္တယ္လို႔ သခင္မႀကီးက ေျပာတယ္။ အခုေခတ္ ဒီလိုအဝတ္အစားမ်ိဳးက လူတိုင္းဝတ္ၾကလို႔ မင္းစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မေနပါနဲ႔"
"ဒီလိုလား"
အက်ႌအနားစေတြကို ဆုပ္ေခ်ရင္း က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ဖူဘိုေနာက္မွလိုက္ၿပီး ေလွကားေအာက္ကို ဆင္းခဲ့သည္။
႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္က ဧည့္ခန္းထဲမွာအၾကာႀကီးေစာင့္ေနရတယ္။ သူထိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ လမ္းေလွ်ာက္သည္ျဖစ္ေစ ခါးကအၿမဲတမ္း မတ္ေနသည္။ အခု ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနစဥ္ လက္တစ္ဖက္က ေဘးမွာ ခ်ထားၿပီး က်န္တစ္ဖက္က ေပါင္ေပၚ တင္ထားတာက သက္ေတာင့္ သက္သာႏွင့္ သဘာဝက်က်ပင္။ သူ႔ကိုယ္ေနဟန္ထားနဲ႔ ပုံစံၾကည့္ရတာ ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္တုကဲ့သို႔ ေက်ာ့ရွင္းလို႔ေနသည္။
ေျခသံေတြၾကားလို႔ ႐ႊယ္ဇီ႐ႊမ္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏ နက္ေမွာင္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြက ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ဝမ္းနည္းျခင္းကို မေဖာ္ျပပဲ တည္ၿငိမ္ေနသည္။ သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ မိန္းကေလးက သူ႔လက္ေမာင္း ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္တြယ္ထားသည္။ သူ အသန႔္ႀကိဳက္လြန္ တာကို ေမ့ေနပုံရၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕အျပဳအမူကို က်င့္သားရေနဟန္ ေပၚသည္။ သူမကို အထူး အလိုလိုက္ေနပုံေပၚသည္။
ဒါက ငါ့ရဲ႕အမႊာညီမလား။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ႐ြယ္ဇီယြမ္ရဲ႕ ေနာက္က လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ၿပီး ခန႔္မွန္းလိုက္တယ္။
================
