FOD Extra_1_Chapter(1-6) (Zawgyi+Unicode)
အခုအခ်ိန္ထိ သူေတြ႕ခဲ့တဲ့လူေတြက သူ႔ကို စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႔ မႀကိဳဆို ၾကေပ။ ႐ႊယ္လီဒန္နီက သူ႔ကို ေတာသားလို႔ပဲ ထင္ေနတယ္ဆိုတာ သူမ မ်က္ဝန္းထဲမွာ ထင္းေနသည္။ သူ႔ရဲ႕အႁမႊာညီမ ႐ႊယ္က်င္းရီကလည္း သူ႔ကိုအေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ မုန္းေနသည္။ ဆန႔္က်င္ဖက္အေနနဲ႔႐ႊယ္ဇီ႐ႊမ္ က လိုလားဟန္မျပသလို၊ မလိုလားဟန္လည္းမျပေပ။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ မရွိရင္ သူေနရတာ ပို သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အမူယာကေတာ့ ထင္းေနသည္။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာအတြက္နဲ႔ ေခၚလာခဲ့တာလဲ။
ကြၽန္ေတာ္က အ႐ူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ မူမမွန္တဲ့ အျပဳအမူေတြကိုေတာင္ ဖုံးမထားခ်င္ဘူးေပါ့။
သူတို႔ စေတြ႕ကတည္းက အျဖစ္ပ်က္အားလုံး အေသးစိတ္ျပန္စဥ္းစား ေနရင္း သူ ေရေအးနဲ႔ မ်က္ႏွာေပၚေလာင္းခ်လိုက္သည္။ သူက ဉာဏ္ေကာင္း႐ုံမက ျဖစ္ခဲ့သမွ် အေသးစိတ္ မွတ္မိတဲ့ မွတ္ဉာဏ္ လည္း ရွိသည္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ဧည့္ခန္းမွာျဖစ္ခဲ့သမွ် အရာ အားလုံး ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္သည္။
႐ႊယ္လီဒန္နီ နဲ႔ ႐ႊယ္ဇီ႐ႊမ္ကို ေက်ာ္ၾကည့္ကာ ႐ႊယ္က်င္းရီကိုၾကည့္ လိုက္ ေတာ့ သူမက နည္းနည္းထူးဆန္းေနသည္။
သူမ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျဖဴေဖ်ာ့ကာ လက္သည္းေတြက ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ သမ္းေနသည္။ သူမ အသက္ရႉတာ ေႏွးေကြးေနၿပီး ၾကည့္ရတာ အားနည္းေနတဲ့ပုံရသည္။ သူမကို စိုးရိမ္လို႔ သက္လတ္ပိုင္းမိန္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ထိန္းက ဧည့္ခန္းတံခါးနားမွာ ရပ္ၿပီး မ်က္လုံး ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနသည္။ လက္လွမ္းမွီတဲ့ စင္တစ္ခုေပၚမွာ ေဆးသတၱာကို တင္ထားသည္။ ဒါဆိုရင္ သူမခႏၶာကိုယ္က ေသခ်ာေပါက္ တစ္ခုခုျဖစ္ေနသည္။ ေသြးကင္ဆာလား?ႏွလုံးေရာဂါလား ?
ဒါမွမဟုတ္ တျခားေရာဂါမ်ားလား?ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ႐ႊယ္အိမ္ေတာ္က အျမန္ လာေခၚရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲျဖစ္မည္။ သူ႔မွာ သူတို႔ လိုခ်င္တဲ့အရာတစ္ခုခု ေသခ်ာေပါက္ရွိရမည္။ တိတိက်က်ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြလိုခ်င္တာ ျဖစ္မည္။
အဲ့လိုစဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေအးစက္စြာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ အက်င့္ယုတ္တဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ တျခားသူေတြရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ခန႔္မွန္းဖို သူ႔မွာ အက်င့္ေတာင္ျဖစ္ ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူမွန္းလိုက္တိုင္း အၿမဲ မွန္ေနတတ္သည္။
သူ႔မွာ ဗီလိန္systemႀကီး ရွိေနသျဖင့္ အႏၲရာယ္ရွိတာေတြ ပိုပို ျဖစ္ေနမွာေသခ်ာသည္။ ျပႆနာေတြမျဖစ္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ သူ႔ဘာသာ ျပႆနာကို မျဖစ္မေန ရွာရလိမ့္မည္။
သူ႔အမႊာညီမအတြက္ ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြ ေပးရမယ္ေပါ့။ ဒီလိုဇာတ္လမ္းေတြက ႐ိုးေနေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်က...70% 80%ေလာက္ ရွိသည္။
အခု သူသိခ်င္တာက သူ႔ဆီက ဘာလိုခ်င္ေနၾကတာလဲ။ ႐ိုးတြင္းျခင္ဆီလား။ ေက်ာက္ကပ္လား။ အသည္းလား။ ဒါမွမဟုတ္... ႏွလုံးလား။ သူတို႔လိုခ်င္တာကို ညႇိႏႈိင္းၾကည့္လိုရေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ဘဝကိုေပးရမွာျဖစ္ေနသည္။ သူ ေရာက္ေနတဲ့ ငရဲတြင္းႀကီးကို နားလည္သြားတဲ့အခါ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ မ်က္ႏွာ မည္းေမွာင္သြားၿပီး အၾကည့္ေတြက ေအးစက္လာသည္။
သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚက ကြန္ပ်ဴတာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဒီပစၥည္းကို ဖ်က္စီး ခ်င္ေနၿပီ။ ၿပီးရင္ အကုန္လုံးကို သူနဲ႔အတူ ေသ႐ြာ ေခၚသြားရမည္။ ကြန္ပ်ဴတာေပၚတြင္ စာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္း ေပၚလာသည္။
ထြက္ေျပးဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ ။ မဟုတ္ရင္ သူ႔ရဲ႕ စိတ္ဝိဉာဥ္အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္ၿပီး ပ်က္စီး သြားမည္ဟု သတိေပးထားသည္။
တစ္ေန႔မွာ Lord Godကို အသတ္ခံရတဲ့ အရသာ သူကိုယ္တိုင္ ခံစား ရေအာင္ လုပ္လိုက္ခ်င္သညင္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြ က်ဥ္းေျမာင္းသြားၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ ပုဝါကို ပစ္ခ်ကာ တံခါးအျပင္ဘက္ သို႔ ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထိန္းက သူသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးတာကိုျမင္သြားတဲ့အခါသတိေပး လိုက္သည္။
" အားလုံးက ထမင္းစားဖို မင္းကိုေစာင့္ေနၾကတယ္။ သခင္ႀကီးလည္း ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။ သခင္ေလးက အရမ္းအသန႔္ႀကိဳက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းဒီေန႔ဝတ္တဲ့ အဝတ္အစားကို မနက္ျဖန္ ျပန္မဝတ္ရဘူး။ အေရးအႀကီးဆုံးက သခင္ေလးကို သြားမကိုင္ရဘူး။ ဒီအခ်က္ကို သူသည္းမခံႏိုင္ဘူး"
"ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ညီမက သူ႔ကို ကိုင္လို႔ရတယ္။ သူဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ မေက်မနပ္ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းက သခင္မေလးနဲ႔ မတူဘူး"
ဘယ္လို မတူသလဲဆိုတာ ဖူဘိုမေျပာျပခဲ့ေပ။
ဖူဘိုက ေသေတာ့မယ့္လူတစ္ေယာက္အေပၚ စိတ္မရွည္သလို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္လည္း မထားေပ။
ငါက ေျမႀကီးပၚက ႐ႊံ႕ခဲ။ ႐ႊယ္က်င္းရီက ေကာင္းကင္ေပၚက တိမ္ျဖဴျဖဴေလးပဲ။ တိမ္ေတြက အၿမဲတမ္းသန႔္စင္ၿပီး လွပတယ္ေလ။ ညစ္ပတ္သြားစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိဘူး။ ႐ႊံ႕ကေတာ့ လူတကာ အနင္းခံရတယ္။ ဒီ systemကို ငါထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့တစ္ေန အနငးခံရတဲ့ အရသာကို ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ ေသခ်ာေပါက္ ခံစားရေစ မယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေခါင္းငုံ႔လိုက္ ၿပီး မ်က္လုံးထဲက လူသတ္ခ်င္ရိပ္ကို ဆံပင္ေတြနဲ႔ ဖုံးကြယ္ထားလိုက္သည္။
အိမ္ေတာ္ထိန္းက သူ႔ကို ထမင္းစားခန္းဆီ ေခၚသြားခဲ့သည္။ လူခ်မ္းသာပုံ သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးတစ္ေယာက္က ထိပ္ဆုံးေနရာမွာထိုင္ေနၿပီး သူက အိမ္ေထာင္ဦးစီးဆိုတာ ထင္ရွားသည္။ သူက အခုမွ အျပင္က ျပန္လာတာျဖစ္ၿပီး ကုတ္အက်ႌကို ထိုင္ခုံေနာက္မွီမွာ တင္ထားကာ သူ႔အက်ႌလက္ေတြကို တစ္ဝက္ေခါက္ထားသည္။ သူ႔ ဆံပင္ေတြက အနည္းငယ္ ဖြာေနသည္။ ၾကင္နာတတ္တဲ့အၿပဳံးနဲ႔ ပုံမွန္ မဟုတ္တဲ့ အျပဳအမူက မာနႀကီးၿပီးအထက္စီးဆန္တဲ့ ႐ႊယ္မိသားစုဝင္ ၃ေယာက္နဲ႔ လုံးဝကြဲျပားေနသည္။
" မင္းက ေရွာင္ရီလား။ မင္းနဲ႔ က်င္းရီက ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ။ မင္းတို႔က တစ္ေနရာစီမွာ ႀကီးျပင္းလာတာေတာင္ နာမည္ေတြက ဆင္တူေနတာ တကယ့္ကံၾကမၼာပဲ။ လာ လာ။ ထိုင္ပါဦး။ ဦးက ႐ႊယ္ေလြ႕ (Xue Rui) က်င္းရီရဲ႕ေမြးစားအေဖေပါ့။ ဦးကို ဦးဦး႐ႊယ္လို႔ေခၚႏိုင္တယ္။ စိတ္တင္းမထားနဲ႔။ ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထားၿပီး စားခ်င္တာ ရွိရင္ စားႏိုင္တယ္ေနာ္။ ၾကည့္စမ္း ပိန္လိုက္တာ။ အခုကစၿပီး အာဟာရရွိတာေတြ စားေပး"
စကားေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔ေဘးက ခုံလြတ္ဆီ ေကာင္ေလးကိုဆြဲေခၚသြားၿပီး ပန္းကန္ထဲ ဟင္းေတြ ခဏခဏထည့္ေပးသည္။ သူ႔ရဲ႕အျပင္ပန္းအျပဳအမူက တကယ့္ကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ပုံရွိၿပီး တဖက္သားကို ရင္းႏွီးေႏြးေထြးတယ္လို႔ ခံစားရေစသည္။
႐ႊယ္မိသားစုဝင္ ၃ ေယာက္က (Tian Shan ) ထ်န္ရွန္းေတာင္ျမင့္ႀကီးက လက္လွမ္းမမွီတဲ့ ႏွင္းၾကာပန္းေတြဆိုရင္ ႐ႊယ္ေလြ႕က ေဖာ္ေ႐ြၿပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ အၿပဳံးပိုင္ရွင္ျဖစ္ၿပီး မိုးနတ္မင္းလို ၾကင္နာတတ္သည္။ ခါးသီးမႈေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ႏွလုံးသားေလးက ႐ႊယ္ေလြ႕ နဲ႔ေတြ႕ၿပီးတဲ့အခါမွ ပုံမွန္အတိုင္း ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ သူ တက္ႂကြစြာ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ဦးဦး႐ြယ္ဟုေခၚၿပီး ထမင္းကို ငုံ႔စားလိုက္သည္။
===============================
