Paint Of The Enchanted Nights (Marchero Series #1)

CHAPTER TWELVE

Naalimpungatan ako sa tunog ng sasakyan na narinig ko sa labas. Who the fuck will fucking screech their fucking steering wheel in a fucking 5 in the morning?! Tumingin ako sa katabi ko at nawala ang pagkayamot ko. Beside me is Emmanuel sleeping peacefully. He looks like a fucking kid while his arms are wrap in my waist.

I heard a knock kaya I plant a kiss in his forehead and fix the blanket na nasa paanan niya nalang. Nakahubad pa naman ito, baka kabagin. Bumungad sa akin si Leslie na alanganin ang ngiti.

"Good morning po, Ma'am." she said and looks wearily inside of my room sinarado ko iyon before talking to her.

"Anong problema Leslie?" tanong ko sa kanya habang nakakunot ang noo.

"Ma'am Avella, may driver po sa labas ng Hacienda at ang iyong Mama na naghahanap sa inyo." sabi niya sakin.

Nagulat ako sa sinabi n'ya akala ko ay sa ibang araw pa dadating si Mama dahil malakas ang ulan kagabi at may kidlat. Nabalitaan ko rin sa telebisyon kagabi na may paparating na bagyo.

"Totoo ba ang sinasabi mo? hindi ba ako nananaginip?"untag ko habang nanlalaki ang mata.

"Hindi po kayo nanaginip at nagsasabi po ako ng totoo" pahayag n'ya sa akin.

"May nakakaalam ba na andyan ang Mama ko at driver namin?" tanong ko sa kanya.

Umiling ito sa akin, nakahinga ako ng maayos.

"Pero kung balak ninyong sumama, alam ninyo po na magagalit si Sir Emmanuel, Ma'am." mahina niyang sabi sa akin.

"Narinig ko kayo kahapon ng pa-palapit ako sa inyo, atsaka wala pong nakarehistro na pangalan ni Sir sa cellphone ko" sabi n'ya sa akin.

Napalunok naman ako sa sinabi niya dahil alam ko na talagang magagalit sa akin si Emmanuel, napatingin ako sa pintuan ko at nag isip ng sasabihin kay Leslie.

"Wala na akong oras Leslie, maiintindihan naman niya ang gagawin ko, dinala niya ako dito ng sapilitan kaya uuwi ako ng sapilitan." paliwanag ko sa kanya.

"pero ma'am—" ani n'ya sa akin.

"I'm sorry for everything." sambit ko sa kanya.

Nilagpasan ko siya at naglakad habang naka paa, wala rin akong nakikitang bodyguard sa paligid kahit na makababa ako sa hagdan.

Naririnig ko ang tawag ni Leslie sa akin pero mas pinili kong huwag lumingon dahil baka magising si Emmanuel at hindi ako makaalis rito.

She's a real friend, after all, we had a lot of good times together but I can't take another day here when I have life to live outside of this mansion.

I don't want to be in Manuel's game anymore. I'm also so fed up of playing house game shit to him. I'm not here to fill his fetish of the idea of me that he is really thrilled. He thinks that he loves me but I know he don't. thrilled at challenge lang siya dahil may isang tao na sumasalungat sa kanya. Iyon lang iyon.

Nagmamadali ako na pinihit ang dalawang doorknob upang mabuksan ito. tumakbo ako kahit nakanightgown lang, ang buhok ko ay hinahangin at nababasa ng ambon, ramdam ko rin ang lamig ng simoy ng hangin, napakapit na lamang ako sa braso ko. Nakita ko ang kotse namin na itim na Everest.

Napatago ako ng makita ko ang security guard sa silungan, sarado rin ang malaking gate ng mansion ngunit nakabukas ang maliit na pinto nito, dahan dahan akong gumalaw upang makalabas sakto naman at tulog ang security guard at nakalabas ako. Finally!

Bumaba si Mama pati ang driver namin, may hawak na payong ang driver namin at pinayungan ako, si mama naman ay may dalang blanket at binalabal sa katawan ko. Niyakap ako ni Mama ng mahigpit.