leylâ ile mecbur

yanlışlıkla yazılan şiirler.

-leylâ, sanrılı ve sancılıyım-

kırık kaburgamın kırkıncı kez kırılışına şahit olduk bugün.
kemiklerimin en derinime batışını izledik.
gidişler yitirdi beni.

-leylâ, sanrılı ve sancılıyım-

ellerimde sevdiklerimin kanı.
ellerimde kaburgamın kırıkları.
ellerimde annemin toprağı.
ne vardıysa ellerimde!
benim bu ellerim yaşayanı öldürür,
öleni taşa çevirir.
benim bu ellerim var ya leylâ,
gitmem diyenin gidişini izletir.

-leylâ, sanrılı ve sancılıyım-

sen de tutma diye ellerimden bileklerimi kestim,
saçlarımı kestim, yaşlarımı kestim.
bırak düştüğüm kuyuda kalayım,
sen de tutma diye ellerimden,
umudumu kestim.

-leylâ, sanrılı ve sancılıyım-

ben yusuf değilim, ölürsem babam arkamdan ağlamaz.
tutma ellerimi, bırak.
bırak öleyim.
benim bu ellerim okşadığı çiçeği soldurur artık.
dokunduğu insanı öldürür.
yalan değil, öldürür.
bak ellerimde annemin toprağı.

-leylâ, sanrılı ve sancılıyım-

uzak dur ellerimden,
sen de tutma. sen de gitme.
mürekkebim büsbütün ıslak, kalemim kırık.
kaburgam kırık.
kaburgam kırk yerinden kırık.
leylâ, sen de tutma. sen de gitme.
leylâ, sen hiç gelme.

0506-