Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၁၅)/အခန်း (၁၅)

Zawgyi~

အခန္း (၁၅)

"ဒီေန႔? ေရွာင္ဟူ မဂၤလာေဆာင္ရင္ေတာင္ မလာေတာ့ဖို႔ စီစဥ္ေနတာလား? ..."

"အဲ့ဒီေန႔က်ရင္လာခဲ့ပါ့မယ္... ကိစၥေတြကုိ နည္းနည္းေစာေစာလည္း ၿပီးေအာင္လုပ္ထားခ်င္လို႔ပါ..."

သူမ ဒီေနရာမွာ ထပ္ၿပီး ၾကာၾကာ မေနခ်င္/မေနႏုိင္ေတာ့... ဟန္ေလာ့ထင္း၏ အာရုံတို႔သည္ အရမ္းကို စူးရွလွသည္... ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္သာ သူမ ဆက္ေနမိလွ်င္ သူမ လန္႔ၿပီး ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္ေနဖို႔ ေခ်ာင္ပိတ္မိေတာ့မွာပင္...

"မင္းသြားေတာ့မွာကုိ ေလာ့ထင္းသိလား? ..."

ထုိအမ်ိဳးသား၏ နာမည္ကို နားထဲၾကားလိုက္ရခ်ိန္တြင္ တုလင္းလန္ မြန္းၾကပ္စြာ အသက္ရွဴလိုက္မိသည္... "လင္းလန္ႏႈတ္ထြက္ရင္ အကိုေလး၃ကိုပဲ အေၾကာင္းၾကားရမယ္လို႔ထင္ထားတာ..."

"ဒါေတာ့ ဒါေပါ့... ဒါေပမယ့္ မင္းသူ႔ကို တစ္ခုခုေျပာသင့္တယ္လို႔ေရာ မထင္ဘူးလား? ... ငါ မွန္တယ္မလား ေလာ့ထင္း? ..."

သူမ ေခါင္းကို တုန္လႈပ္စြာပင္ေမာ့လိုက္မိခ်ိန္တြင္ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စာဖတ္ခန္းထဲေရာက္ေနမွန္းမသိသည့္ အရပ္ရွည္ရွည္အမ်ိဳးသားကို ေတြ႕လိုက္ရသည္... တကယ္က သူသည္ စိတ္ၿငိမ္ေဆး၏ အစြမ္းျဖင့္ ေဆးရုံ၏ အိပ္ယာေပၚတြင္ လွဲေနရမွာျဖစ္သည္... သူ ဒီေနရာမွာ မရွိသင့္ေပ...

သူ႔မ်က္ႏွာကိုသာ သူမ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိလွ်င္ သူ႔ႏွဖူးေပၚတြင္ တစ္စက္ခ်င္းက်ကာ ရႊဲစိုေနသည့္ ေခြ်းတို႔ကို သူမ အလြယ္တကူျမင္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲက စိတ္ၿငိမ္ေဆး၏ အာနိသင္ကို သူတြန္းလွန္ေနတာျဖစ္ၿပီး သူမ ေနာက္ကို လိုက္လာဖို႔ ေဆးရုံမွေန သူ႔ကိုယ္သူ အားတင္းကာ ထခဲ့တာျဖစ္သည္။ မိနစ္၀က္ေလာက္ပင္ သူမကို မေတြ႕လိုက္ရေတာ့မွာမ်ိဳး သူအျဖစ္မခံႏိုင္။

တုလင္းလန္ကေတာ့ သူ၏ ထူးဆန္းေနမႈကို မေတြ႕...သူမ၏ ပံုမွန္ မ်က္ႏွာထားကိုသာ အတင္းအၾကပ္လုပ္ယူရင္း ေခါင္းဆက္ငံု႔ထားေလကာ တေလးတစားေလသံျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္။

"ေခါင္းေဆာင္... လင္းလန္ ႏႈတ္ထြက္ဖို႔ ဒီကိုလာခဲ့တာပါ... ေက်းဇူးျပဳၿပီး လင္းလန္ကို ထြက္သြားခြင့္ျပဳပါ..."