The Bridal Shower (COMPLETE)

Chapter 33

Joana POVS.

Ilang linggo na rin ang nakalipas pero hindi pa din nagigising si mae. Si kuya benedict ilang araw na din paalis-alis. Kaya ako na lang palagi ang nagbabantay kay mae kapag wala si kuya. Hindi ko ba alam kung saan pumupunta yun eh.

Sila tito naman at ang mga magulang ni mae ay pumupunta din dito minsan. Hindi kasi sila pwede mag stay dito dahil busy sila sa kani-kanilang kumpanya.

"Hey Mae! Wake up na.. Ang daming nag aantay sayo dito oh.. Bakit kasi ang tagal mong magising.. Hayss.. Si kuya lagi siyang umaalis. Ewan ko ba kung bakit.. Baka may ginagawa ng hindi maganda si kuya.. Hayss.. Tapos wala na rin akong nakakausap.. Namimiss na kita.. Miss ko na yung tawa mong abot langit ang lakas.. Si abi at ang kambal sa tuwing nakikita kang nakahiga jan at may benda sa ulo umiiyak na lang sila dahil hindi nila kaya nakikita kang nakaganyan hayss.." Saad ko sa katawan ni mae na tulog na tulog pa rin.Inakap ko na lang si mae habang umiiyak.

Nagulat ako ng biglang gumalaw ang isang daliri ni mae. Kaya napaalis ako sa pagkaka-yakap sa kanya. At pinindot ko ang red botton na nasa gilid niya.. She's awake now. Sana naman hindi siya magka amnesia. Dahil sa nangyare sa kanya..

Gumilid lang ako ng mag si pasukan na ang mga nurse kasama ang doctor. Chineck nila si Mae. Kinausap nila si mae. Di ko mapigilan ang ngumiti. Kailangan malaman ito ni kuya benedict. Kaya kinuha ko ang phone ko at hinanap ang name ni kuya benedict sa contact ko.

Nang makita ko na ito pinindot ko na ang call at agad naman na sinagot ni kuya benedict ito.

"Hey kuya! Where are you?"

(Why?)

"Why?? Pumunta ka na dito! Gising na si mae."

(Whatt?? Okay okay! Pabalik na)

At in end na niya ang tawag.

Nang matapos nang icheck si mae. Lumapit na ako dito.. At ngumiti..

"Hey! Mae!! Are you okay?" Tanong ko sa kanya.

"J-joana! Asan ako?" She ask me. Yes! Buti na lang at hindi siya nagka amnesia. Kung nag kataon yun. Jusko. Mahihirapan kami.

"You here in the hospital!" saad ko sa kanya. At sabay yakap ng mahigpit.

"Why? Are you crying joana! Don't worry! I'm okay now. So stop crying.." pero nakayakap pa rin ako sa kanya. I miss her so much. Habang nakayakap ako sa kanya. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ni mae at iniluwa nito si kuya benedict na. Kaya tumayo ako at pumunta naman si kuya.

"L-Love! Are you surely awake?" He said.

"Yes!" Mae said. At sabay ngiti. Kaya inakap naman ni kuya benedict si mae. At hinalikan ang noo. Kaya naisipan ko ng lumabas private nila to.

Nang makalabas na ako tinawagan ko na si tito para sabihin na gising na si mae. Rinig na rinig ko sa kabilang linya ang sigaw nila janica,janina at abi. Kaya napangiti na lang ako.

At sumilip sa glass ng kwarto ni mae. At kitang-kita ko dun kung paano naging masaya si kuya benedict. I'm happy to see him happy. At naupo nasa upuan sa labas ng kwarto ni mae. At kinalikot ko na ang cellphone ko.
-----------------------------

Benedict POVS.

"L-love,I-I am S-sorry!"utal kong saad kay mae.

"For what?" She said.

"Nung sinaktan kita! Dahil nag sinungaling ako sayo!" I said.

"Pwede ba benedict! Diretsuhin mo na! Hindi ko nga maalala yung kasinungalingan na sinasabi mo eh" Sigaw ni Mae sa akin.
Hindi niya ba talaga naaalala.Siguro mas mabuti nalang na wag ko nalang sabihin. Baka mamaya mag wala eh.. Tsaka hindi naman talaga ako ang ama ng dinadala ni jasmine eh.

"Wala! Don't mind it!" I said. Kaya hinalikan ko nalang siya sa noo.

"May tinatago ka ba sakin benedict?"tanong niya. Meron pero goodnews naman yun.

"Wala ah! Mukha ba akong may tinatago sayo?" I said. And smile.

Nagulat kami ni mae ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya. At iniluwal nun sila janica na masayang tumatakbo papunta kay mae. At si abi na umiiyak habang nakayakap sa ate niya. Si janina nakayakap lang din kay mae.

"Ate! You know me?" tanong ni abi sa kanya.

"Hindi! Sino ka ba?" Saad naman ni mae. Nagulat ako ng sabihin niya yun sa harap ng kapatid niya na ngayon ay hindi makapaniwala.

"HAHAHAHA!! Joke.. Syempre I know you! Your my little sister. Come ate wants to hug you!!"She said. Kahit kailan talaga siya. Lumapit naman sa kanya si abi at inakap niya ito ng mahigpit. Pati sila janica nakayakap din ng mahigpit. Lalabas muna ako.

"Son!"Daddy said.

"Yes! Dad?" I said.

"Ano? Okay na ba lahat para sa kasal niyo?" Dad ask me. Napatango na lang ako. Oo tama kayo. Kaya ako umaalis ay para ayusin ang kasal namin na gaganapin next month. Gown nalang ni mae at suit ko ang kulang. Kaya after this. Uuwe muna kami sa bahay at mag papahinga si mae kinabukasan ay aasikasuhin na namin yun. Sana talaga walang manggulo sa kasal namin. Si jasmine! Wala na akong balita sa kanya. Kaya hindi ko na iniisip yun.

"Kuya ate mae! Want's to talk to you!" saad naman ni janina ng makalabas na sila. Kaya pumasok na ako sa loob.

"Love! Why?" Tanong ko kay mae.

"Yung ano. Yung kasal! Tuloy ba?" she ask me.

"Yes! Okay na lahat! Wedding gown and suit ko nalang ang kulang!" I said. Napangiti naman Siya.. Kaya napangiti na rin ako.

"I love you!" She said.

"I love you too" sagot ko naman sa kanya at inakap ko na siya.

Ang sarap sa feeling na makakasama ko na siys hanggang sa pag tanda. Promise after ng kasal sisiguraduhin ko na magkakaanak na siya. I'm so excited.
--------------------------------

Next chapterrrrr...

Thank you silent reading.. Hehehe..

Don't forget to vote and comment. Hihihi..

-Author