Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၂၅)/အခန်း (၂၅)

Zawgyi~

အခန္း (၂၅)

အခ်ိန္အတန္ၾကာ ေအာင့္အီးသည္းခံလာခဲ့ရသည့္ စိတ္ဆႏၵတုိ႔သည္ ယခုကဲ့သုိ႔ လြမ္းဆြတ္တမ္းတဖြယ္ရာ အနမ္းတစ္စံုေၾကာင့္ ျပင္းထန္စြာ ေလာင္ၿမိဳက္၍လာၿပီျဖစ္သည္။

ပူေလာင္သည့္ အနမ္းတစ္စံု ေတာက္ေလာင္ေနခ်ိန္တြင္ ညင္သာသည့္တံခါးေခါက္သံကို သတိမထားမိလိုက္ေပ... သို႔ေသာ္ နာ့စ္ထံမွ စကားသံကုိေတာ့ ၾကားလိုက္ရသည္...
"ရွင္တို႔ႏွစ္ေယာက္... အျခား ကိုယ္၀န္သည္ ဒီအခန္းကို သံုးရေတာ့ပါမယ္..."

ဟန္ေလာ့ထင္း မေက်နပ္စြာျဖင့္ အနမ္းကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္...
"ျပန္ၾကရေအာင္..."

ထုိစကားစုတို႔က တိုးလ်ကာ ညင္သာေသာ္ျငား တုလင္းလန္၏ နားထဲတြင္ေတာ့ မုိးႀကိဳးတစ္ခ်က္ ေျမျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္သလိုပင္...

သူ၏ ေလာင္ၿမိဳက္ေနသည့္ အၾကည့္တို႔က အရာခပ္သိမ္းကို ေလာင္ၿမိဳက္သြားႏုိင္ေစသလို သူ႔ခႏၶာကို္ယ္မွ ထုတ္လႊတ္ေနသည့္ အပူရွိန္တို႔ေၾကာင့္ ဒီတစ္ႀကိမ္ အိမ္ျပန္ျခင္းသည္ အနားယူရန္ဆုိသည့္ အျခင္းအရာမွ်ေလာက္ျဖင့္ ရုိးရွင္းေနလိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း သူမ ခန္႔မွန္းမိလိုက္ႏုိင္သည္။

သူမတို႔၏ ပထမဆံုးည အမွတ္တရသည္ ေကာင္းမေနခဲ့သလို အေတြ႕အႀကံဳသည္လည္း ၿပီးျပည့္စံုမေနခဲ့... ရုိးသားစြာ ေျပာရလွ်င္ ယခုစကားသည္ သူမကုိ တြန႔္ဆုတ္ကာ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေစသည္... သို႔ေသာ္ သူသည္ သူမကို ဒီတစ္ေခါက္တြင္ေတာ့ လက္ကမ္းေပးလာေတာ့သည္...
"အိမ္ျပန္ရေအာင္..."

သူမကိုယ္သူမ မထိန္းႏိုင္လိုက္ခင္မွာပင္ သူမလက္ေလးကို သူ႔ဆီ ကမ္းေပးလိုက္မိေလရင္း သူမတို႔၏ အိမ္သို႔ျပန္ဖို႔ရာ သူ႔ေနာက္လိုက္သြားပါေတာ့သည္။

******************

အေနာက္ဘက္ရွိတံခါး ပိတ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေအးစက္သည့္ ေၾကာက္စိတ္တို႔က သူမ ႏွလံုးသားထဲသို႔၀င္ေရာက္လာသည္။

တုလင္းလန္ ေခါင္းငံု႔ထားေလရင္း ႏွစ္ဦးသား ေသြးေအးသြားသည္အထိ အတန္ၾကာ ခြာေနဖို႔ရာ မသိစိတ္မွလိုလားလ်က္ရွိသည္။ ထုိတခဏတြင္ သူမတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးကို ေနာင္တရေစမည့္ ဘယ္အျပဳအမူကိုမွ သူမ မလုပ္ခ်င္ေပ။