Forgetting the CEO's Son [COMPLETED]

Kabanata 16

Kabanata 16

"Iiwan ko na si Pete dito. Here are his things. If you need something, don't hesitate to call me, okay?" bilin ni Adam.

I just smiled towards him and looked at Pete. "How are you, baby? Sorry because Mommy wasn't around for how many weeks."

"It's okay, mom." Lumingon ito sa pwesto ni Adam. "Thank you, daddy."

Nginitian lang siya ng binata. Adam also nodded to Jared, acknowledging his presence before leaving the house.

"Tito Jared? Why are you with mommy?" Bakas sa mga mata ng bata ang pagtataka. "Where's Kylie?"

"She's with her mom." Ngumiti si Jared at ibinalik ang atensyon sa ginagawa.

Hinalikan ko ang sintido ng bata nang malambing ako nitong niyakap sa bewang gamit ang kanyang maliliit na braso. I inhaled deeply, inhaling my son's scent. Amoy baby nga.

"Where's your yaya?" I asked.

"Uhm.. she's on the sala, mom." Nginuso nito ang pinto.

Wala sa sarili kong kinirot ang ilong nito na ikinasimangot ng huli. "Mommy, it hurts." Hinawakan pa nito ang ilong niyang namumula.

"Oh gosh! I'm so sorry, baby. Let mommy kiss it," nakangiting sambit ko.

Tinanggal naman niya ang kanyang kamay na nakahawak sa ilong niya at hinayaan akong halikan 'yun. After kissing his nose, his cute arms encircled on my neck and rested his head my on chest. Napagod siguro sa biyahe nila ni Adam papunta dito.

"Snacks' ready," anunsiyo ni Jared dahilan upang lingunin siya ng bata.

Naglapag si Jared ng sandwitch na may palaman na mayonaise, bacon and sliced cabbage. Sa isang plato naman ay may lamang slices ng toasted bread. Kita ko kung paano natakam ang bata sa nakahain sa mesa.

"You want to eat, baby?" nakangiting tanong ko sa bata.

Tumingin ito sa akin at nahihiyang tumango. He then hide his face on my neck like he just confessed something embarrassing. Napaangat naman ako ng tingin kay Jared nang maramdaman ko ang titig nito.

Napailing naman ako. "Tito Jared is kind, baby. Ask him politely about the snack. He'll give it to you."

Umalis ito sa pagkakatago ng kanyang mukha sa aking leeg at maliwanag na ang mukhang nakatingin sa akin. "Really, mommy?"

"Yes, baby." I nodded my head in approval.

Lumingon ang bata kay Jared na may nakikiusap na mga mata. "Tito Jared, can I—"

"Of course." Hindi na pinatapos ni Jared si Pete at bahagyang itinulak ang pinggang pinagsidlan ng meryenda sa pwesto namin ni Pete.

Nakangiting pumulot ang bata ng pagkain at isinubo ito. I can't help but to smile while watching my son eating the sandwitch. The kid acts so carefree.

Napaangat ang tingin ko kay Jared nang maramdaman ko ang paninitig nito.

"I was dreaming for this..." mahinang sambit nito, sapat na para marinig ko.

"About what?" nagtataka kong tanong.

"About building a family with you. Cooking you foods and making your snacks with our children."

_

"Mommy, carry..." rinig kong atungal ng batang si Pete.

Wala akong nagawa kundi ang bitawan panandalian ang aking mga bagaheng bitbit at kinarga ang bata. Muli ko na sanang hahawakan ang handle ang aking maleta nang may kamay na ang nakakapit dito.