Uludağ'dan döneli bir hafta olmuştu. Bu bir haftaya da onca şey sığmıştı. Öncelikle Kardelen ve Eren konuşmamazlık etmiyor olsa da atışıp duruyorlardı. Eren' in şans verme olayı ya öylesine bir anlıktı ya da gerçekten birine şans verecek ve bunu düşünüyordu.
Kararı ne olursa olsun elbette saygı duyacaktım. Bir başkası üzmeyecek şekilde şans verme olayını söylemişti. İkisinin olmasını elbette istiyorum ama hayatta her zaman her istediğimizin olmadığı gibi bir gerçek vardı.
Okuldan eve gelmiş klasik yılbaşı programlarının tanıtımlarını izliyordum. Yılbaşında çoğu aile gibi biz de evde pijamaları giyip kuruyemiş çekirdek eşliğinde O Ses Türkiye izleyenlerdeniz.
Her yıl böyle geçtiğinden arkadaşlarımla dışarı çıkma planı yapmazdım. Bu sene de yapmacağım gibi. Telefonumun titremesiyle ekranı açtım.
Basketçi Bey : Ne yapıyorsun?
Utangaç Güzel :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Utangaç Güzel : Böyle son durum
Utangaç Güzel : Sen ne yapıyorsun
Basketçi Bey : Düştüm be kızım
Basketçi Bey : Ne aniden atıyorsun öyle
Utangaç Güzel : Yaaaa jsnaksnaksnalmslaödşaldlld
Basketçi Bey :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Basketçi Bey : Aynı renk giymişiz
Basketçi Bey : Evlenmemiz gereken durumlar var
Utangaç Güzel : USBSINAODNALDMALDMLAÖDLSÖFLSLFLMSLFMSLFÖLSLFLFLF
