LOVE WITHOUT LIMITS

CHAPTER 60

CHAPTER 60

"WHAT?" KUNOT-NOONG tanong ni Maxwell nang hindi ako makasagot.

Sumama agad ang mukha ko. "What?" mataray ko ring tugon.

Tumaas ang kilay niya. "Salad or me, Yaz?"naiinis na siya. "Don't tell me you can't choose between that freaking salad and Maxwell Laurent Del Valle?" hindi makapaniwalang ani Maxwell. "What?" asik niya nang hindi pa rin ako sumagot. "You must choose me."

Sumama ang mukha ko. Haaay! Makalagot! Nakakaasar 'yong ninanamnam ko pa 'yong halik niya tapos siya ay hindi maka-move on sa salad na iyon ng kapatid niya. Naiinis na 'ko ngayon maski sa boses niya! Naiirita ako sa lahat ng sinasabi niya!

"I'm sure it's Maxwell Laurent Del Valle, huh?"aniyang niyugyog ang katawan kong yakap niya. "I'm sure it's me. You're choosing me, right?" talagang hindi siya matahimik!

Tinaliman ko siya ng tingin, napaiwas siya. "Nalimutan mo 'yong relasyon natin pero 'yong kompetensya, hindi, 'no?" sarkastika kong sinabi.

"What kompetensya?"

"'Yong kompetensya ninyo ng kapatid mo!" asik ko.

"Baby..." hindi makapaniwalang bulong niya, natatawa siyang nag-iwas ng tingin sa 'kin saka doon mayabang na humalakhak. "No one can compete with me—"

"Mayabang ka, Maxwell!"

"No." Seryoso niyang sinagot iyon na para bang isang bintang ang sinabi ko kahit na katotohanan naman iyon.

"Mayabang ka."

"Take that back." Nagbabanta ang tinig niya, tinaliman ng tingin ang labi ko bago nilabanan ang masama kong tingin.

Psh! Naiinsulto ba siya dahil nayayabangan ako sa kaniya? Talagang hindi nila tanggap na mayabang sila? The nerve of this amaw, really! Unbelievable freak!

"I said, take back what you just said!" asik niya.

"Sinisigawan mo ba 'ko?" mahina man ay mataray kong sabi.

"Because you called me mayabang," huminahon man ay talagang masama ang loob niya.

"Dahil mayabang ka naman talaga. Pati sa salad, really?" hindi makapaniwalang asik ko.

Bahagya siyang ngumuso saka tiim-bagang na bumuntong-hininga kung saan. "So, what?" bigla siyang lumingon sa 'kin na nalos magkabungguan ang mga labi namin.

"Talagang makikipagkompetensya ka maski sa salad? Sa salad?" gigil nang singhal ko.

"Dahil ako lang dapat 'yong masarap!" asik niya pabalik.

Umawang ang labi ko, hindi talaga makapaniwala. Napapikit ako, naghahabol ng hininga sa sobrang inis. Ngunit kahit anong inis, galit at gigil ko ay hinid ko na alam kung anong sasabihin.

"Amaw!" singhal ko saka kinalas ang pagkakayakap niya at tumayo.

"Where are you going?" sinundan niya ako ng tingin.

"Magpapaturo ng salad kay Maxrill!" singhal ko saka dumeretso sa cabinet.

Marahas ko iyong binuksan ngunit sa ikalawang pagkakataon ay pabagsak iyong sumara nang itulak niya. Ni hindi ko man lang naramdaman ang paglapit niya. Iniharap niya ako saka siya umabante dahilan para mapataatras ako. Iniharang niya ang parehong braso sa magkabilang gilid ko saka kami naglabanan nang masasamang tingin.

"Now, what?" asik ko. Hindi siya sumagot. "Walang maalala, huh?" nakangisi kunyaring tanong ko. Nabawasan ang talim ng tingin niya. "Pwes, ipapaalala ko sa 'yo! Magselos ka hanggang sa makaalala ka!"