YENİ OKULUM

6.BÖLÜM ~SUÇLULUK DUYGUSU ~

Yağız bana sarılmayı bırakıp. Yine önüne dönüp konuşmaya devam ettim. Ben yine onu sessizce dinliyordum...

"Babanannem bana anlatırdı bazen, ben sordukca o anlatırdı. Annem bana hamileyken doğumu çok zor geçmiş ya beni yada annemi kurtara bileceklermiş. Ben hayata gözlerimi açarken annem gözlerini kapatmış. Ezgi benim yüzümden,ben annemi çok özledim. Ezgi çok acı çektim.
Annem beni daha görmeden hayata gözlerini yumuş daha sonra hep Babanem bana bakmış. Babam beni ilk başlarda istememiş, çünkü anne mi o kadar çok seviyormuş ki onun ölümünden beni suçlamış. Aslında babam da haklı ben annemin katiliyim."

Şuan size nasıl olduğumu anlatamam kendimi ağlamamak için zor tutuyorudum yağız o kadar içten anlatıyorduki ağzımı açıp birşey bile diyemiyordum. Annesinin ölmesi onun suçu değildi. Evet ama o kendini suçlamayı tercih ediyordu.

"Ama şimdi babamla daha iyi anlaşıyoruz sonra işte ortaokula başladım falan orda Meriç'le tanıştım sonra Mert ve Ayaz'la onlarla bir kardeş olduk. Şimdide sen işte komşu kızı sende artık benim bir kardeşimsin. "

Yağız tavanı izleyerek anlatıyordu ama ben onun gözünden akan yaşı görebiliyordum. Keşke o fotoraflar orda olmasaydı.

"Özür dilerim yağız. " dedim  birden.
Göz yaşını silip bana baktı kocaman sırıtıp "Neden?" diye sordu.

"Bilemem herşey için özür dilerim o fotoğrafı keşke görmeseydin ."

"Üzülmene gerek yok daha güzel  günler bizi bekliyor Babam bana hep böyle derdi." İster istemez bende gülümsemiştim. Sahiya güzel günler bizi bekliyormudur?  Yağız'a  yaklaşıp sıkıca sarıldım."Yağız sen karıncayı bile incitemezsin çok temiz kalpli birisin iyki seni tanımışım.Sen katil değilsin yağız senin hiç bir suçun yok tamamı? Bir daha asla duymak istemiyorum ona göre sen olacakları bilemezdin bu yüzden kendini üzmek yok. " onun hiç bir suçu yoktu nerden bilebilirdiki?

"Ve ağlamak istersense ağla sakın tutma kendini erkeklerde ağlar hata kalbi olan her canlı ağlar. "

"İyiki varsın Ezgi ."

"Sende iyiki varsın. "

"Bak ne diyeceğim boş ver biyolojiyi dışarı çıkalımı?"Şuan o kadar mutsuzdu ki onu neşelendirmem gerekiyordu.

"Tamam hatta Ayaz'ı kaçırmaya gidelim."

"Tamam o zaman ben hazırlanıp hemen geliyorum. "

Ayağa kalkıp odama gidecekken yağız'ın  seslenmesiyle arkama döndüm.

"Ezgi?"

"Efendim? "

Yüzüme gelen ışıkla fotoğrafımı çektiğini anlamıştım.

"Ya yağız ama."

"Ama çok tatlıydın ne yapayım."

"Sakın bir yere atma bak. "dediğimde,
Başını salayıp "Hehe." Dedi.

"Yağız!"

"Tamam ya."

Odam girip kapıyı kapatım dolabımdan siyah pantolonumu giyip üzerime kalın siyah kazağımı giydim.

Saçlarımı tarayıp açık bıraktım. üzerime siyah hırkamı giyip salona yağız'ın yanına gittim.

"Ben hazırım."dediğimde

"Hadi o zaman."diyerek ayağa kalktı.
Evden çıkıp Ayaz'lara doğru yürümeye başladık.

Aslında Ayaz'ın evi uzak değil ama yorulmuştum. Apartmana girip asansöre bindik o sırada telefonumu çıkarıp kolumu yağız'ın omzuna atıp fotoğraf çektim.Bence çok tatlı çıkmıştık fotoğrafı Instagram'dan yağız a atıp telefonumu cebime koydum.