"ငါ့စာအုပ္ ဒီေလာက္ေၾကမြေနတာ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လဲ။ "
ေတာ္ရံု အသံက်ယ္က်ယ္ေျပာေလ့မရွိတဲ့ ေ၀လႊမ္းဆီမွ ထေအာ္သံက ထြက္ေပၚလာသည္မို႔ တေဆာင္လံုးက လွည့္ၾကည့္ၾကေလေတာ့သည္။ ေ၀လႊမ္းရဲ႕လက္ထဲမွာေတာ့ ပလတ္စတစ္အဖံုးက မီးေလာင္ထားသလို စုတ္ျပတ္ေနျပီး စာအုပ္ထဲက စာရြက္တရြက္ေတြကလည္း ေၾကေနေလသည္။ သူ႔စာအုပ္ေတြမွာ ေခါက္ခ်ိဳးရာေလးတစ္ရာရွိေနရင္ေတာင္ မၾကိဳက္တဲ့ ေ၀လႊမ္းစာအုပ္ က်ိဳးေၾကသြားျခင္းသည္ တေဆာင္လံုးမိုးမီးေလာင္ျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။
ေ၀လႊမ္းက အေဆာင္ထဲက လူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ေစ့ေစ့လိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ ေနာက္ဆံုးမွာ မနတ္ေစာေစာစီးစီး ဂ်ယ္လီေရခဲေခ်ာင္းစုပ္ေနတဲ့ ထက္မာန္ဦးဆီမွာ အၾကည့္ရပ္သြားသည္။ တေဆာင္လံုးကလည္း ထက္မာန္ဦးကို မသိမသာႏွင့္ လက္ညိဳးထိုးျပေလသည္။
ထက္မာန္ဦး ဂ်ယ္လီေရခဲေခ်ာင္းကို ျပြတ္ခနဲ စုပ္စားလိုက္ရင္း ဘာလဲဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ မ်က္ခံုးပင့္ျပေလသည္။ ထက္မာန္ဦးလုပ္သည္လည္းဆိုေရာ ေ၀လႊမ္းသည္ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ ထိုက်ိဳးေၾကေနတဲ့ စာအုပ္ကို ယူျပီး ထြက္သြားေလေတာ့သည္။
တကယ္လည္း ထက္မာန္ဦး လုပ္လိုက္တာ။ မေန႔က လႊမ္းစာအုပ္ေပၚ ဖင္ထိုင္လွ်က္ျပဳတ္က်ထားတာ။ ပလတ္စတစ္အဖံုးေခါက္သြားလို႔ မီးပူျပန္တိုက္ေပးကာမွ မီးပါကၽြမ္းသြားေလသည္။ အဲ့တာနဲ႔ မသိလိုက္မသိဘာသာ ဒီတိုင္း လႊမ္းစာအုပ္ပံုထဲ ျပန္ထိုးထည့္ေပးထားတာ။
"ေ၀လႊမ္းကေတာ့ သူ႔လင္နဲ႔ အဆင္မေျပတာနဲ႔ တေဆာင္လံုးကို ရမ္းမယ္ဆိုတာခ်ည့္ဘဲ။"
မိုးေ၀က ထက္မာန္ဦးေဘးနား လာရင္း ေျပာသည္။
"မင္းလည္း မင္းမိန္းမ မင္းႏိုင္ေအာင္ထိန္းဦး။အခုထိမင္းကိုစိတ္ေကာက္တာ မေျပေသးဘူးလား။"
"မေျပေသးဘူး။"
ထက္မာန္ဦး ဂ်ယ္လီေရခဲေခ်ာင္းအစုပ္မပ်က္ဘဲ ျပန္ေျဖသည္။ လႊမ္း ထက္မာန္ဦးကို သိသိသာသာကို ေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္လုပ္ေနတာ တပတ္ျပည့္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
