ေဗဒင္ေမးရင္ ဆန္ကုန္မယ္ေလ ...
ျပန္မဆံုႏိုင္သေရြ႕ေမွ်ာ္ေနမယ္ အခ်စ္ေရ ...
နင္ျပန္လာမယ္ ယံုၾကည္ေနလုိ႕ ၊ သိပ္ရက္စက္မယ္မထင္လုိ႕ ...
ရာျပည့္သည္မွန္ေရွ႕မွာရပ္ေနရင္း သီခ်င္းသံကိုခပ္တိုးတိုးညည္းဆိုကာ သူ႕ရဲ႕ဆံပင္ကိုေသခ်ာေလးပံုသြင္းေနလိုက္သည္ ။ ပူတူးေလးကိုလက္ေပၚတင္လွ်က္ ခိုင္ၿမဲကသူ႕ကိုအေနာက္ကေနၾကည့္ေနကာ မ်က္ႏွာကအလိုမက်ဟန္ႏွင့္ ။
" ဒီေန႕ပူတူးေလးကို ကစားကြင္းလိုက္ပို႕ေပးမယ္လို႕ကတိေပးထားတယ္ေလ ၊ ဒါကဘယ္ကိုလဲ "
" ဒီနားတစ္ခ်က္ပဲ ၊ တစ္နာရီေလာက္ပဲၾကာမယ္ ၊ ၿပီးရင္ကစားကြင္းသြားၾကတာေပါ့ ၊ အခုကခ်ိန္းထားၿပီးသားျဖစ္ေနလို႕ပါ "
" ဘယ္သူမို႕လဲ "
ခိုင္ၿမဲကရာျပည့္အား ေဘာက္ဆတ္ဆတ္နဲ႕ေမးလိုက္သည္ ။ ရာျပည့္သည္ပူတူးေလး၏ ေဖာင္းကစ္ကစ္ပါးကိုတစ္ခ်က္ညစ္ၿပီး စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲသည္ ။
" မိတ္ေဆြေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ ၊ ပါပါးအျပင္ခဏထြက္ဦးမယ္ေနာ္ ပူတူးေလး ၊ ျပန္လာရင္ေလွ်ာက္လည္ၾကတာေပါ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ ပါပါး "
ရာျပည့္၏အေျဖေၾကာင့္ ခိုင္ၿမဲမွာမတင္မက်ျဖစ္ကာ အီလည္လည္ႏွင့္က်န္ခဲ့သည္ ။ ဘယ္သူဘယ္ဝါလဲဆိုတာ အတိအက်ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သေဘာထားေသးသိမ္တယ္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ ဆက္မေမးဘဲေနလိုက္ေပမယ့္ ရာျပည့္ အိမ္အျပင္ဖက္ကိုေရာက္သြားတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပင္ပူတူးေလးကို အျပင္၀တ္အက်ႌ၀တ္ေပးကာ ဦးထုပ္ေဆာင္းေပးၿပီး ဆင္တူမ်က္မွန္အနက္တပ္ဆင္လွ်က္ ကားေသာ့ယူၿပီးထြက္လာလိုက္သည္ ။ ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ပံုမွန္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ဆံုဖို႕ကို ေသခ်ာျပင္ဆင္သြားတဲ့ ရာျပည့္ေၾကာင့္သ၀န္တိုတယ္လို႕ ေျပာဖို႕သင့္လား ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိုးရိမ္ၿပီးစိတ္မခ်တာေတာ့အမွန္ ။ သူ႕ထက္အသက္ပိုႀကီးေပမယ့္ ပိုပိုႏုလာတဲ့ရာျပည့္အား အခ်ိန္တိုင္းသ၀န္တိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနရတာအေမာပင္ ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးၾကားမွာျပသနာသိပ္မရွိေပမယ့္ ရွိလာတဲ့ျပသနာအေသးအဖြဲတိုင္းက သူသ၀န္တိုလို႕ျဖစ္တာခ်ည္းပင္ ။
