.. ၁၆၈ ..

9.4K 1.1K 43
                                    

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၆၈
[ကိုယ္တို႔ အတူတူ အိုမင္းသြားၾကရမွာပါ-၁]

ခ်န္းစီႏ်န္ဟာ သူ ဧည့္သည္ခန္းတြင္ မအိပ္ႏိုင္ပါေၾကာင္း သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ အေလးအနက္ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာောတ့ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူ႔ကို ဘာဆိုဘာမွ မေျပာႏိုင္ပါေတာ့ေခ်။

သူက ခ်င္းစုယြဲ႕ မည္သို႔ျပန္တံု႔ျပန္မည္ကို ေစာင့္မေနေတာ့ပဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းက သေဘာတူျခင္းဟုသာ မွတ္ယူလိုက္ပါ၏။

ခ်န္းစီႏ်န္က ကားစက္ႏွိဳးလိုက္တဲ့အခါမွာပဲ ခ်င္းစုယြဲ႕က သတိေပးလိုက္သည္။
"ရွင့္ ကားကိုေရာ?!"

"လက္ေထာက္ဝမ္ကို လႊဲထားလိုက္မယ္"

ဟက္ ... ေကာင္းသားပဲ ...
ေပ်ာ္သလိုသာ လုပ္ေနလိုက္

ခ်င္းစုယြဲ႕က ထိုင္ခံုေပၚမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ျပန္ျပင္ထိုင္လိုက္ရင္း ျပတင္းေပါက္အျပင္ကိုၾကည့္လ်က္ စိတ္ေတြပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ ဒီေန႔ ေမာ့ေပရဲ႕သေဘာထားအရ သူ အင္တာဗ်ဴးအစီအစဥ္ကို လက္မခံေလာက္ေပ။ သူမ ဒီညတြင္ အစီအစဥ္အတြက္ ျပန္လည္စီစဥ္ရမည္နဲ႔တူသည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က အေတြးထဲနစ္ေနၿပီး ကားေမာင္းေနတဲ့ ခ်န္းစီႏ်န္မွာ စိတ္မပါတပါျဖင့္ ေမာင္းေနကာ လမ္းကိုမၾကည့္ပဲ သူမဘက္သို႔ မၾကာခဏ လွည့္ၾကည့္လာေလ၏။

သူၾကည့္ေနတာကို ေနာက္ဆံုး သူမ သတိျပဳမိသြားေတာ့ သူမက လူလည္က်ၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"ရွင္ ဘာလို႔ ကၽြန္မကို ဒီလိုၾကည့္ေနတာလဲ?"
ဘယ္လိုအေျခအေနႀကီးပါလိမ့္? သူေျပာမွာလား မေျပာဘူးလား?

ခ်န္းစီႏ်န္က ေအးေအးလူလူျဖင့္ ကားစတီယာတိုင္ကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္ဆိုသည္။
"ကိုယ္ ဘာလို႔ ရွန္ဝမ္းယန္႔နဲ႔ ေတြ႕တာလဲဆိုေတာ့ သူက ဟိုတေလာက ရွီရွီနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့လို႔"

ခ်င္းစုယြဲ႕က မ်က္ေမွာင္တြန္႔သြားသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က ထိုအမူအယာ အေသးစိတ္ေလးေတြကအစ အကဲခတ္မိေလကာ ျပံဳးမိေလသည္။
"မင္း ကိုယ့္ကို ေျပာစရာတစ္ခုခု ရွိေနလား?"

ခ်င္းစုယြဲ႕က သူ႔ကို နက္ရွိုင္းစြာၾကည့္ေနကာ ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားေနမိသည္။

[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္!    [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]Where stories live. Discover now