To Win The War (Belle Ville Series #1)

Chapter 23: The promise

CHAPTER TWENTY-THREE

The promise

"POPCORN!" sigaw ni Rara. Tumaas ang kilay ni Trev at pinitik si Rara sa noo.

"Pizza," sabi naman ni Trev.

"Popcorn!" iritang sigaw ni Rara kaya kumunot ang noo ni Trev.

"Pizza. Ra, umakyat ka na lang kaya sa kuwarto mo? Date namin 'to, nakikisali ka."

Palihim akong natawa. Kanina pa kasi sila nagtatalo kung ano ang kakainin namin mamaya kapag manonood na kami sa kuwarto ni Trev.

Gan'yan silang dalawa araw-araw. Ilang araw na akong nandito sa kanila pero mas madalas pala talaga silang magbangayan kapag nandito sa bahay.

"So panira ako, gano'n ba Trev?" Tumaas ang kilay ni Rara at biglang napunta sa 'kin ang tingin niya.

Agad naman akong umiwas ng tingin pero wala rin dahil bigla siyang lumapit sa 'kin. "Samahan mo ko."

"Bakit kita sasamahan?" kunotnoo kong tanong sa kanya.

"Eh 'di huwag," iritang sabi niya at saka siya umakyat sa kuwarto niya. Naiwan kami ni Trev dito sa kusina at tinaasan naman niya ako ng kilay.

"Are you planning to ignore her forever?" he asked, pouring me a glass of water.

"Labas na lang tayo?" I changed the topic.

I don't really want to talk about my relationship with Rara. Wala naman na kasing dapat pag-usapan. Okay na ako sa casual treatment namin sa isa't isa. Ang mahalaga, medyo nag-uusap naman kami. Pero 'yong hihigit pa do'n, malabo nang mangyari. Hindi na maibabalik sa dati 'yong bagay na nasira na.

Sasagot pa lang sana sa 'kin si Trev pero tinawag ako bigla ni Tita Raff. May bisita raw ako sa labas.

Agad ko namang sinilip sa bintana kung sino ang bisitang tinutukoy ni Tita at hindi ko inaasahang makita si Bellamy na kasalukuyang nakasandal sa kotse niya.

"I think you should talk to him," Trev said, shrugging nonchalantly.

"I think something's up. He wouldn't be here if it's not important," he added, pushing me lightly to the door. "Call me if you need anything." He kissed me on my forehead before I head out.

Pagkalabas ko ng bahay ay nagtama ang mga mata namin ni Bellamy. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong kakaiba sa mga mata niya naparang katatakutan mo na lang din talaga. Hindi na ako magtataka kung bakit kinatatakutan siya lagi ng mga nakakalaban niya sa volleyball.

His eyes are as cold as an ice. Nakikita ko sa kanya ang sarili ko.

"Denver wants to talk to you." He paused. "In private," he continued, clenching his jaw.

I scoffed in annoyance. "Kaya ka nandito?" I didn't care if I sounded arrogant.

"Yeah. I'm here to pick you up. You two should talk."

"Tell him I won't come," matigas na sabi ko.

His forehead creased. "You guys need to talk and you know that."

"I have a boyfriend, Bellamy. Tell Denver to stop bothering me."

"Talking to your ex doesn't mean you're cheating on your boyfriend, Feem. Unless you do something that—"

"Go home, Bell."

A mischievous smile escaped his lips. "You still love my cousin." He nodded in agreement to his own opinion. What the hell?