Bir asker ve yârinin hikâyesi...
"Bu sevda
Bende bittiğinde
Sende başlarsa,
Seni asla affetmem."
"Akif Karan," dedim uzun zaman sonra ilk kez konuşurken. İsminin güzelliğine yandım. "Ben senin mesleğinden gocunmuyorum. Aksine gurur duyuyorum. Ama se...
Tatile geldim ve internet çekimi pek iyi değil. Bu yüzden yazabildiğim kadarıyla sizleri bekletmemek için bölümü attım. Yine geçiş bölümü tarzında oldu. Bu yüzden birazcık kısa mazur görün lütfen.
Okuduğunuz saati alayım.
ON ALTINCI BÖLÜM ♤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
LÂCİVERT GÖKYÜZÜNDEN DÜŞEN KAR ÇİÇEKLERİ
♤
Yazardan, Bir Saat Önce...
Sevmek, söylemek değildir unutma! Sessizce alıp yüreğe koymaktır, diyordu şair.*
Berceste yaralı bir güvercin misali merhametli askerin ellerine düşmüş ve iyileştirilmeyi bekliyordu.
Akif Karan, Berceste'yi gece yaşayacağı kötü anları bilerek yanlız bırakmak istememişti. Defne'nin nöbette oluşuyla tek başına kalan kadının kabuslarla dolu bir gece geçirmesine gönlü razı gelmezdi.
"Nereye?" dedi, Göktürk yüzündeki gülümseme ile ağabeyinin yanına ulaştı.
Akif Karan duştan yeni çıkmış ve üzerini giyiniyordu. Eşofman altını bacaklarına geçirdikten sonra üzerine de siyah bir tişört giydi.
"Berceste'ye," dedi kardeşinin ağzına sakız olacağını bilerek. Yalan söylemezdi. Şimdi de gerçek neyse onu dile getirmişti.
Göktürk Uluğ duyduğu isimle kaşlarını kaldırdı. "Şu karşı dairemizde oturan, annemin gelini olan Berceste mi?"
"Hayatımda başka bir Berceste mi var, kardeşim?" dedi dişlerini sıkarak. Kardeşinin omzuna sertçe vurdu. "Sakın imalı bir laf edeyim deme, ayağımın altına alırım," diye tehdit etmeyi de unutmadı.
"Ulan madem birliktesiniz zavallı anacığıma da söyleyin de, kurban mı kesecek, sadaka mı dağıtacak yapsın kadın,"
Akif Karan kardeşinin serzenişiyle ona sırtını dönerek dudaklarını kıvırdı. "Birlikte değiliz," dedi havluyla gür, siyah saçlarının nemini aldırırken.
"Ee," dedi Göktürk. "Gecenin köründe gidemezsin. Argun ağabey yok ama biz varız koçum! Genç bir kızı gece gece rahatsız ettirmeyiz alimAllah!"
Akif Karan nefesini bıkkınca verdi ve nemlenen baş havlusunu tortop ederek kardeşinin suratına fırlattı. "Ne biçim konuşuyorsun oğlum sen? Ben öyle bir adam mıyım? Berceste geceleri kabus görüyor, Defne nöbette olduğu için yanına duracağım,"
