အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၁ ( ၁ - ၁၂ )

အခႏ္း ၁ ။ စည္းျခားထားတဲ့ မင္းသားေလး (1)

“ငါ့အတြက္ေတာ့ နင္နဲ႔သာတစ္ဘ၀လုံးအတူရွိေနရရင္ ျပည့္စုံၿပီ”

“စည္းျခားထားတဲ့ မင္းသားေလး”
_________________________________

“၂ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေစာင့္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
ဂူယူရွန္းနဲ႔ ငါ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ ရခဲ့ၿပီ ။ ဒီေန႔ထိ ဒီအခ်ိန္ထိ
သူ ငါ့ကို ဘာလို့ ေစာင့္ေနခိုင္းခဲ့တာလဲလို့ သူ႔ကို သြားေမးဖို့ လုပ္လိုက္ေပမယ့္ သူကေတာ့ ငါ့ကို တစ္ခ်က္ပဲ ၾကည့္ၿပီး သူ႔ေဘးကလူတစ္ေယာက္ကို ေမးလိုက္တဲ့စကားကေလ
“သူက ဘယ္သူလဲ” တဲ့ ....
ဒီစကားေလး ၅ လုံးက ငါ့မ်က္လုံးထဲက မ်က္ရည္ေတြကို စီးက်လာေစဖို့ လုံေလာက္သြားပါၿပီ ။ ငါ အေမၽွာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ရတဲ့လူက ငါ့ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူးတဲ့”

------------------------------------

သူမနဲ႔ ဂူယူရွန္း ထပ္ၿပီး‌ေဝးရမည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွ ေမၽွာ္လင့္မထားခဲ့သည့္အေၾကာင္းေတြကို ခ်င္းက်ီအိုက္
သူမရဲ့ ဒိုင္ယာရီေလးထဲမွာ ‌ေရးမွတ္ေနခဲ့မိသည္ ။
ဂူယူရွန္းရဲ့အိမ္မွာ သူမ ၂ႏွစ္ ၾကာေအာင္ ေနရေတာ့မည္ ။

--------------------------------

သူ႔အိမ္မွာေနၿပီး ၅ရက္ေျမာက္ေန႔မွာမွ
က်ီအိုက္တစ္ေယာက္ ဂူယူရွန္းနဲ႔ ဆုံခြင့္ရခဲ့ျခင္းပင္ ။
ညဉ့္နက္သည့္ညတစ္ည...သူမ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည့္အခ်္ိန္ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူမရဲ့ေဘးမွာ လွဲခ်လုိက္သၫ္ ။ ေဘးနားကလွုပ္ရွားမႈတစ္ခုေၾကာင့္ သူမေလး အလန႔္တၾကား နိုးသြားခဲ့ရသည္ ။

ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ သူမရဲ့ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပဲ ....

အခန္းမီးကမွိန္ေနတာေၾကာင့္ က်ီအိုက္တစ္ေယာက္ သူမေဘးက ေယာက်ာ္းရဲ့မ်က္ႏွာကို သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေပမဲ့ ဒီေယာက်ာ္းက ဂူယူရွန္းပဲဆိုတာ သူမ သိေနမိ၏....

သူတို့အခ်င္းခ်င္းမေတြ႕ခဲ့ရတာ ၂ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီ ။
အရင္တစ္ခါ ျဗဳန္းစားႀကီး ေတြ႕လိုက္ရလို့ ကတုန္ကယင္ ျဖစ္မိသြားၿပီး “ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္တာလဲ” ဆိုတဲ့စကားကို ေမးမထြက္မိခဲ့ ...