AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)

အပိုင္း-၃၃ (Zawgyi)

တကၠသိုလ္ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္ၾကီးကို စားပြဲေပၚခ်၊ ေဘာပင္ကို ပါးစပ္မယ္ကိုက္ျပီး ထက္မာန္ဦးေတြးေနမိသည္။ ေလွ်ာက္လႊာစာအုပ္ၾကီးကို ၾကည့္လိုက္၊ ေပါင္ေပၚက တကၠသိုလ္လမ္းညႊန္စာအုပ္ကို ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ထက္မာန္ဦး ဗ်ာမ်ားေနေလသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ထက္မာန္ဦးရဲ႕ အမွတ္ေပါင္း သံုးရာေက်ာ္ေလးႏွင့္ စိစစ္ခ်လိုက္လွ်င္ ေရြးစရာတကၠသိုလ္က မ်ားမ်ားစားစား မက်န္ေတာပါ။ အဲ့အခါက်ေတာ့လည္း တက္ရမယ့္ေမဂ်ာက ဘာတက္ရမလဲ ေရြးရျပန္သည္။

"ဒဂံုတကၠသိုလ္က IRကို ေလွ်ာက္ရင္ေကာင္းမလား။"

ျမန္မာ့သမိုင္းႏွင့္ ကမာၻ႔သမိုင္းကိုေတာင္ ရွစ္တန္းတုန္းက အပုဒ္မွားေျဖခဲ့တဲ့ ထက္မာန္ဦး IRဆိုတဲ့ ေမဂ်ာေလွ်ာက္မယ္လို႔ ေတြးလိုက္မိရံုႏွင့္ ေခါင္းကေတာ့ နည္းနည္းကိုက္သြားေလသည္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးဘာသာ မဟုတ္ပါလား။ ေတာ္ၾကာႏိုင္ငံေတြမွတ္ရတာနဲ႔တင္ ခ်ာလပတ္လည္ေနမွဒုကၡ။

မွီေရာမွီပါ့မလားမသိ။ မွီမွီ မမွီမွီ ေလွ်ာက္လႊာေပၚ အမွတ္မ်ားတဲ့ ေမဂ်ာနာမည္ေလးပါေတာ့ လူအထင္ၾကီးေတာ့နည္းနည္း ခံရႏိုင္တာေပါ့။

"ဟူး...။"

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပူထူလာတဲ့ေခါင္းကို ေရွ႕ကစားပြဲႏွင့္သာ ေျပးေဆာင့္လိုက္မိေတာ့သည္။

လႊမ္းကေတာ့ ဂုဏ္ထူးသံုးဘာသာဘဲထြက္သည့္တိုင္ ဂုဏ္ထူးမွတ္ရတဲ့ ဓာတု၊ ရူပ၊ ဇီ၀ သံုးဘာသာလံုးက အမွတ္ ၉၅မွတ္ေက်ာ္ႏွင့္ လန္ျပန္ထြက္ေနတာမို႔ အမွတ္ေပါင္းက ၅၀၀နီးနီးမွာ။ တေဆာင္လံုးမွာ လႊမ္းက အမွတ္အမ်ားဆံုးပင္။

အမွတ္အေနအထားက ေကာင္းတာမို႔ တကၠသိုလ္ေရြးတဲ့ေနရာမွာ လႊမ္းကေတာ့ ထက္မာန္ဦးေလာက္ေခါင္းစားမည္မထင္။ ဘယ္တကၠသိုလ္မဆို တက္ခ်င္ရာတက္ပစ္လိုက္လို႔ရတယ္မဟုတ္လား။

ထက္မာန္ဦးမွာေတာ့ စာရြက္ေပၚမယ္ ေကာက္ေရးလိုက္ဖို႔ကို ဟိုစဥ္းစားရ ဒီခ်င့္ခ်ိန္ရႏွင့္။ မမွီမကမ္းေတြ စြတ္မွန္းေနရင္ေသာက္ျမင္ကပ္ပုဒ္မနဲ႔ ပယ္ခ်ခံရလွ်င္လည္း ျပသနာ။ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္က်ျပန္ေတာ့လည္း ထက္မာန္ဦး မတက္ခ်င္ပါ။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးကိုေတာ့ ခံစားခ်င္မိသည္။