[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၇၃ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၇၃
[ဘယ္လိုလုပ္ ယွဥ္လို႔ရမွာလဲ-၁]

ခ်င္းစုယြဲ႕က အလုပ္ေၾကာင့္ ခရီးသြားရသျဖင့္ ခ်န္းစီႏ်န္က သူ႔ကိုယ္သူ အလုပ္ထဲမွာပဲ နစ္ျမႇဳပ္လိုက္ေလကာ ေနာက္လအတြက္ ခ်ထားတဲ့ လုပ္ငန္းအခ်ိန္ဇယားေတြအား ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူက ေန႔တိုင္း အခ်ိန္ပိုေတြဆင္း၊ အစည္းအေဝးေတြလုပ္၊ အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး လူမႈေရးကိစၥ ပြဲေတြႏွင့္ မအားလပ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေနေလ၏။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို အလုပ္ေတြ ဖိလုပ္တာက သူ ကုမၸဏီကို ပထမဆံုး စတည္ေထာင္တုန္းကအခ်ိန္ႏွင့္ တူေလသည္။

သိပ္မၾကာေသးခင္ကမွ လက္ေထာက္ဝမ္မွာ သူတို႔တကၠသိုလ္ရဲ႕ အလွနတ္ဘုရားမေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ၾကရာ  ေဘာ့စ္ရဲ႕အလုပ္လုပ္မႈႀကီးႏွင့္ တိုးေလၿပီး ဒုကၡမ်ားရေတာ့သည္။ ဘာလို႔ သူ႔ေဘာ့စ္ရဲ႕ဇနီးက ခရီးထြက္သြားရတာလဲ?

လက္ေထာက္ဝမ္မွာ ခါးသီးစြာ ခံစားရေပမယ့္ ခ်န္းစီႏ်န္ႏွင့္အတူ အခ်ိန္ပိုဆင္းေပးရေလသည္။

ႏွစ္ရက္သံုးရက္ အၾကာမွာေတာ့ လက္ေထာက္ဝမ္က ခ်င္းစုယြဲ႕ထံ ဂရုစိုက္သလိုလိုႏွင့္ ဘယ္ေန႔ျပန္လာမွာလဲဆိုတာ တိတ္တိတ္ေလး မက္ေဆ့ခ်္ပ္ု႔၍ ေမးရေတာ့သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က အလုပ္ၿပီး၍ အထုပ္အပိုးျပင္ေနတုန္း မက္ေဆ့ခ်္ကို ေတြ႕သြား၏။
"လက္ေထာက္ဝမ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ... ခ်န္းစီႏ်န္က ကၽြန္မကို ေမၽွာ္ေနလို႔လား?"

လက္ေထာက္ဝမ္က ပါးနပ္စြာ ျပန္ေျဖေလ၏။
"ဆရာကေတာ္ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမွာလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာက တစ္ေန႔လံုး ေျပာေနတာပါ"

ခ်င္းစုယြဲ႕က မက္ေဆ့ခ်္ကိုဖတ္ၿပီး မျပံဳးပဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူမက ခ်န္းစီႏ်န္ကို ဖုန္းဆက္ကာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္မ ဒီေန႔လည္ ေလယာဥ္နဲ႔ ျပန္လာမွာ"

ခ်န္းစီႏ်န္က စာရြက္စာတမ္းေတြ ၾကည့္ေနရင္းမွ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလး ေကြးတက္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ သူျပန္ေျဖတဲ့အသံကေတာ့ တည္ၿငိမ္ေန၏။
"ေကာင္းၿပီ .. ဂရုစိုက္ေနာ္ ... ျပန္ေရာက္ရင္ ကိုယ္လာေခၚမယ္"