"က်စ္စ္။ အဲလ္ကြန္းကလည္း မေအးေတာ့ဘူး။"
အဲလ္ကြန္းရီမုကြန္ထရိုးေပၚက ခလုတ္ေတြကို ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္လုပ္ျပီးမွ ထက္မာန္ဦး ပစ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ့ ညဥ့္နက္ေနျပီမို႔ မနတ္က်မွဘဲ အဲလ္ကြန္းသမားကို ေခၚျပီးျပင္ရမည္ဟု စိတ္ထဲက ေတြးလုိက္ေလသည္။ အခုေတာ့ ဒီပူပူေလာင္ေလာင္ အခန္းၾကီးထဲ ထိုင္ျပီး မျပီးေသးတဲ့ အလုပ္ေတြ လတ္စသတ္ရေပဦးမည္။ စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ႏွင့္ ထက္မာန္ဦး ထိုင္ခံုေပၚထိုင္ခ်ပစ္လိုက္ကာ ကြန္ပ်ဴတာကို ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ရံုးမွာ တစ္ႏွစ္တာလံုးရဲ႕ စာရင္းေတြ ခ်ဳပ္ေနတာမို႔ ထက္မာန္ဦး တေနကုန္ အလုပ္ႏွင့္ လက္မျပတ္။ အခြန္ကိစၥေတြလည္း အခြန္ဆိုင္ရာ အၾကံေပးသူႏွင့္အတူ လံုးပမ္းရေသးသည္။ လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြဆိုေပမယ့္လည္း အခုထိတိုင္ ထက္မာန္ဦးအသားမက်ႏိုင္ေသး။ ဒီလိုဟာေတြ ေမေမကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဦးစီးဦးေဆာင္ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း တစ္ခ်က္ကေလးမွ် မညည္းညဴခဲ့ေလသမွ် ထက္မာန္ဦးကေတာ့ ေခြေခါက္ျပီး အိပ္ရာထဲ ပစ္လွဲခ်ခ်င္ေနျပီ။ အဲလ္ကြန္းကလည္း မေအးတဲ့အျပင္ တဂ်စ္ဂ်စ္ႏွင့္ ျမည္ေနေသးတာနဲ႔ စိတ္ကပါ ရႈပ္လာရသည္။
"ေမွ်ာ္လင့္သမွ်ကို စိတ္ကူးသမွ်အကုန္ အရာအားလံုး မင္းလက္ထဲမွာ.."
ထိုသီခ်င္းသံကို ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ ဖုန္း၀င္လာျပီဆိုတာကို သိလိုက္ရေလသည္။ ကြန္ပ်ဴတာထဲ ေခါင္းႏွစ္၀င္ထားရာမွ လူးလဲထလိုက္ရင္း ထက္မာန္ဦး ဖုန္းကိုလွမ္းကိုင္သည္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုင္းေ၀ယံဆီက..။
ပင္ပန္းႏံုးေခြေနမူေတြက တမဟုတ္ခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ သူတို႔ဆီမွ ဖုန္းႏွင့္အဆက္အသြယ္မရသည္မွ တစ္လေလာက္ေတာ့ရွိျပီမဟုတ္ပါလား။ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာသာ သူတို႔ ပို႔စ္ေလးေတြတင္ရင္ ၀င္၀င္ၾကည့္ေနလို႔ရတာ။ ဒါေပမယ့္ ထက္မာန္ဦး စကားေျပာမည္ၾကံရင္ သူတို႔က Off line ျဖစ္သြားတာက မ်ားတာနဲ႔ဘဲ သိပ္မေျပာျဖစ္။ ဖုန္းေျပာဖို႔ဆိုတာ ရေတာင့္ရခဲ အခြင့္အေရးေလးမို႔ ထက္မာန္ဦး ခ်က္ခ်င္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
AFFECTION-နှောင်ကြိုး(ေႏွာင္ႀကိဳး)
RomanceUnicode Version "နုငယ်စဉ်က ၊ သံယောဇဉ်သည် ရက်လနှစ်တို့ ၊ ရှည်ကြာပါလည်း အကွာအဝေး ၊ မိုင်ပေါင်းရာချီ ဖြတ်တောက်နိုင်ရန် ၊ မစွမ်းသာသည်။ သစ္စာနှင့်တည် ၊ မေတ္တာမှန်က ကင်းစင်ဒုက္ခ ၊ ဒီဘ၀မယ် လောကနိဗ္ဗာန် ၊ မင်းနှင့်တည်သည် ရစ်ချည်ဖွဲ့သည့် ၊...
