Hiding My Son From My Heartless Husband (COMPLETED)

Chapter 10

Saraie POV

"Hello,Ma" sagot ko sa kabilang linya

"Anak handa kana ba? Susunduin kana namin ngayon na ang flight mo pabalik ng manila." Saad nito sa kabilang linya.

"Ma?pwede bang wag munu akong tumuloy?"

"Ha? Bakit? May problema ba anak?" Nagaalalang tanong nito sakin

"Ma? Gusto ko papong mapag isa medyo hindi papo kasi ako okay...Ayos lang ba Ma?"

"Hmm sure swettie."

"Pwede rin ba Ma, pag hinanap ako ni Keezer wag niyo nang sabihin kung nasaan ako?"

"Ha, bakit?"

"I have my reason,Ma."

"Okay mag iingat ka dyan. Call me kung may problema."

"Okay po ma, maraming salamat po, Bye Bye." Saad ko ko at binaba ang kabilang linya...

Ilang araw kong pinag iisipan kung ipapaalam ko talaga kay Keezer. Pero maspinili ko na lang na wag sabihin sa kaniya. Bawal judgemental a! Natatakot lang talaga ako. Alam ko medyo nag bago na siya pero still na tatakot parin ako. Ayoko nang maulit yun. Ayoko nang mawalan ng anak. Mahirap. Sobrang hirap.

Keezer POV

"Uyy gago tama na yan." Pigil sakin ni Luvian pero hindi ko siya pinansin at inubos ang boteng hawak ko.

"Sabi niya ilang linggo lang siyang mawawala! pero tang'na magiisang taon na siyang wala." Inis na sabi ko

"Ni magulang niya ayaw sabihin kung nasaan siya. Mukang nakalimuntan niya rin kung anong araw ngayon!peste!"

"Baka naman may problema yung asawa mong yun?" Tanong ni Kim "Gago! Tapat hinanap mo na agad pano kung maka hanap yun ng ibang lalaki? Ay nako bahala ka!"

"Alam mo naman kung ilang beses ko siyang hinanap diba?"

"Kung mahal mo mahahanap mo agad yon!" Singit ni Luvian. Kumunot agad ang noo ko.

"Gagao! Hindi ko siya mahal." Sigaw ko rito agad naman silang tumawa ng malakas

"E bat ka nag iinom ngayon? Masyado mong pinapakitang epektado ka sa pag kawala ng asawa mo!" Tawa ni Kim!

"Siyaka halos araw araw kang nag iinom ganyan payung hindi mahal?!" Tawa muli ni Luvian at hinampas hampal ang lamesa kakatawa

Hindi ko na sila pinansin. Hindi ko alam kung bakit nag papaapekto talaga ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit gusto kong umiyak dahil sa tagal na hindi ko siya na kikita. Naiinis rin ako sa sarili ko dahil hindi ko maintindihan kung bakit nararamdaman ko to.

Saraie POV

"T-teka ang sakit naaa!" Hiyaw ko

"Misis, mag iisang oras na mula pumutok ang panubigan mo, huminga ka ng malalim at sabay iri."

"Masakit ngaa!" Sigaw ko rito

"Unti na lang naman misis kita ko na ang ulo ng bata ayan na oh....isipin mo para sa anak mo to dali na."

"Ahhh!"

"Ayan na misis malapit na."

"Ahh...ah!" 

"Ayan! Ayan! Ayan na siya!"

"Uhm."

"Napaka gwapong bata naman ito ere tignan mo batang bata pa e napaka tanggos na ng ilong." Puri ni Dra.Mess. 

Hindi ko na sila narinig dahil agad akong naka tulog sa sobrang pagod.

"Bat ba napaka gwapo mong nilalang ang cute cute cute."

Rinig ko kaya naman dahan dahan kong inimulat ang mata ko

"Ang gwapong bata."

"Manang." Nanghihinang tawag ko sa kanya.

"Hija. Tignan mo ang anak mo o! Napaka gwapo!" Hiyaw ni manang. Nahihirapan man ako ay dahan dahan akong umupo kaya naman inabot sakin ni manang ang anak ko.

"Ang gwapo niya hija, ano bang pangalan niya?" Tuwang tuwang tanong ni manang.

"K-keefer...Keefer ang ipapangalan ko sa kanya....Keefer anak ko."

"Kay gandang pangalan."

"Manang sol, pwede po bang samahan niyo ko?."

"Abay oo naman."

"Sa maynila ho sana."

"M-maynila?"

"Opo."

"Bakit anong gagawin sa maynila?" Takang tanong niya sakin.

"Kayo po muna sana ang mag bantay sa anak ko habang nasa bahay ako ng asawa ko."

______