ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 18(unicode)

Chapter 18; ရယ်မောခြင်းသည် ကူးစက်တတ်သောရောဂါဖြစ်၏။

ကျန်ချန်သည် အိပ်ခန်းထဲတွင်ဆောင့်ကြောင့်
ထိုင်၍စာအုပ်စင်အသေးလေးဆောက်နေ၏။
သူက ဇီဇာကြောင်လွန်းသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးချွေးရွဲနေခဲ့သည့် တိုင်အောင် စာအုပ်စင်ဆောက်လို့မပြီးသေးပေ။ထို့အပြင် သူကအချိန်ပြည့်ပိုက်ဆံတွေကိုDaddyဆီမှာသွားဖို့နေမိခဲ့သည်။ယခုထိုပိုက်ဆံတွေကိုပြန်
ပြီးအသုံးချရမည့်အချိန်ရောက်လာပြီဖြစ်၏.

[TN Daddy means Technology ပိုင်းဆိုင်ရာ ကုပ္မဏီပိုင်ရှင်ကို ချစ်စနိုးခေါ်တာပါ]

ဤစာအုပ်စင်ငယ်အတွက် ယွမ်ငါးရာတောင်ပေးခဲ့ရသည်။ပစ္စည်းများကလေးလည်းလေးသေး၏။ သူ့လက်ထဲမှအသားဘောင်တန်းကို တစ်ခုလုံးနီးပါးတပ်ဆင်ပြီးသွားသော်လည်း၊ အောက်ခံဘောင်တပ်ဆင်သည့်နည်းလမ်းကမမှန်ကန်သည်အတွက်၊ပုံကြမ်းပေးထားသည့် ဒီဇိုင်း နှင့် တစ်ခုမျှ မတူဘူးဖြစ်နေသည်။

ကျန်ချန် ပုံကြမ်းအညွှန်းစာအုပ်ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။သူ ထောက်တိုင်များကိုသစ်သားပြားအခြေတွင် တစ်စုတစ်စည်းတည်းထား၍ အပေါက်ငယ်များကိုသံချောင်းထည့်ပြီး ဝက်
အူလှည့်ဖြင့်လှည့်လိုက်တယ်။ ဝက်အူလှည့်ရုံနှင့်အဆင်မပြေသည့်အခါ တူဖြင့် ရိုက်ရန်လိုအပ်လာသည်။

တူ...တူ......

ထိုအချိန်တွင်,လီပေါင်ကော်သည်အသံမပေးပဲ အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်၍ဝင်လာသည်။သူ့အသံက အလွန်ကျယ်၏။
"အဲ့ပစ္စည်းတွေက Online ပေါ်ကဝယ်တာလား ။ "

လူငယ်တစ်ယောက်၏အခန်းတံခါးပိတ်ထားလျှင် ယခုလိုမျိုး အလွယ်တကူတွန်းဖွင့်၍ဝင်မလာသင့်ပေ။ အနည်းဆုံး , လီပေါင်ကော်က
တံခါးလေးခေါက်ပြီးမှဝင်သင့်သည်။သူ့အသံကြောင့်ကျန်ချန်နှလုံးသားသည်လည်ချောင်းထဲမှ ခုန်ထွက်တော့မယောင်ခံစားလိုက်ရ၏။

သူ့လက်ထဲမှတူဖြင့် သူ့ဘယ်ဘက်လက်မကို ရိုက်မိပြီး အသံတောင်မြည်လာ၏။ အချ်ိိန်တိုအတွင်း လက်မထိပ်မှတဆစ်ဆစ်နာကျင်လာမှုကြောင့် ကျန်ချန်အံကြိတ်မိလိုက်သည်။