ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 19(zawgyi)

Chapter 19;ဘယ္အခ်ိန္မွ လြတ္ေျမာက္နိုင္မည္လဲ မေသခ်ာေပမယ့္။

ကုေဖး ဘက္စကတ္ေဘာကစားဖို႔သေဘာတူလိုက္တာကို ေလာင္႐ႊိ သိသြားလွ်င္၊ သူသည္ကုေဖးေပက်င္းတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲမွာ ေအာင္သြားသလိုမ်ိဳးစိတ္လႈပ္ရွားေနမည္ကို က်န္ခ်န္ ႀကိဳတင္ခန့္မွန္းမိသည္။

ေန႕လည္အတန္းခ်ိန္ၿပီးတဲ့အခါေလာင္႐ႊိသည္ သူေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လက္ေ႐ြးစင္ငါးဦးကို
႐ုံခန္းထဲသို႔လာဖို႔ ေခၚလိုက္၏။

က်န္ခ်န္ ယခုမွေကာ႐ႊိႏွင့္လုေရွာင္ပင္းတို႔ကိုနာမည္ႏွင့္မ်က္ႏွာတြဲမိျခင္း ျဖစ္သည္။

ဝမ္႐ႊိက ေမးလိုက္၏။
"အရံကစားသမားမပါဘူးလား။အခ်ိန္ျပည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငါးေယာက္တည္း ကစားရမွာလား?။"

ေလာင္႐ႊိက ျပန္ေမးလာသည္။
"မင္းရဲ႕အတန္းေဖာ္ထဲမွာ ကစားဖို႔အတြက္အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူေကာရွိလား။အသင္းေခါင္းေဆာင္ေနရာကို......"

ေလာင္႐ႊိ ထိုစကား ေျပာခ်ိန္တြင္ သူ႕အၾကည့္ေတြသည္ ကုေဖးဆီမွာလူးလားပ်ံခတ္ေန၏။ ဒါေပမဲ့ ကုေဖးက ႐ုပ္တည္တည္ျဖင့္ ဝမ္႐ႊိကိုလက္ညိုးထိုးျပလိုက္သည္။
"သူ...."

ဝမ္႐ႊိက အင္တင္တင္ျဖစ္ေနသည့္မ်က္ႏွာႏွင့္ ကုေဖးကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။
"Yahh,ငါက မကြၽမ္းက်င္ဘူး။ ငါ အသင္းေခါင္းေဆာင္ မလုပ္ဘူး။အာ,ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရတာစိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ "

က်န္ခ်န္ သူ႕ပုံစံၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္လာတယ္။
ဝမ္႐ႊိ၏သ႐ုပ္ေဆာင္မႈက ခ်ာတူးလန္ေန၏။

"ဒါဆိုလည္း ဝမ္႐ႊိေပါ့။မနက္ျဖန္ ေလ့က်င့္ေရးစမယ္။ "
ေလာင္႐ႊိက စားပြဲေပၚမွဘက္စကတ္ေဘာလုံး ကို ယူၿပီး ဝမ္႐ႊိကိုပစ္ေပးလိုက္သည္။
"ဒီေဘာလုံးက အေကာင္းစားေနာ္။ မင္းတို႔ အတြက္ အားကစား႐ုံထဲက ပစၥည္း ထားတဲ့အခန္းမွာေဘာလုံးသြားၾကည့္ခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဘာလုံးေတြက သိပ္မေကာင္းဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ငါ အသစ္ တစ္လုံး ဝယ္ခဲ့တယ္။ ေဘာလုံးအသစ္ကို ပြဲမွာေကာင္းေကာင္းသုံးၾက။ေလ့က်င့္ဖို႔ဆိုေပမဲ့,ေကာင္းတဲ့ေဘာလုံးမ်ိဳးပဲ သုံးသင့္တယ္။"