Maid for the Mafia Boss

Kabanata 63

This chapter is dedicated to @TrishaOlajay :)))

Ngumiti ako kay Dale.

" I know that you're a good guy like deep down, really deep deep down your heart though you're a jerk " he chuckled.

" You know, everyone here has a reason why they're here" tumingin siya sa akin at ngumisi.

" What's yours?" Bumuntong hininga ako.

" So kayo pala ang nakapatay kay lolo" saad ko.

" Yah. Ghad, I can't forget the feeling when I saw him dead. Pero may nakakalap na akong information dati that Il Massimo Impero is not dead and what happened confirmed my suspicions" tumitig ako sa malayo. Kung nasaan yung garden nila na puno ng bulaklak.

" After running away from home, I have nowhere to go, so I have to live alone in the street. Kahit sa kila lolo ay wala akong nabalitaan. Mas inintindi ko na hindi ako makita nung mga tauhan niya" tumingin ako sa kanya at ngumiti.

" Then nakilala ko si Brylle, pinatira kami ni Tiya sa bahay niya then I have to find work, kaya nandito ako ngayon" natawa naman siya sa sinabi ko.

" Sorry I was a jerk the first time I met you"

" It's okay. Kahit naman hanggang ngayon eh" sabay kaming natawa.

" Thank you. For waking me up of my nightmare" ngumisi siya sa akin at kumindat.

" Ahem" napatingin kami sa gilid namin at nakita ang isang hindi ganoong katandang lalaki na may matipunong katawan at medyo kamukha ni Keian?! Nakasuot siya ng suit at eleganteng nakatayo habang nakatingin sa amin ni Dale.

Parehas kaming nagulat ni Dale.

Tumingin sa akin ang lalaki at unti unti napuno ng recognition ang mata niya.

" Tito Andre?" Naging emotionless ang ekspresyon niya at bumalik ang tingin kay Dale.

Nagtaka naman ako.

" Where's Nicolas?" Tumingin sa akin si Dale bago umahon sa pool at kumuha ng tuwalya.

Nakita kong tinignan ako muli nung what I'm assuming is tatay ni Keian. Pero sandali lang.

" Uhmmm, he's in Mindanao, together with Katie" dahan dahang sagot ni Dale.

Inabot sa akin ni Dale ang isang tuwalya at umahon ako para kuhanin ito.

Binalot ko iyon sa katawan ko, yumuko sa harap nilang dalawa tsaka tumalikod para bumalik na sa mansion.

" Stop" utos nung tatay ni Keian. Napatigil naman ako.

Aba, may pinagmanahan ah!

Humarap ulit ako dito.

" B-Bakit po?" Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.

" Stay here" mas lumala naman ang pagtataka ko.

Gusto ko sanang itanong kung bakit pero dahil intense nung tingin sa akin ay nanahimik nalang ako.

" Tito, bakit ka po nandito? Kailan pa kayo dumating sa Pilipinas?" Napangiwi naman siya.

" J'ai retrouvé mon fils hier devant ma maison. Je lui demande pourquoi il a volé 11, 100 km et il ne me répondra pas. J'ai décidé d'aller ici pour avoir ma réponse ( I found my son yesterday in front of my house. I asked him why he flew 11, 100 km and he won't answer me. I decided to go here to have my answer.)" Pagf-french nito para siguro hindi ko maintindihan yung pinag-uusapan nila.

Heh.

Dale gave me a side glance.

" Je ne connais pas non plus la raison, mon ocle (I don't know the reason either, uncle)" tumaas ang kilay ko kay Dale.