Sa Ngalan Ng Pag-ibig

Chapter 20 - Spoken Word Poetry

A: Binase ko siya sa "Spoken Word Poetry", malamang. Charot! Iniba ko lang medyo, hihihi!

Basa na!

Jackie's point of view:

It's March 24. Today is the day na first time ko mag-guest sa show ni Vice. Ipapalabas to sa Sunday.

Naghihintay lang ako dito sa backstage ng studio ng GGV.

Hawak-hawak ko ang papel na kung saan sinulat ko ang aking tula. Binabasa ko pa din to hanggang ngayon, baka kasi makalimutan ko.

"Jackie and Bella, get ready. Kayo na yung sunod after nila." Sabi nung isang staff. Bumaling siya sakin. "Jackie, ikaw ang mauuna bago si Bella. Okay?" Tumango lang ako.

Tinago ko na yung papel sa may bag ko at kinuha ang fishbowl na may lamang buhangin.

Ilang minuto lumipas, ay pumwesto na kami sa may gilid.

"...Kaya tawagin natin sila. Please welcome Jackie Gonzaga and Bela Padilla!" Rinig kong pag-anunsyo ng aming mga pangalan.

Tumungo na kami sa may stage. Madami sa audience na naghihiyawan. Tinignan ko si Vice at pansin kong nagulat siya at napangiti nung nakita niya ako. Pumwesto ako kung saan namin sasabihin yung ginawa naming tula.

Nakita ko na nakipagbeso si Bela sakanya.

Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ng inis.

Pero kita ko na nakatitig siya sakin kaya medyo nailang ako kaya napaiwas ako ng tingin.

"Pareho pa tayo ng buhok, Ate Girl!" Sabi ni Vice. Kaya natawa na rin lang ako sa sinabi niya.

"Hi Vice." Pagsisimula ko.

"Hi Jackie, Ate Girl." Napalunok muna ako bago magsalita. Medyo kinakabahan kasi ako.

"Oh diba?" Inalog ko ang fishbowl na hawak ko na may lamang buhangin. "Dati ang laman nito mga papel na may tanong." Tumingin muli ako sakanya."Ito yung regalo ko para sayo."

"Siguro nagtataka kung bakit buhangin." I saw in his eyes that he was really curious. "Summer na kasi. Tsaka mahilig din ako mag beach." This reminded me of what happened just a few months ago. "At ang pinakagusto sa dagat, bukod sa tanawin ay yung buhangin."

"Kasi mahirap bilangin ang buhangin, parang mga rason kung bakit para sayo ako'y nagkakaganito." I saw him smiled widely while listening to me. "Hindi ko nga alam eh, baka katulad ka rin nila."

"Mga mapagkunwari, mga mambobola, mga paasa." Pagpapatuloy ko. "Minsan nga naiisip ko eh. Baka nga ikaw na nga yung The One o baka katulad ka rin nila na nang-I-I-One?"

Vice and the audience let out an "oh" after what I said. I saw him dabbed right after which made us laugh.

"Ang lakas kasi din ng karisma eh no?" Pagbibiro ko. Natawa na lang kaming lahat sa sinabi ko. "Kaya lang kadalasan, mas ganap pa ang eyeshadow mo kesa sa make-up ko." Pagbibiro ko pa. He laughed hard.

Vice's point of view:

"Siguro nga buhangin ako na nagpapadala lang sa agos ng alon mo."

"Sabi nila kaya pumupunta sa beach para sa Vitamin Sea. Pero sa tingin ko, Vice. Nangangayayat ka na, mas kailangan mo yung Vitamin Me." Banat niya.

I heard the crowd becomes noisy. Our theme song started to play.

Pinigilan ko yung paglabas ng kilig ko kaso I failed.