Call Me Mayor (SERIE FEROCI 1)

Chapter Twenty-Three

Hindi ko alam kung dapat na ba akong kabahan.

"Papa, bakit po ang tahimik mo?" tanong ni Arkia habang nakatingin kay Mayor.

Hindi sumagot si Mayor at basta na lang pumasok sa silid namin habang dala ang bag namin. Nagtatakang napatingin naman si Arkia sa 'kin. Tipid na ngumiti na lang ako sa kaniya saka kinuha ang bag niya at hinawakan ang kamay niya. Pumasok na lang kami sa kuwarto niya at inayos ko na lang ang mga damit niya.

"Mama, galit ba sa 'kin si Papa?" tanong ni Arkia saka kumapit sa braso ko. Napatigil naman ako sa pag-aayos ng mga damit niya saka hinarap si Arkia.

"Hindi galit ang papa mo sa 'yo, nai-stress lang talaga siya dahil marami siyang naiwang trabaho," sabi ko na lang saka marahang hinaplos ang pisngi niya saka ngumiti sa kaniya.

Tila wala ako sa sarili nang lumabas ako sa silid ni Arkia. Nagtungo ako sa kusina para magluto, kumain, o libangin ang sarili ko.

Alam ba ni Mayor ang ibig sabihin ng sinabi ko kagabi? Simula nang sinabi ko 'yon ay nanahimik siya at hindi kumibo, ni hindi niya tinanong sa 'kin ang ibig sabihin ng sinabi ko. Posible kayang naintindihan niya ang sinabi ko?

Napakagat na lang ako sa ibabang labi ko at naiinis na binalatan ang banana chips na binili namin sa souvenir and food shop na nadaanan namin sa Cebu. Hindi naman talaga ako mahilig dito, hindi ko alam kung bakit gusto ko na nito ngayon.

Napakamot ako sa batok ko at sinubsob ang pisngi ko sa mesa. Napapraning na ako kaiisip kung ano ang problema ni Mayor sa 'kin.

Huminga ako nang malalim at tumayo saka nagtungo sa silid namin ni Mayor, naabutan ko siya na nakatutok sa laptop niya at todo type do'n. Sa pagkakataong 'to, gusto kong isipin na busy lang talaga siya at maraming naiwan na trabaho.

"Mayor," pagtawag ko sa kaniya saka umupo sa tabi niya. Natigilan naman siya at walang emosyon na tumingin sa 'kin.

"Hmm?" tanong niya saka muling ibinalik ang tingin sa laptop niya.

"May problema ka ba sa 'kin? O b-baka naman naintindihan mo ang sinabi ko kagabi?" kinakabahang tanong ko.

Napabuntonghininga siya at seryosong tumingin sa 'kin. Napalunok naman ako habang nakikipaglabanan ng titig sa kaniya. Nanghihina na naman ako. Lalong nakakapanghina na hindi ko nababasa ang laman ng isip niya, palagi akong nangangapa. Hindi ko siya maintindihan.

"I have a lot of work to do. I don't have time to play and fuck around. Whatever it is that you said last night, I'm not interested to know. I bet you just cussed at me or something," sabi niya saka muling ibinalik ang tingin sa laptop niya.

Natahimik na lang ako at napatango. Sanay naman ako na palagi niya akong sinusungitan pero hindi ko alam kung bakit iba ang nararamdaman ko ngayon.

Play and fuck around? Laro lang ba ang tingin niya sa mga oras na nilalaan niya para sa 'kin? Hindi ba sincere ang mga 'yon?

Muli ko siyang binalingan ng tingin na abala pa rin sa ginagawa niya hanggang ngayon. Mukhang naiirita na si Mayor sa 'kin.

***

Maaga akong gumising para ihanda ang mga susuotin ni Mayor na nakasanayan ko nang gawin. Ipinagluto ko na rin si Arkia ng almusal.

"Mama, puwede bang magsimba uli tayo next week? Mas masarap po ang feeling kapag sa totoong church nagsisimba at hindi sa TV lang," sabi ni Arkia saka ngumiti sa 'kin. Napangiti na lang din ako at nag-thumbs up sa kaniya.

"Oo naman, beh. Magpapaalam tayo sa papa mo tapos magsisimba tayo uli."

Hindi ko lang talaga alam kung ayos nang magpaalam ako ngayon. Mukhang hindi pa rin maganda ang mood ni Mayor, e.