Wreck The Game (COMPLETED)

Chapter 03

Please follow @beeyotchupdated on twitter for real time tweet if any story got updated. Thank you.

#WTG03 Chapter 03

"Good morning."

Medyo masaya rin pala talagang gumising kapag gwapong mukha ang makikita mo sa umaga. Tumango ako sa kanya at saka naupo sa kama. Tumayo si Nikolai at saka inayos iyong lamesa sa kama at naglagay doon ng tatlong paper bag.

"I don't know what you eat for breakfast, so I ordered some for you to choose."

"Hindi ako nagbe-breakfast," sabi ko sa kanya.

"What?"

"Tingin mo sa katawan na 'to—magic?" naka-irap na sabi ko sa kanya. Tamad pa naman akong mag-exercise kaya kailangan sakto lang ang kinakain ko. Saka 'di naman ako kumakain kapag hindi ako gutom. O baka nasanay lang din ako kasi nung lumaki ako, 'di naman kami mayaman na tipong pagnagutom e may pagkain sa ref—wala nga kaming ref!

"But I got you pancakes..." parang bata na sabi niya.

Arte! Binuksan ko na lang iyong paperbag at baka may kape doon. Iyon na lang ang iinumin ko. 'Di talaga ako sanay kumain sa umaga. Mamaya pang tanghalian ang kain ko.

Kaso pagtingin ko rito kay Nikolai, halatang-halata sa mukha niya iyong disappointment. Akala mo naman siya ang nagluto nito! Umorder lang naman! Napaka-arte naman ng taong 'to.

"Oo na, kakain na," naka-irap na sabi ko. Tumayo muna ako para magtooth brush tapos pagbalik ko, nakita ko na nilalabas niya iyong mga pagkain galing sa paperbag.

Bigla siyang ngumisi. "We have pancakes, and muffins, and sausage—"

"Yung sausage na lang."

"Okay," sabi niya tapos ay hinanap iyong sausage.

"Malaki ba 'yan?"

"I don't know," sagot niya.

"Mabubusog ba ako—"

"Are we still talking about the sausage I got you for breakfast?" tanong niya habang naka-tingin sa akin.

Ngumiti lang ako sa kanya. "Pwede ring lunch o dinner 'yang sausage, 'di ba?"

Natigilan siya sa paghahanap ng sausage doon sa paperbag. "You know, you've been doing this since last night."

"Oh? Sure ka?"

Naupo siya sa kama at saka humarap sa akin. Ipinatong niya iyong kamay niya sa bandang hita ko, pero natatakpan naman iyon ng kumot nitong ospital.

"I'm gonna give you a pass."

"Para saan?"

"For everything," sabi niya. "Because I think that you're all bark and no bite."

Ano daw?!

"So," dugtong niya pa at saka muling tumayo. "I'm gonna get you your sausage and try to eat it without telling me that it's my dick you're eating, alright? Can you do that?"

Tangina...

Seryoso ba siya?

Feel niya ba talaga 'di ako papalag kapag pinatulan niya ako?

Masama lang ang tingin ko sa kanya habang inaayos niya sa lamesa iyong kakainin ko. Hindi ako nagcomment nang makita ko iyong size ng sausage dahil nakita ko na naka-tingin siya sa akin.

"Now, enjoy your breakfast," sabi niya at saka malakas na tinusok ko ng tinidor iyong sausage niya. Napa-iling lang siya.

Nagsimula na akong kumain kahit labag sa loob ko. Naka-upo lang sa sofa si Nikolai habang kumakain ng hashbrown daw 'yun. Ngayon naman ay may kausap na siya.