Jethro's Obsession (COMPLETED)

37

Her POV

Tatlong araw na simula nang iniiwasan ko si Jethro at alam kong nahahalata na ng mga kaibigan ko 'yon.

"Vera, may problema ka ba kay Jethro?" tanong ni Famcy. Mukhang hindi na ata nila natiis magtanong sa akin.

"Oo nga Vera, wag mong sabihin na hindi ka na naman sasabay samin mag lunch mamaya." sabi naman ni Kiel.

"Napapansin ko rin iyon, Vera. May problema ba kayo ni Jethro?" tanong ni Shia.

Ilang araw na rin akong hindi sumasabay sa kanila kasi alam kong sasama sa amin si Jethro.

"Shhh... Quiet muna kayo! Hindi pa ako tapos kumopya eh." sabi ko para maiwasan ang mga taning nila.

Umalis na rin kasi si ma'am pero may iniwan siya na kokopyahin namin sa blackboard.

"Nako! Ewan ko nalang sayo, Vera " sabi naman ni Eula.

Hindi ko na lang sila pinansin at pinagpatuloy ko na lang ang pagsusulat. Alam kong nalilito na silang lahat sa nangyayari sa amin ni Jethro. Pero wala na akong planong pansinin pa si Jethro kasi iyon ang ikakabuti naming lahat.

Ilang minuto pa ang lumipas at tumunog na nga ang bell. It means lunch time na. At tamang-tama naman kasi kakatapos ko lang magsulat. Kaya nag-ayos na ako ng gamit ko.

Pagkatapos kong mag-ayos ay agad namang lumapit si Jethro sa table namin.

Pero as usual... I just ignored him.

"Until when?" he asked.

Napatingin naman ako sa kanya. "What?" and I raised my eyebrows.

Tumiim ang bagang niya. "Hanggang kailan mo akong balak na iwasan, Vera? Hindi ka ba napapagod sa sitwasyon na 'to?" at naging seryoso naman ang mukha niya.

I need to be strong. "I'm not ignoring you, Jethro."

"Don't lie to me Vera! I know you are! And you're not like this. Just please... tell me what's going on." and he sounds frustrated.

"I'm not lying, Jethro." pagmamatigas ko.

Hinawakan niya naman ang kamay ko. "Just tell me what's happening, Vera. I promise... I'll make it up to you. Sabihin mo lang kung ano ang problema." at yung mga kaibigan ko naman naghihintay na ng sagot ko.

Kinuha ko naman ang kamay niya. "Wala nga."

Napaigtad ako when he suddenly slammed the table in front of me. "What the fuck, Vera! You're avoiding me for how many days now!" and his eyes are burning with anger.

Everyone in the room was shocked with what he had done and they are starting to be scared.

I know... me too. I'm also starting to get scared.

Napasabunot naman ito ng buhok niya. "Tell me what's wrong! Did I do something wrong to offend you or hurt you? Come on... just tell me, Vera please." his eyes were pleading it's telling me to tell him what's happening to me.

We are the center of attraction right now. He is making a commotion.

Napatayo naman ako. "No... you didn't do something." sabi ko sa kanya.

"Then tell me what's wrong! I think I'll go crazy if you'll keep on ignoring me! Please... tell me what's wrong." at napataas na ang boses niya ngayon.

Why is he like this. Why does he have to do this to me. He's just making this hard for me.

Iniwasan ko lang siya ng tingin. Nakita ko naman ang ibang mga kaklase ko na nagmamadaling nagsilabasan ng room. At nakita kong sininyasan sila ni Theo na lumabas na lang room.