"ပါပါး အဲ့လံုး...အဲ့လံုး..."
"ဟာ...သားသားကလည္း ၂လံုးရေနၿပီေလကြာ..ေတာ္ၿပီေပါ့...
မင္းေဖေဖျပန္လာေတာ့မွာ...
မိရင္၂ေယာက္လံုးအဆူခံရမွာ..."
"ဟင့္အင္း...ဟင့္အင္း...
အဲ့တစ္လံုးခူးေပးဦး..."
"က်စ္...ငါေတာ့ ငယ္ငယ္ကေမႊခံသမ်ွ ျပန္ခံေနရတာပဲ...ဟြန္း..."
"ပါပါးမခူးေပးရင္ ဒီ၂လံုး မစားရဘူး...
သားသားပဲစားမွာ..."
"ေအာင္မာ...ငါခူးေပးထားတဲ့၂လံုးကိုမ်ား...
ဒီတစ္လံုးခူးၿပီးရင္ ေတာ္ၿပီေနာ္...
မင္းေဖေဖလာရင္ ပါပါးကိုဆူလိမ့္မယ္..."
"ဟုတ္...ဒီတစ္လံုးရရင္ မေအးကိုငရုတ္သီးဆား သြားလုပ္ခိုင္းမယ္.."
"ေအးေအး...ၿပီးက်ရင္ အတူတူမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္...."
သူရဖုန္းျမင့္လည္း သားသားကိုေျပာၿပီးတာနဲ႔..မာကလာကိုင္းေသးေသးေလးဆီ ေျခလွမ္းလိုက္တယ္..။ မာလကာပင္က ကိုင္းေတြျဖာထြက္ေနကာ..ဂြဆံုမွာ ကားရပ္ေနရာကေန..မာလကာသီးအၾက္ီးၾက္ီးသီးေနတဲ့ ကိုင္းဆီေျခလွမ္းလိုက္သည္..။
"သားသား...မင္းအလံုးကို ပါပါးမမွီဘူးကြ...
ကိုင္းကႀကိဳးေတာ့မယ္..."
"ပါပါးကလည္း..ေရွ႕ေလး နည္းနည္းတိုးလိုက္..."
"ေအးေအး..."
သူရဖုန္းျမင့္လည္း သားသားေျပာတဲ့အတိုင္း..အေရွ႕ကိုလွမ္းလိုက္တာ..ကိုင္းက ကြၽတ္ခနဲ ျမည္သံနဲ႔အတူ သူရဖုန္းျမင့္လည္း ေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားသည္..။
"အံမယ္ေလး..." "ပါပါး..."
ညကအရွိန္နဲ႔ဆို ျပဳတ္က်လိုက္ရင္ေတာ့..ငါ့ရဲ႕တင္ပါးေတာ့ သြားပါၿပီ လို႔ေတြၿပီးဟမ်က္လံုးလည္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေရာ..
"အံမယ္ေလး...ဥ..."
"ဘာမွမဥဘူး...
ေျပာ...အပင္ေပၚဘာတက္လုပ္တာလဲ?..."
"သားသားေလ...သားသား...
ဟင္...ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ?..."
အေရးထဲကို ဖုန္းျမင့္အေသးစားက ထြက္ေျပးၿပီ...ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့သား...
"ရွာမေနနဲ႔ ဦးကိုေတြ႕တာနဲ႔ေျပးၿပီ..."
"ေတာ္ေတာ္အားကိုးရတဲ့သား...
လာမွ ထိပ္ကိုေခါက္ျပစ္ဦးမယ္..."
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
