Meet Me In Mabini (City Series #2)

Chapter 21

#MMIM21

"Kapain niyo muna ni Theo, Vale," ani Kuya Kahel.

Lumunok ako habang hawak hawak ang mic. Nasa kabilang dulo ako ng stage, malayo kay Vale. Isang linggo na kaming hindi nag-uusap ngunit nagkikita pa rin kami dito sa simbahan.

It was even harder because we'd have a lot to do every day. From Monday to Sunday, at wala nang klase si Vale, kaya nandito rin siya palagi.

It was as if my safe space was taken away from me.

"Oo nga! Kapain niyo na, hintayin ko na lang mga chords." Ngumisi si Caleb at binaba yung bass guitar na hawak niya.

Huminga ako nang malalim at tumingin sa kawalan habang si Vale ay nakaupo malapit kay Theo.

"Mali!" Tumawa si Theo. "1, 4.."

Umupo si Caleb sa tabi ko at kinalabit ako.

"Nananaginip ng gising!" He laughed.

Siniko ko siya at sinubukang ngumiti. "Baliw!"

"Okay ka lang, Nat?" tanong ni Kuya Kahel habang tinotono ang gitara niya. "Pagod?"

Umiling ako. "Okay lang ako, Kuys!"

Tumango naman siya at pinagpatuloy ang pag-tono ng gitara niya. Napalingon ako bigla kina Vale nang marinig ko ang tawa nilang dalawa ni Theo.

"Yieeee!" Hiyaw ni Joshua na nasa likod ng drumset. "Ayan nanaman kayo! Ilang linggo na ba kayong MU?"

Gumapang ang kaba sa sistema ko nang marinig ko 'yon.

Ano?

"Sira!" Tumawa si Vale at sinubukang gawin yung riff ng isang praise song na napili ni Kuya Kahel.

"Hindi pa sila MU! Pinapangunahan mo naman, eh!" Tinapon ni Caleb yung pick niya kay Joshua, kaya naman tinapon sa kanya ni Josh ang isang drumstick.

"Nako, kailangan ko na ba itigil ang pag-asar sa inyo ni Raffy?" Tumawa si Kuya Kahel. "Sabagay, electric guitar at keyboard! Bagay!"

Kinagat ko ang labi ko.

Gusto kong umalis. Gusto kong tumigil. Ayoko siyang makita araw-araw. Ayokong saktan sarili ko nang ganito.

Pinigilan ko ang iyak ko buong gabi ng practice namin. Ako na ang naunang lumabas ng Church pagkatapos ng practice dahil sobrang sakit na ng dibdib ko no'n.

Baka kasi kasalanan ko. Baka si Theo, mas madaling intindihin. Baka mas madali sa kanya.

I bit my lip. Hindi ko alam kung kanino ako tatakbo. Hindi ako maka-takbo sa Simbahan dahil nandoon rin siya. Hindi ako maka-iyak dahil wala namang makakaintindi kung gaano ka-sakit. Walang nakaka-alam kung gaano ko siya minahal.

Dumiretso ako sa isang restaurant para kumain. The only one I could think of texting was Lance. Margaux and Franco are both busy, at ayoko rin namang ilabas kay Margaux lahat. She's my best friend. But she's also Raffy's sister.

Nang hindi magreply si Lance ay napatingin ako sa labas ng restaurant. A lot of teenagers were going inside a famous club, and in front of that club was a high end bar that I've never been to before.

Umiling ako. I've never been inside those party places that my friends have went to. Claude used to go there from time to time, but not to drink. Para lang hanapin si Ezra.

Out of curiosity, pumasok ako sa bar sa tapat ng club. It was obvious that people here were rich. Countless cars were parked along the side of the street, some people looked like they just came from work, parang mayroon pang mga underage nagpapanggap na hindi minor pero ayaw payagan nung isang bouncer na pumasok.