ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part52(zawgyi)

Chapter 52;

ယေန႕သည္စေနေန႕ျဖစ္ေသာ္လည္းက်န္ခ်န္က
ပုံမွန္အခ်ိန္တိုင္းအိပ္ယာမွနိုးလာခဲ့သည္၊သူက
မနက္စာဝယ္ရန္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းၿပီး လမ္းတစ္ဖက္မွဆိုင္တန္းမ်ားဆီသို႔ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္
ေျပးသြား၏။

မနက္ခင္းအေစာသာရွိ​ေသးေပမယ့္ သြားလာ
ေနသည့္လူအေရအတြက္က လီ​ေပါင္ေကာ္တို႔
လမ္းထက္ပင္မ်ား၏။ထို႔အျပင္ ဒီတစ္ဝိုက္မွာေနထိုင္သည့္သက္လတ္ပိုင္းဦးေလးႏွင့္အန္တီမ်ားသည္ငယ္႐ြယ္သူမ်ားအေပၚအထင္အျမင္
ေသးျခင္းမရွိေပ။

သူ႕အတြက္ မနက္စာဘာစားသင့္လဲဆိုသည္
ေမးခြန္းမွာအေတာ္ေခါင္းကိုက္ေစသည္။ထို႔
ေၾကာင့္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအိပ္ကပ္ထဲထည့္ၿပီး
မနက္စာေရာင္းသည့္ဆိုင္ေရွ႕မွာက်န္ခ်န္က
အေရွ႕၊အေနာက္ေလွ်ာက္ေနခဲ့သည္။သူဘာ
စားရမည္ဆိုတာအတိအက်မသိတာေၾကာင့္
တုံ႕ဆိုင္းေနမိျခင္းျဖစ္၏။

ထိုအခ်ိန္ လူတစ္ေယာက္သည္သူ႕ေနာက္နားမွ
တိုးတိုးကပ္ေျပာလာသည္။
"ဖက္ထုပ္ေပါင္းတစ္ပြဲ။"

သူ႕ညာဘက္နား႐ြက္ေနာက္နားမွေပၚထြက္လာ
သည့္အသံကသူႏွင့္သိပ္ရင္းႏွီးသည္။က်န္ခ်န္႐ုတ္တရက္မို႔လန့္ဖ်ပ္ၿပီးအေရွ႕သို႔ခုန္လိုက္၏၊
ထို႔ေနာက္ အိပ္ကပ္ထဲမွဖုန္းကိုက်စ္ေနေအာင္
ဆုပ္ၿပီးအေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

သူ႕အေနာက္မွာရပ္ေနသည့္လူႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း
ဆိုင္လိုက္သည့္အခါထိုအသံမွာကုေဖးရဲ႕အသံ
မွန္း သူသေဘာေပါက္သြား၏။ကုေဖးရဲ႕အသံ
ေၾကာင့္တင္မဟုတ္၊ ကုေဖးရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာင့္
လည္း ပါသည္။

"Fuck?။".
က်န္ခ်န္ကအံ့အားသင့္သြားတာေၾကာင့္ေယာင္
ယမ္းၿပီး ေျခလွမ္းမ်ားအေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္
သည္။သူသည္ကုေဖးကိုအထက္ေအာက္ၾကည့္
ၿပီး အိပ္ကပ္ထဲမွဖုန္းထုတ္ၿပီး အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္
၏။
"ဒီေန႕ ,ေနကအေနာက္အရပ္ကထြက္လာမွာ
မဟုတ္ဘူးမလား?။"

ထို႔ေနာက္ သူသည္ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္
လိုက္သည္။
"မေန႕က အခ်ိန္မကုန္ေသးတာလား?။"

ကုေဖးက ရယ္သည္။
"အားေျမာင္ကေစာ​ေစာနိုးလို႔ပါ။သူ(မ)က
အိမ္ထဲမွာစကိတ္ပတ္စီးေနလို႔ ငါ အိပ္ယာ
ထလာရတာ။ဒါ့ေၾကာင့္အေစာႀကီးေရာက္
လာတာ။"