Oneshot Album

IF I LET YOU GO, IT DOESN'T MEAN I WANT TOO.

I was watching Avi while she's inging. My girlfriend is so beautiful. I'm lucky to have her. Maraming lalaki ang naghahabol sa kanya pero ako parin ang pinili niya. Ang gwapo ko, diba?

We're here in one of those show na pwede kang maging artista. Pangarap niya iyon and as her boyfriend, I'm here to support her. Gustong gusto niya mag-artista noon pa. She's beauriful and talented kaya marami talagang nagsasabi na bagay sa kanya ang maging artista. Maski ako ay hanga sa kanya at pakiramdam ko hinding hindi ko na siya maabot kapag naging artista na siya.

Ang totoo? Ayaw kong maging artista siya pero dahil kaligayahan niya iyon, andito parin ako. Hindi sa pagiging seloso o mahigpit pero alam kong mawawalan siya ng oras sa akin kapag ganoon. Tapings and guesting palang.

"I'm won! I didn't expect it! I love you, Dane!" She jump to hug me. I chuckled and hug her back.

"I love you. Until my heart can't beat anymore." I whispered and kiss her deeply. Ngumiti siya kaya't napangiti narin ako. I can't take my eyes off her kahit pumaligid na sa amin ang mga media.

Hindi nagbago ang lahat sa amin kahit na nanalo siya. Mahal ko padin siya at lalo pa nga iyong lumalim. But the destiny was planning other thing to us.

One day, her mother call. Hindi ko inaasahan ang tawag na iyon dahil minsan lang naman tunawag sa akin ang nanay niya. Hindi kami ganon kaclose para tawagan niya ako. She doesn't like me for Avi.

"Break up with her, Dane." Iyon agad ang bumungad pagkasagot ko sa telepono. At first, I didn't understand what she mean because my mind suddenly stop. Nabingi ako sa paligid ko.

"N-no. I don't want too." Iyon lang ang nasabi ko. Ayaw ko. Ayaw kong bitawan ang lahat sa amin. "W-why? Why you want me to break up with her?"

"You're nothing. Sisikat na siya at hindi niya kailangan ng extra baggage na bubuhatin. Look at yourself because you're only a shit. You don't deserve her." Pagkatapos niya sabihin iyon ay binaba niya na ang linya. Ni hindi ako hinayaang magreklamo.

Itinago ang lahat kay Avi. Itinago ko ang sakit at hirap na nararamdaman ko dahil ayaw ko siyang mag-alala. Ilang beses na akong nagsakripisyo para kay Avi at ngayon, magsasakripisyo na naman ulit ako. Hindi pa ba matatapos ito? Dahil ang sakit na. Nasasaktan na ako pero walang nakakaalam.

Hindi ko siya kinausap ng ilang araw para kapag nagkita kami ay maging isa iyon sa dahilan ko. Hinayaan ko siya kahit labag sa kalooban ko. Hanggang sa dumating yung araw na kinatatakutan ko. Siya mismo ang nagtungo sa bahay. She's crying while murmuring she miss me many times. It hurting me and I don't want to see her tears.

"Let's break up." I said, coldly. I try not to tear up but I just can't. Pakiramdam ko pinapakawalan ko ang sarili kong buhay. Pakiramdam ko pinapatay ko ang sarili ko.

"W-what? I heard it wrong. Repeat it again, love." Sinubukan niyang lumapit pero itinulak ko siya. Alam kong narinig niya. Ang masakit pa roon ay pinipilit niyang ayusin kami. Nasa sahig parin siya habang pinupunasan ang luha.

"Sorry. I didn't mean to push you." Hindi ko mapigilan na itayo siya. In my entire life, the least thing I want to do is to hurt her pero anong ginagawa ko ngayon?

"Let's break up. You need to let go. I'm sure you will forget me." I cried and then hug her. For the last time. This is the last. Wala eh, pinakawalan ko na siya. Pero kahit anong gawin ko, mahal na mahal ko parin siya ng higit pa sa buhay ko.

"I love you. So much. And nothing can change it, Avi. Pero ito yung dapat. Para sayo ito." Pinakawalan ko siya sa pagkakayakap ko at tinalikuran siya.

"Nagsasakripisyo ka na naman? Bakit ikaw nalang lagi? Hayaan mo namang ako. Tatalikuran ko lahat. Para sayo. Mahal kita. Mahal na mahal." Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ko iyon. Ayaw kong magsakripisyo siya. Ayaw kong mawala ang kaligayahan niya.

"Please, don't. That's your happiness. And I want you to seeing you smile." I smile then enter my room. Tumulo ang sunod sunod kong luha at napaluhod dahil sa sakit na nararamdaman ko. The pain I feel was just too much.

The years had past but the pain was still visible. I saw how she smile at the camera. Sikat na sikat na siya. Napapangiti nalang ako dahil nagtagumpay siya sa laban niya. I let her go but it's all worth it.

Nagtama ang paningin namin pero agad akong umiwas. Umalis ako doon. Masaya siya sa nakamit niya. Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa may humawak sa aking braso. It was her. Seeing her again, infront of me is just a miracle. Ang hirap na niyang abutin ngayon.

"Please. Let me fix us again. I still love you, Dane. I always will." She cried infront of me. Wala ding nagbago sa nararamdaman ko pero ang lakas ko ay nagbago. Sa ilang taon na lumipas, I trying to fight for my life. I have a cancer pero lumalaban ako dahil gusto kong makita na nasa tuktok na siya.

"I'm dying, Avi. Find other man that will love you. Find other man that never leave you. Maghanap ka ng iba na hindi duwag. Maghanap ka na mas hihigit pa sa akin. I love you." Ngumiti ako. Huling paalam. Huling araw. Huling pagkakataon na masisilayan ko siya.

THE END.