Carousel / Taekook

8. For No Reason (Nedensiz)

Selamlarrrrrrrrr................
Canım ficimiz, evet bizim ficimiz ve büyümeyen çiçekleri 💐🌼🌸🌼🌺🌷🌹🌺🥀🌾🌻
Bölüm biraz geç geldi, elimde neredeyse bir haftadır tamamı var, ama içime sinmesiyle ilgili biraz sıkıntı yaşadım, o yüzden sürekli değiştirdim ve erteledim durdum.
Neyse sonuca bakalım, buradayız......
Bu bölüm geçiş bölümüdür. Umarım sıkılmazsınız.

İyi okumalar :)

Konaba - On Our Knees ( feat. R.O )

...

'Nedenler ve sonuçlar bir zincirin iki ucu gibiydi, bir nedenim vardı, ama yanlış uca ulaştım.'

...

23 Eylül 2009, Seul, Yonsan-gu

Küçük çocuk, bu gece kaldığı amcasının evinde, ne kadar kızdıklarını bilse de yine kendisini, çatıdaki tuğlaların üzerinde bulmuştu. Saat gece üç olmuştu, ama o uyuyamamış, hissettiği içsel huzursuzlukla yıldızları izleyerek rahatlamak istemişti.

Huzursuzluğunun nedenini biliyordu çocuk, annesinin sendika arkadaşlarıyla birlikte gittiği, üç gecelik Jeju tatili ve bir haftadır babasıyla şirkete gitmediği için göremediği, Seo Yuna Noona'sıydı sebebi. Annesinin evde olmadığı zamanları sevmiyordu çünkü eğer, babası da işlerini tamamlayamazsa, o gece gelmiyor ve Jungkook'ta aynı sitede oturdukları, büyükbabası veya amcasıgilde kalmak zorunda kalıyordu.

Jungkook hayat dolu bir çocuktu, sevecen, neşeli, pozitif ve sıcakkanlı ama yine de büyükbabası ve büyükannesine, kendisini yakın hissedemiyordu. Bu yüzden böyle durumlarda amcasıgilin evinde kalmayı tercih ediyordu, aynı bugün yaptığı gibi.

Ne kadar bazen mızmızlansa da şikâyet etmiyordu çok fazla. O, ne kadar şanslı bir çocuk olduğunu biliyordu. O yüzden şu an yıldızlara bakarak, ne kadar şanslı olduğunu düşünüyor ve huzursuzluğun verdiği soğuk hissiyatın üzerini, bu duygunun sıcak yorganıyla örtmeyi amaçlıyordu.

Bazen Busan'ı çok özlüyordu çocuk, ama yine de yıllardır burada yaşadığı şımarık hayatını hiçbir şeye değişmezdi. Seul'e taşındıklarında beş yaşındaydı. Busan'da iken de durumları iyiydi, ama Seul'e gelince babası bir şirket kurmuş ve hızla büyütmüştü bu şirketi. Sonrada tüm yakın akrabaları, yanlarına, Seul'e taşınmışlardı. Babası amcasıyla ortak yürütmeye başladığı şirketi, kollara ve sektörlere bölmüş ve büyümeye devam etmişti.

Üç sene içinde Jeon şirketler grubunun adı yayıldıkça yayılmıştı, Kore'nin dört bir yanına. Ticaretten sağlığa, sağlıktan siyasete kadar, geniş bir yelpaze oluşturmuşlardı kendilerine. Sonra iki sene önce eğlence sektörüne atılım yapmalarıyla, bu şan dünya çapına yayılmıştı. Bir anda kendilerini, lüks yaşamlarından daha lüks olan, bir hayatın içinde bulmuşlardı. Jeon'lar artık, herkes tarafından bilinen, herkes tarafından saygı gören ve devlet yanlısı köklü bir Kore ailesi olarak, anılmaya başlamıştı.

On bir yaşındaki küçük çocuk, yedi senesini bu hayatın içinde, lükse, sevgiye ve şımarıklığa doyumsuzlaşarak büyümüştü. O da el bebek gül bebek büyüyen çocuklardan biriydi, ama Jungkook ayrıca, bunu kullanmasını iyi bilen bir çocuktu. Hırslı, kararlı, tuttuğunu koparan, kimseyi ezmese de kendini de asla ezdirmeyen, çok yetenekli ve akıllı bir çocuktu. Çok sevdiği bir Hyung'unun deyimiyle, ailenin altın çocuğuydu.

Şımarık olduğu kadar da ailesine düşkün, yetenekleriyle onları kendine hayran bırakan, derslerinde başarılı, arkadaş çevresi geniş ve zekâsına hayran olunası, saf olmaktan çok uzak bir çocuktu. Anne ve babası, çoğu zaman kendilerine karşı gelen küçük çocuğun karşısına, onun bu yapısına güvendikleri için gard olmuyorlardı. Onun istediğini yapmasına izin veriyorlar, karışmıyorlardı ve yıllar ilerledikçe, karışamayacaklarının farkına varıyorlardı.