Nienawiść, zaraz obok miłości to dwie najmocniejsze i zarazem najbardziej przeciwstawne emocje, które możemy odczuwać. Jednakże czy jesteśmy w stanie darzyć nienawiścią i miłością jedną i tą samą osobę? Nastoletnia Weronika stara się wieść stabilne i spokojne życie, lecz istnieje jeden aspekt, który skutecznie to zaburza. On- przyjaciel starszego brata, którego znosić musi od niepamiętnych czasów, a którego darzy szczerą nienawiścią. Wspólnie są jak ogień i woda, które w starciu prowadzą jedynie do ogromnego kataklizmu niszczącego wszystko dookoła. Jednakże okazuje się, że nie wszystko jest tak klarowne jak Weronice się wydawało. Dzień, w którym jej największy wróg, ratuje ją z opresji przed naprzykrzającym się od wielu lat Damianem, burzy całkowicie zbudowany w jej głowie obraz Adama. Zakochany w niej chłopak od długiego czasu, chce zmienić swój wizerunek w jej oczach, ale brak wzorca czystej miłości wśród rodziców, skutecznie niweczy jego plany, rujnując wszystko co zbudował. Popularne jest stwierdzenie, że miłość to czysta chemia, jednak to prawa fizyki przyciągają do siebie przeciwieństwa, tworząc harmonijną jedność, więc co stanie się, jeśli w miejscu ogromnego pożaru nagle zjawi się obfity deszcz?

Dziewczyna, która zachowuje optymizm mimo nieciekawej sytuacji rodzinnej rozpoczyna liceum. Od pierwszych dni wchodzi w konflikt z seksownym, ale niebezpiecznym bad boy'em. Co wyniknie z tej znajomości.?

„-Prze....-kiedy zobaczyłem na kogo wpadłem żałowałem że pomogłem jej wstać. Ale ja mam szczęście. -O cześć cukiereczku.-powiedziałem z uśmiechem.-Uważaj jak chodzisz niezdaro. -Zamknij się Evans.Dziękuje że mi pomogłeś ale śpieszę się więc pa.-rzuciła krótko i chciała odejść ale ją zatrzymałem. -Gdzie uciekasz Collins?Nie chcesz się zabawić.-mówiąc to przeciągnąłem ją do siebie bardzo blisko. -Ale z ciebie debil.Idź się udław albo utop.-warknęła i odepchnęła mnie od siebie. -Jedynym debilem jakiego tu widzę to ciebie.A z udławieniem to życzę ci to samo.-odpowiedziałem. -Dobra nie chcę mi się marnować na ciebie czasu.Nara.-machnęła ręką i zaczęła iść. -Widzimy się w szkole idiotko.-krzyknąłem a w odpowiedzi od Emily zobaczyłem środkowy palec." ~ ( z rozdziału 3 ) Co się stanie kiedy najwięksi wrogowie zamieszkają ze sobą? 07.01.21 - 02.07.21, 15.08.21 - 31.01.22 - #1 w kategorii romanse 09.01.21 - #4 w kategorii boy

On: Założymy się, że ją zdobędę? Ona: Założymy się, że go zdobędę?

Jestem Kornelia. Mieszkam w NY, niedawno przeprowadziłam się z Californii, bo moje życie drastycznie się zmieniło nie chciałam tego, ale to już nie moja wina. Zbyt dużo......... Zapraszam do czytania wiem że nie wiadomo o co chodzi, ale ma trzymać w niepewności.

"- Chcielibyśmy, aby Wasze relacje się oczyściły. - zaczęła moja mama. - Dlatego też wyjeżdżacie na miesiąc do miejsca, w którym będziecie zdani tylko na siebie. Bez telefonu, bez pieniędzy. Wyspa, na której będziecie sami, we dwoje. - dokończyła mama Dylana. - Co? - zapiszczałam. - Mamo, nie możesz mi tego zrobić. Nie będę już nigdy obrażać Dylana, ale błagam, nie wysyłaj mnie, gdziekolwiek to jest. Co z Nico? Nie mogę go zostawić! - Nicolas ma Cię w dupie, Ty mała kretynko. - Dylan głośno się roześmiał, ale jego mama uderzyła go pouczająco w plecy. - Tatusiu, powiedz coś. - poprosiłam. Ale on poparł mamę. Jestem skończona. - Kochanie, mama ma rację. Wyjazd jest dobrym pomysłem dla Waszej dwójki. Nauczycie się ze sobą rozmawiać."

"O tu. - pokazuje na czoło - Tu jebnij się chuju - prycham. O tu. - przejeżdża palcem po swojej wardze - Tu pocałuj mnie suko." ~Opowieść zawiera wulgaryzmy i sceny erotyczne!~ /12.01.2019

Co się stanie, gdy dwoje największych wrogów postanowi być parą? Ale czy pomimo przeciwności połączy ich coś innego niż nienawiść?

FRAGMENT Z KSIĄŻKI: -Chciałbym cie teraz pocałować. -Gówno prawda. -Prawda- oznajmił - Ale to niemożliwe-powiedzialam. -Gówno prawda -Prawda. -Gówno prawda bo jest to możliwe ale ty po prostu nie chcesz- pięć ostatnich słów wyszeptal ze smutkiem w głosie... NIE ZEZWALAM NA KOPIOWANIE KSIĄŻKI. JEST ONA OBJĘTA PRAWAMI AUTORSKIMI!

Chciałam odejść, ale Nathan złapał mnie za nadgarstek i pociągnoł tak, że się odwróciłam w jego stronę -Przepraszam- powiedział patrząc mi w oczy. -Póść mnie- odpowiedziałam wkurzona wyrywając swój nadgarstek z jego uścisku. Odwróciłam się i szybko szłam do wyjścia.