feryâdım kürsilerin en yükseği*

tamamlandı. senin o od tutup yanan yüreğin var ya hacer, bu çulsuz ahmet'in elinde ayağında yaşayacak güç bırakmadı./23

ibrâhim ayçiçeği için sakladığı taşı yangının ortasına atmış

masal, tamamlandı. sen gittiğin gün, bu kentin gövdesini karanlığa boğmak için, evimizi yaktım, ayçiçeği./23

gün ışığına sinen kadının boğazına sancan kurşuni gül gövdesi

tamamlandı. "karanfil," dedi alnını alnıma yaslayarak, "kafanın içinde dönüp duran şeytanları susturacağım. onların yerine geçmek mecburiyetinde kalsam bile, onları susturacağım." nefesi dudaklarıma vurduğunda gülümsedim, "Bay Süleymanov," dedim, "ay 23'e vardığında, günbatımında bir şeytan doğuracağım. beni bulduğun...

tabuta çizilen soluk yıldızlar

kısa hikâye, tamamlandı. sanat gibi kadınsın, zeldâ. ölümüm elinden olsa, ellerini öperdim./23

susmak, mevzu âli olunca sıla'nın ellerini ağrıtıyordu.

kısa hikâye, tamamlandı. laleler boyunlarını büker, sular ısınır, ellerin vâkitsizce titrer durur sıla..sen yine de adımlarını eskitme bu dağın yamacından./23

sarı badanalı evlerde uyur tavus kuşları

efsâne, tamamlandı. sarı badanalı evlerde kazanlar kaynar sarı badanalı evlerde günahlar işlenir her gece sarı badanalı evlerde ölüler yıkanır sarı badanalı evlerde uyur tavus kuşları* sarı badanalı evleri sev biraz-/23

neresinde yanıldık biz bu yaşamın züleyhâ?*

kısa hikâye, tamamlandı. yıl 1983'dü, aylardan ağustos, günlerden 23'dü ve züleyhâ o akşam ansızın yusuf'un göğsüne düşüvermişti./23

sahipsiz renklerin sarsılmış hissleri

tamamlandı. sarsıldın ve sarıldım./23

ânsızın kurşunlanan kuşlar gibiyiz münevver

tamamlandı. tutunacak bir yerim kalmadı benim münevver, elimi tut n'olur./23