ACIMASIZ VE GÜZEL... Sadece nefesinizi kesmekle kalmayacak, aynı zamanda sizi sonuna kadar götürecek bir zaman yolculuğuna kendinizi hazırlayın! Antik bir mücevheri çal, Evala Andrew'un o yılki Noel listesinde yoktu fakat kaderin onun için farklı planları vardı. Mucizevi bir şekilde Eski Mısır'da uyandığında Evala'nın yapması gereken tek şey dikkatleri çekmekten kaçınmak, hiçbir şeye dokunmamak ve hayatta kalmaktır. İhtiyacı olan son şey ise tüm hayatını alt üst edecek bir erkektir.

Yaşamadığı bir geçmişi anımsayan tuhaf bir kadın, lahidin içerisinde dirilmiş eski bir mutant mumya ve zamanı yönetebilen taşlar yapan antik kahramanlar. Hangisi gerçekti? Zamandan zamana sıçrayan deri ceketli bir suçlu mu? Yoksa interpol tarafından aranan bir mutant örgütü mü? Gerçek yerine ulaşacaktı ve o zamana kadar tarihin isli sayfalarının her yerinde görünen o, deri ceketli kadın işini yapmaya devam edecekti. Ta ki mutantlar uyanıp dirilinceye, dünya kocaman bir kaosa sürüklenene kadar. "Beni bulamazsan üzülme, Eşyalarımı bulacaksın. Kestiğim taşları, açtığım yolları, İşlediğim heykelleri bulacaksın. Ve göreceksin ki binlerce yıl öteden, Parmak izlerimiz değecek birbirine..." (Likya şiirleri) "I'm not lost I'm exploring." *Olaylar ilk iki bölümden sonra gelişmektedir.*

Bu topraklar savaşlar görmüş, kanla beslenmiş, nice doğumlara şahitlik edip nice ölümlerin ölüsünü kendine mezar etmişti. Söylenene göre bir denge vardı âlemde. Elementlerin sayesinde bu düzenin olduğu düşünülmüştü. Ateş, su, hava, toprak. Çok bilinen bu rivayet yanıltıcıydı. Dört Krallık kendinden olmayan diğer tüm her şeyi yok edene kadar durmamıştı denge kurmak adına. Denge kurulmuş muydu? Masum kanıyla olan denge asla denge olmazdı. Topraklar hiç olmadığı kadar sakinleşti savaş bitince. Herkes denge sağlandı bildi. Yapmacık bir barış hâline girselerde doymazlık kanlarında vardı. Bu karmaşık topraklarda aynı gece iki bebek gözlerini açtı dünyaya. Birinin gözlerinde diğerinin bedenindeydi âlâmetleri. Düzensizliğe düzen için gelmiştiler. Bu onların hikayesiydi, onların kaderi. Neydi onları özel kılan? ************************* Şimdiden ufak bilgiler verdim ama tadını kaçırmak istemiyorum hikayenin o yüzden içeri bekleniyorsun sayın okuyucum.

Reklam yorumları yapmayın. "Bir sabah uyandım ve hayatım hiç olmadığı kadar farklıydı." 18 yaşına geldiğinde özel bir soydan geldiğini öğrenen bir kız, koruma kalkanı ile dışarıdan izole edilmiş bir okula gönderilir. Bu okul farklı yetenekleri olan, farklı soydaki gençleri ağırlamaktadır. Orada sadece dövüşmeyi değil, yeteneklerini kullanmayı ve hayatta kalmayı öğreneceklerdir. İlk bölümlerde Moorim School'dan esintiler görebilirsin. Bilim Kurgu #1 Aksiyon #1 Romantizm #1 Rastgele #1 Korku #1 Fantastik #3 Başlangıç: 18.06.2017

#1 03.09.2016 #ÖneÇıkanHikaye * İlk kitap, gerilim ve korku unsurları içerebilir(cin gibi varlıklardan korkuyorsanız.) Akça, babası tarafından büyütülmüş, kendi halinde genç bir kızdır. Hayata dair çok tecrübesi yoktur ve bu onu rahatsız etmektedir. Bir gün öğrendiği gerçek ile hayatı değişmiştir. Akça ve babası, Doğaüstü Varlıklar Dünyasına ait bir soyun üyesidir. Fakat 'Bastırılmış Gen' dedikleri bir şey yüzünden kurt adam soyundan olmalarına rağmen, insan özellikleri gösterirler. Yine de bu varlıkların gittiği Hayalet Liseye kabul edilir ve Doğaüstü Dünya'ya ilk adımını atmış olur. Bundan sonra Akça, hem kendini hem de üyesi olduğu bu alemi keşfedecek, yeni arkadaşlar edinecek ve bunu yaparken de kendini ciddi bir tehlikenin içinde bulacaktır. Belki de babası ile birlikte insan dünyasında kalmalıydı? Hayalet Serisinin 1. kitabı Hayalet Serisi 1. Kitap 'Hayalet Lise' 2. Kitap 'Hayalet Üniversite' 3. Kitap 'Hayalet Dünya'

2020 WATTY SCIENCE FICTION KAZANANI! Sıcak onu kanatları arasına alana kadar, ölüm hep soğuktu. Aldığımız derece #1 in SciFi

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

In the future, everyone who's bitten by a zombie turns into one... until Diane doesn't. Seven days later, she's facing consequences she never imagined. * * * * * As civilization collapses under a relentless wave of zombies, Diane and her friends take shelter in a military base. However, while she's rescuing another survivor, Diane gets bitten by one of the monsters. She hides it and runs away, knowing she only has days left to live. But she soon discovers she isn't turning into a zombie - she's turning into something else. --------- Excerpt: I looked up and stared. My reflection looked back at me in the mirror of the dark room. My eyes were literally glowing, there was no mistaking it. It was not a reflection of light, or any of the other excuses I had used or others had assumed. They were glowing a light sapphire blue color. It was not a bright glow, but it was definitely a glow. Glowing eyes were not normal. Okay, at this point I had to admit it, I was no longer normal. What was I then? For that, I had no answer [[Word count: 495,000]] Copyright August 2016. All Rights Reserved. Readers may not copy, alter, or steal this story. Fanfictions are allowed to use my *world* and *zombie rules* as long as credit is given. Cover was lovingly made by JimenaVivancoo.

Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.