Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Bazı anlar vardır yok olur sonrası ise cehennem olur öylece yanar sonra bizler için o acı çığlıkları başlar aynı şu karedenizin uçsuz bucaksız ölümlerini izlemek gibi. Şimdi fırtanasına katlandığım toprağımdan babamın bana cehennem değil orası cennet olacak dediği mardin'e gelmiştim ama hayatımda sokaklarını babamla sadece bir kere gezip gördüğüm şu Mardin'de adımlarımı atıyordum. Ama bilmiyordum ki hayat bana bir cehennemden gelen kötü birini bahşedeceğini Onu ilk gördüğümde sadece bana şunu söyeldi; "Sen ölmek için değil cennete gitmeden yanması gerek birisin zeylan". Demişti bense ona sadece.. Ölmeden cehennem yaşanıyor ama cennete giden yol sadece cehennemden geçmiyor nivan karahan oğlu. Demekle yetindim

"Kimse bir fahişenin kalbini merak etmezdi. Ama benim kalbim hâlâ atıyordu... kan revan içinde." Inès Suàrez, 21 yaşında. İtalya'da, hayatta kalmaktan başka hiçbir seçeneği olmayan bir İspanyol. Napoli'nin en karanlık yeraltı gece kulüplerinden birinde bedenini satarak yaşıyor. Ama o sadece bir fahişe değil. Çocukluğu elinden alınmış, hayalleri kirletilmiş bir hayalet gibi sürüklendiği hayatın içinde kayıp bir kadın. Kendi geçmişinin gölgesinde, onu kirleten adamlardan biri olan dayısının hâkimiyetinde nefes almaya çalışırken... bir gün, geçmişinden gelen bir isim her şeyi altüst eder: Michelangelo Romano. Inès, ilk kez bir adamın onun için atan kalbine tanıklık edecek. Michelangelo Romano, 32 yaşında. Uluslararası düzeyde tanınan, ancak hiçbir devletin resmen varlığını kabul etmediği bir silah tüccarı. İtalyan yeraltı dünyasında yalnızca gücüyle değil, zekâsı ve acımasızlığıyla da hükmeden bir adam. Adı fısıldandığında, Napoli susar. İkisi de cehennemle yoğrulmuş iki bedende geçmişin izlerini taşırken, Michelangelo ilk kez hissettiği duygulara sadık kalacak. Aşka. Inèz her seferinde geçmişinden kaçmaya çalışsa da artık bir umudu kalmamıştır. Kimseye, hiçbir şeye. Ama onları bir araya getiren şey tesadüf değil, kanla yazılmış bir kaderdir.

• BOKSÖR, DÜŞMANDAN AŞKA • Başlangıç Tarihi: 12/12/2024 ❝ Ceyhun olmak kolay değildi. Fakat Pars olarak doğduysan, yandığın yolda yürümeyi öğrenirdin. ❞

Buzdan hisler adlı eski kitabımın değiştirerek yazdığım versiyonudur.

Onlar hep oradaydı...Gölgenin ardında, sessizliğin tam ortasında. Biz onları "ötekiler"sandık. Ama ya biz onların ötekileriysek? Gerçek ile hayalin birbirine karıştığı bu dünyada, her fısıltı bir sırrı çağırıyor. Bu kitap, görünmeyenle görünenin, bildiklerinle unuttuklarının savaşı. Ve sen, bu hikâyeyi okurken... belki de çoktan onların gözüne girmiş olacaksın.

Benim hayatımın da en zor kısmı bu uçurum . Hayatımı elimden alan bu uçuruma bugün bir söz vermek için geldim. Burası sevgilimin öldüğü yer... Onu kim öldürdü bilmiyordum ama bulacaktım. Bu uçurum çok şey saklıyordu. Hayatımı elimden alan bu uçurum benimde hayatımı alacaktı. Ama şimdi değildi daha zamanı vardı, tutulucak sözler sorulacak hesaplar vardı. Sevgilimden ayrı olmazdı zaten bu hayat. Ona bu sözü borçluyum.

Her gerçeğin bir bedeli, her sessizliğin bir yankısı vardır. Bu hikaye, adalet ile intikam arasındaki o ince çizgide yürüyen kırık ruhların hikayesi. Erikli'de yaşayan küçük Hilye ve ailesinin huzuru, babasının annesinin en yakın arkadaşıyla aşk yaşamaya başlamasıyla yavaş yavaş son bulacaktır. Üstelik babası mafyanın içine girip, onları yarı yolda bırakmaya çoktan hazırlıklıdır. Giderken yanına alacağı tek kadınsa annesinin kardeş bildiği Zühre... Ancak Zühre, çocuklarını bırakamayacağını, daha kötüsü bu pis işleri yüzünden başına çok feci bir belanın gelebileceğini söylemesine rağmen Cengiz Karan kendisi hariç kimseyi dinlemiyordu. Üstelik Cengiz, bu kadını karısının, çocuklarının önüne koymasına rağmen kendisiyle beraber gelemeyeceğini söyleyen Zühre'yi anlamak istemiyordu. Cengiz'inse aklı ve kalbi hastalıklıydı. Kendisinin olamayan bir şeyin var olmasını mantıklı bulmuyordu. Bu yüzden Zühre ölmeliydi. Zühre eğer Cengiz'in değilse başka kimsenin olamazdı. "Gittiğin yerde bana da yer ayır Zühre'm, en azından orada kavuşabilelim..." Hilye ve Aral'ın yazgısı o gece bir kadının acımasızca öldürülmesiyle başlamıştı. Hilye'nin babası o gün, Aral'ın annesini öldürmüştü. Daha küçücük bir erkek çocuk annesiz bırakılırken, küçücük bir kız hayranı olduğu babasını kaybetmişti.