Ne kadar zamandır yürümekte olduğunun farkında değıldi Başını kaldırdı, parmaklarını siper ederek yukarı bakmaya çalıştı..., güneş hala tam tepede parlamakta olduğuna göre muhtemelen ögle vaktiydi. terlemeyi saatler önce bırakmıştı. yüzü ,dudakları kupkuru, çatlamış. topuzu daha köyün sapağından ayrılmadan çözüldüğünden saçları yüzüne dökülmüş, sürülmüş tarlaların arasından yürüyebilmek icin saatlerdir mücadele vermekten ayakları kütük gibi ağırlaşmıstı. omuzuyla birlikte bütün sol kolu , sırtındaki kurşun deliği yüzünden yarı uyuşuk , biteviye zonkluyordu. sol yanı bütün sırtı boyunca beline kadar kan sızdırıyor, sağlam olan eliyle kolunu sabitlemeye çalışsa da her adımında sarsılıyor kızı acı acı inletiyordu. Dayanamayacağım .... Ana yola çıkamadan bulacaklar beni.... görünmemeye çalışarak evler gecti. yeni tarlalar asfalt asfalttan ayrıl seni orada arayacaklar yürü kızım... Kimbilir ne kadar zaman sonra adımlarını şaşırır olduğu zaman zihni iyice bulanmaya başlayınca günü geceyi karıştırır oldu Sırtındaki yarasını şişmiş iyice gerilmiş gibi duyumsuyordu Önceden omuzunun oralari mahveden acı artık bütün vücuduna yayılmıştı su ... şuracıkta ölmeden önce bir yudum su bulması gerekiyordu Dudaklarıni kapayıp açmayı , yalamayı denedi, Dili ağzının icinde tuhaf bir et parçası gibiydi Büyük ve aşınmış blok taşlardan yapılma bir yolda iki büklüm ilerlemeye başladı Burayı nasıl bulduğunu bilmiyordu. O sırada büyük beyaz sütunlar girdi rüyasına, gerçek mi değilmi bilemedi. Bir film setine girmiş Zamanda sıçrayarak antik döneme geri gitmis gibi elini uzatsa tutacak kadar yakın Zeytin ağaçları elini uzattığını Su mermerinden binanın eşiğe yığıldığı sırada üzerine bir gölge düştü ... bir el uzanıp kolunu tuttuğu zaman omzu kökünde

🥂 Wattys2022 kazananı 🥂 ∆∆∆ 🔻Yetişkin İçerik! 🔻Kitabımın ismi Zero değildir. Zer0 - Zerzero- olarak yazılıyor ve "Zerziro" olarak okunuyor. ∆∆∆ Sıfırdan başlamak için kurduğu bir şehri vardı. İlmek ilmek işlediği, her siyahı beyaza çevirmek için günlerini harcadığı bir şehirdi, Yergahva. Fakat denklemi bozan, bilinmezi yanlışa; yanlışı doğruya; doğruyu şüpheye çeviren bir virüs kaplamıştı merkezini. Ve bu virüsü yok edecek tek bir kişi vardı. Bileklerini görünmez bir zincirle, dudaklarını kalın bir şalla bağlayabildiği tek bir kişi vardı elinde. ZER0 olmak, ZERO ve ZER'in gizemini çözmek, onun göreviydi. Yanıp kül olmak, küllerini gökyüzüne savurmak, onun kaderiydi. Yapmak zorundaydı. Kendisi için değil, kardeşi için mecburdu. Kader ağlarını sinsice, ardında bir iz, peşinde bir gölge bırakmadan ilmek ilmek örüyordu. Hayat akıyor, zaman geçiyor, elde kalanlar bir hiçe, hayal edilenler ise her şeye dönüşüyordu. Bir ile kurulan hayaller, sıfır ile yıkılıyor; insanoğlu ise bu iki ayrım arasındaki ince köprüde, arafın kolları arasında daha çok çıkmaza sürükleniyordu. Ve geriye sadece "Yaşayıp göreceğiz." demek kalıyordu. Her zamanki gibi. *** Sıfır ve Bir arasındaki ince çizginin hikayesi.

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

[Devam ediyor. / Bölümler uzundur:] Neydi adın? Hangi renkti gözlerin? Nasıl bir şiirdi sesin? Hatırla... Hatırla ki, unutmak için değildi bu yaşananlar. [1. ve 2. kitap da tek kitap şeklinde buradan yayımlanıyor:] köz #1 [13.03.22] gerilim #23 [15.03.22] bilimkurgu #15 [21.03.22] hafıza #8 [15.03.22] yeniyetişkin #7 [01.05.21] yetişkinkurgu #9 [08.05.21] © | leastrice

- RUH YANMASI - Başlangıç tarihi: 16/11/22 Kitap türü: Aksiyon "Çocukluk aşkım, gönlüme kurduğum bir salıncaktı..." Sonra büyüdük, ben 5 yaşındayken o 10 yaşındaydı. Ben 10 yaşındayken de o 15. O zamanlar anlamasam da, yanında bir kız gördüğümde deliye dönerdim. Kıskanıp saçma sapan hareketler yapardım. Ailemiz bunu hep "abisini kıskanıyor" şeklinde yorumladığı için, ben de bu şekilde zannediyordum. Ta ki benim 13. Yaş günümde, ve Mert 18 yaşındayken doğum günümü kutlamak için yanağıma bir öpücük kondurana kadar. O gün karnımda uçuşan kelebekleri hala çok net bir şekilde hatırlıyorum. O gün anlamıştım bunun adının aşk olduğunu. Sonrasında kız arkadaşları oldu. Ve ben hepsine şahit olup, uzaktan izlerken hiç bir şey yapamadım. Söyleyebilecek yaşa geldiğimde, aşkımın arkasında durabilecek yaşa geldiğimde ise artık Mert yoktu. ⚠️Tamamen benim hayal gücüme ait bir kurgudur. Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Tek davası okumak olan Avin Mirşad. Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad. "Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın." Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan. "Mezopotamya şahidim Avin. Hem gecem hem gündüzümsün. Sen benim gökyüzümsün." Herkesin bir yarası var. Güneş kadar yakıcı, gece kadar karanlık.

Odamda oturmuş internetteki ünlülere bakarken bir anda aklıma düşen hırsla zayıflamanın sırrını araştırdım. Herşey internette bulduğum o blogla başladı...

O gece karanlık sokakta iki siluet belirdi; biri intikâm ateşini ruhunda kaynatan kız, diğeri soluklarına ceset gömen adam. İntikam hırsıyla ruhlarını kaybeden iki bedenin, hastalıklı derecede kıskançlıklarıyla birbirine mühürlenmesinin hikâyesi.

Süveyda, on sekiz yaşlarının sonunda aşkı ve sevgiyi arayan genç bir kızdı, babasından görmediği sevgiyi kendinden büyük erkeklerde arayarak hayatına devam ederken onu gördü, Barlas Hancıoğlu. O günden sonra ikisinin de hayatı değişti. Uyarı; Daddy Issues konulu bir hikayedir, yaş farkı, cinsellik, argo içerir. +18

Kurgu bana aittir. Violet bir tır çarpıp öldükten sonra kendini en sevdiği romanda, en sevdiği karakter olan kötü kadın Qi'nin bedeninde bulur. O bundan sonra kötü kadın Qi'dir