Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

"Mirza abi, olmaz b-ben bu olanları yaşanmamış sayıyorum." "Sakın Aslım, sakın. Bana bunu deme, beni diri diri mezara koyma. Çok seviyorum Aslım, herşeyden herkesten çok seviyorum." "OLMAZ, BİZDEN OLMAZ. S-Sen benim abim sayılırsın." "DEĞİLİM LAN DEĞİLİM." Derin bir nefes alıp, sakinleşip konuşmaya başladım. "Mirza abi, biz aynı mahallede büyüdük, iki kardeş gibi. Olmaz böyle bir şey olamaz." "Aslım, lütfen böyle söyleme. Biraz beni dinle, hemen kestirip atma." Sinirle saçlarımı çekip, etrafıma baktım. Abim dediğim adam, beni seviyordu. Denizin kokusu burnuma geldiğinde birazda olsa sakinleşmiştim. Mirza'ya baktığımda yavaşça yanıma gelip, ellerini yanaklarıma koydu. Gözlerimi kapatıp, derin bir nefes aldım. Kafamı göğsüne yasladığında ellerimi beline sarmıştım. "Sana aşığım Aslım." Titrekçe nefesimi, verdim. Saçıma konulan öpücükle biraz da olsa sakinleşmiştim... 《》《》《》《》《》 İlk yayınlanma tarihi: 01.04.2020 《》《》《》《》《》 Kapak tasarımı: sehrialem