Siz: Burada çalışman 6 ayı buldu Siz: ama bir defa bile "Evet, Hayır, Olur, Tamam" dışında söylediğin uzun bir şey duymadım. siz: birisiyle doğru düzgün konuştuğunu bile görmedim siz: bu sessizliğin neden kasiyer çocuk siz: adını bile yaka kartından okudum siz: senden kimse duymadı siz: bu gizemli havan neden? Görüldü. Siz: Bana cevap vermeni istiyorum? Kasiyer Çocuk: Kız veya erkek ne olduğunu bilmiyorum Kasiyer Çocuk: umrumda da değil Kasiyer Çocuk: siz aciz insanların gizemli şeylere duyduğu ilgisini beslemeyeceğim Kasiyer Çocuk: bu yüzden o gereksiz merakını da al defol git!

Tamam, oldum olası kağıt evrak işleriyle uğraşmayı seven biri değilim. Çünkü çok zor... Ama hayatımda hiç bu kadar saçma bir an yaşamadım. "Hayır." Dedim zoraki bir gülümsemeyle "Evli değilim." Memur bana baktı. "Hayır." Dedi benim gibi zoraki bir gülümsemeyle "Evlisin." "Nasıl yani?" dedim, bir adım geriye çekildim istemsizce. Kalbim hızla atmaya başladı. Şaka yapıyor olmalıydı. Ya da bir karışıklık vardı, evraklarda bir yanlışlık... Memur, bilgisayar ekranına döndü, birkaç tuşa bastı. Sonra ekrandaki bir belgeyi bana çevirdi. "Bakın," dedi, parmağıyla ismi işaret ederek. "Adınız, soyadınız, T.C. kimlik numaranız... Hepsi burada. Ve burada da evlilik tarihi." Gözlerimi kısarak ekrana baktım. Gerçekten de bilgilerimle birebir uyuyordu. Ama altında yazan o isim... Uras Atalan Sen kimsin amına koyayım!? *** "Şaşırmam gerek değil mi?" Ellerimi iki yana açtım. "Peki, kocacığım, düğün yapmadık, yüzük takmadık, birbirimizi tanımıyoruz bile! Ama bir şekilde evli görünüyoruz. O zaman şu soruyu sorayım; Boşanabilir miyiz, komutanım?" Uras kollarını göğsünde bağladı, gözlerini gözlerime dikti ve buz gibi bir sesle konuştu. "Hayır."

Amerika'da doğup büyüyen ve orada doktorluk mesleğini icra eden Kerem, tüm işlerini bırakır. Kafasına takılan şeyleri göğüslemek adına Türkiye'ye döner ve seneler önce vefat etmiş, dünyaca ünlü bir oyuncu olan Onur Kılınç'ın yazdığı romanı senaryolaştırma kararı aldığını basına duyurur. Onur Kılınç, yazdığı kitapta kendi imkansız aşkını aktardığı için ve kitap gelecek vadede bulunursa onu tanımalarını istemediği için adını Kerem olarak işler satırlara. Sevdiği kadının adını da Aslı olarak değiştirir fakat esas adı Buse olan kadın, kitabı senaryolaştıracak olan Kerem'in annesidir. Buse unutamadığı büyük aşkının hatırasını yaşatmak için oğluna Onur'un yazdığı kitaptaki başrolün adını verir. Onur ile aralarındaki sırrı da medya dâhil olmak üzere kendi oğlundan bile saklar. Senaryolaştırma kararı aldığı kitapta hem annesinin hem de kendi hayatının sarsıcı geçmişiyle yüzleşen Kerem, okuduğu hayatın kendi hayatına ne kadar benzediğini fark edince olayların içerisine daha çok düşer. İşin sonunda Onur Kılınç'ın hayatını tüm gerçekliğiyle beyaz perdeye aktaracak olsa da yüzleştiği gerçekler ve o gerçeklerin kendisine kattığı insanlarla hayatı kökten değişecektir. **** "Sen bir şey olur sanırsın, bir şeyin olması için elinden geleni yaparsın ama hiçbir zaman senin dediğin olmaz Buse. Çünkü bu bir oyun değil, bu bir kurgu da değil." Derin bir nefes aldı ekrandaki adam. Son kez konuştuğunu, bir şeyleri son kez anlattığını bilmiyordu ama her şeyin sonuydu. "Ne ben Kerem'im ne de sen Aslı'sın. Belki sonumuz yazdığım gibi, hayal ettiğim gibi olmayacak ama bilmeni istediğim bir şey var." Gülümsedi Onur bu cümleleri üzerine. Yapım şirketlerinin milyon dolarlar ödediği gülüşünü son kez, ev hâliyle, basit bir kameraya sunacağını kimse bilemezdi. "Sen Aslı'dan da güzelsin."

Tamamladı. Alicia küçüklüğünden beri başarılı bir hayat yaşamak için çalışmıştır. Okulunu tamamlayıp iyi bir üniversiteden mezun olduktan sonra hayalin de ki iş görüşmesinde 2 yıldır evli olduğunu öğrenir. *** "Boşanabilir miyiz lütfen?" Karşımda duran adam beni baştan aşağı süzdü. "Kimsin?" diye sordu soğuk bir sesle. "Karın." dedim gülümseyerek.

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi. İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır. ** Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu. Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı. ☯ "Susma. Çünkü dudağının üstündeki o çukur derinleştiğinde istesen de konuşamayacaksın."

Kuleli askeri lisesinden beri tanışan dört yakın arkadaş, o gün özel bir görev için operasyona beraber çıkmışlardı. Biri şehit oldu. Biri askerlikten ihraç edildi ve kayıplara karıştı. Diğer ikisi artık aynı timdeydi ama görev harici tek bir kelime bile konuşmuyorlardı. *** Üstün zekâsıyla tanınan Almila, Boğaziçi Üniversitesi Matematik bölümünden birincilikle mezun olduktan sonra Oxford Üniversitesi'nden burs teklifi alır. Ancak daha bu fırsatı düşünemeden, babasının eski arkadaşı olan Cengiz Albay'ın kapısını çalmasıyla hayatı bambaşka bir yöne savrulur. Almila, iki yol arasında kalır. Ya akademik kariyerine devam edecektir ya da şehit düşen yüzbaşı babasının mirasına sahip çıkacaktır. Ve o; söz konusu vatanı olunca kolay olanı değil doğru olanı seçer. Oxford teklifini elinin tersiyle iter ve askeriyede istihbarat analisti olarak çalışmaya başlar. Ancak bilmediği bir şey vardır. Teknik istihbarat sağlayacağı timin başındaki isim, iki yıl önce şehit olan abisinin en yakın arkadaşı Pars Karadağlı'dır. Ve onları bekleyen şey; aynı ateşte yanmış iki kalbin taşıdığı güçlü bir intikam arzusu ve belki de kaderin sessizce ördüğü geri dönüşü olmayan ortak bir gelecektir.

Kendini bildiği bileli sürekli zorbalıklara maruz kalan Rana, ailesi konusunda da pek şanslı değildir. Annesi, Rana'nın kilolarından şikâyetçidir ve bunu her fırsat çok acı bir şekilde yüzüne vurmaktan çekinmez. Rana'ya uyguladığı diyetler sayesinde günden güne zayıflar ama bu ona yetmez. Bir yanda Rana, ailesi ve okul hayatının arasında sıkışıp kalırken bir yanda onun bütün kusurlarına rağmen başını her çevirdiği an yanında olan arkadaşı Efe ile kafası karmakarışık olur. Okul hayatı ya da henüz bir lise öğrencisinin hayatını ne kadar karışık olabilir? İşte Rana'nın kafasındaki savaş onu öyle bir savaşa sokmuştu ki belini hiçbir zaman tam anlamıyla doğrultamıyordu. Bu savaş nereye kadar sürecekti? Bunun sonu var mıydı? Her şey bir gün çözülecek miydi? ⛈ "Yaranı kabuk bağlatırsan tekrar kanatırsın." dedi yanımdaki bir ses. Sesin sahibine bakmadığımda ses, devam etti. "Çünkü bilmelisin ki kabuk bağlayan yara elbet bir gün kanar. Seni ne üzdü bilmiyorum ama geçecek." Dudaklarımın arasından histerik bir gülüş çıktı. "Geçmeyecek." Dedim oldukça net bir sesle. "Bazı yaralar geçmez, sürekli kanar." "Kanasın." Dedi düşünmeden ses. "Sende kanamasına alışırsın." "Alışmak..." Diye mırıldandım, kaybolan sesimle. "Korkunç değil mi?" "Alışmak mı korkunç alışmak zorunda olmak mı?" diye sordu ses. Bir kez daha güldüm. "İkisi de." Dedim düşünmeden. "Çektiğin acıya alışıyorsun, bununla yaşamaya devam etmek zorundasın. Alışmak zorundasın çünkü sen alışmazsan yara öyle ya da böyle alıştırır acıya." 22 Şubat 2023 - ...

Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor. Dünya bana ters dönüyor. Hep ters mi döneceksin Dünya, yoksa bir güneş batımında hayatıma yeni bir yön verebilecek misin? Rotayı sen mi çizeceksin, elçin mi çizecek? ••• 'Ağlayınca gözlerin kızarıyor, gün batıyor. Yine de ağlama. Gerekirse yakarım dünyayı. Hiçbir şey senin gözlerinden daha güzel batıramaz güneşi.'