❝Çiçekler toprağa sadık olsaydı, güneşe hayran olmazlardı.❞

❝Gecenin köründe, ışıkların arkasında. Sen ve ben, gecenin ardında. Yıldızların sakladığı ruhlar vasfına... yakmalıyız bu ışığı, rolün adına.❞

❝Kalbin mezarını sen oluşturdun, ama hayır... Özlemiyorum seni. Yolun bittiği yerde, -Bittik zaten. Bir kez olsun geri gelsen, Bin kez daha bu dünyada tekrardan doğacağım ben.❞

❝Güneşin doğuşunu izle. Tanrı, kıyametin son çağrısını vermek üzere. Mezarlar sinmiş ışıkların üstüne. Bir serenat çalmış, rastgele bir ölünün gövdesinde. Bu bir savaşsa eğer... Kıyameti bekleyenler yıkılsın o halde.❞

❝Pusuda bekleyenin, bazen şeytan değil de azrail olduğunu fark edemezsin.❞

❝İnsanın yatsısında birkaç anı vardır yaşadığı zamandan kalan... Küle dönüşür zamanla. Yakılan geçmiş, zora koyulan hayatların canından oyulan.❞

Kalbin bir kez attığında anlıyorsun yaşadığını. Belki de kalbini attıran kişidir senin şansın. Dönüp dolaşacağın kürkçü dükkanı, 𝘖𝘯𝘶𝘯 𝘺𝘢𝘯ı.

Devin Laren Karolin, normal bir hayatın içerisinde yaşamını sürdürürken zihninin içerisinde onu yanıltan şeyler olduğunu fark eder. 19 yaşında, Vasil Koleji'ni kazanmasıyla hayata yeniden başlar. Ta ki sırlar açığa çıkana kadar. ♟️ 𝘉𝘪𝘳𝘤𝘰𝘬 𝘴𝘦𝘺𝘴𝘪𝘯 𝘣𝘦𝘯𝘪𝘮 𝘪𝘤𝘪𝘯. 𝘏𝘪𝘤𝘣𝘪𝘳 𝘴𝘦𝘺𝘪𝘮 𝘰𝘭𝘢𝘯𝘢 𝘥𝘦𝘬.

'Infernum relictum a deo. ✫ Bøşuna harcadığım zamanda, dayandım cehennemin kapısına. Tanrı beni içeri aldığında, sélam verecek dünyanın günâhkarına. ✫ Avril'in bağımlı olduğu bir şey vardı. Bir kişi veya bir davranış değil. Bir madde. Yaratılışın zehirleri onu giderek zehirliyordu. Bu zehire, gizli satıcı olan bir dj ortak olmuştu. Asıl zehir olan oydu. Ama onun niyeti, zehirlemek değildi. 'Cennetten kovulmuş ruhlarız, Elbette bu dünya için fazla Günâhkarız.'