Beren, abilerinin düşmanına aşık olduğunda hayatının ipleri bir anda elinden kaymıştı. Aslında belki de... hiç onun eline geçmemişti ve şimdi tam da ipleri eline alma zamanıydı. ... Başları belaya batmış abilerinden kendisine bile bakmaya fırsatı olmayan bir kız, abileriyle ne kadar başa çıkabilir? Ya tüm bunlara rağmen ona vurulmak? "Başımda onca dert varken ben gittim ona tutuldum. Abimler düşmanlarına aşık olduğumu bilseler üzerimdeki olağanüstü baskılarını daha ne kadar arttırabilirler acaba?" ... Ah Ali... Abimlere düşmanca bakan gözlerin onların arasından ne zaman beni bulacak?

Üniversite dördüncü sınıf öğrencisi olan Asuman, eczacılık okumaktadır. Sıradan hayatı, yeni dönemde gelen ve akademisyen olan Ömer Asaf hocası ile değişir, karmaşıklığa uğrar. Dönemin başından beri hocasının kendisine ilgisini fark eden ama yansıtmayan Asuman, bunun bedenen olduğunu düşünüp kendisini geri çeker. Fakat bir gün daha fazla uzatmak istemez ve ona kapılır. Asuman bunu anlaşma olarak görür ve ona bir teklifte bulunur. Zor da olsa kabul eden adamla bir beraberlikleri olur. Aralarında bulunan 12 yaş farkıyla çeşitli sorunlar yaşarlar. Bu sorunların başında, Asuman'ın sınırının olmaması gelirken, Ömer Asaf'ın da her şeyi kontrol etmesi ve buna ek öfkesi çakışır. Bitmeyen kavgaları, tartışmaları gün sonunda birbirlerinin bedenlerinde son bulur. Fakat sorun şu ki, Asuman'ın öne koyduğu anlaşma, artık geçersizdir. Çünkü ona aşık olmuştur. *** Dikkat. Bu hikaye çokça yetişkin ve çokça baskı, zorbalama, tehdit, yaş farkı içermektedir. Bunu bilip ona göre başlayınız. Bu da olmaz ama diyeceğiniz yerler muhakkak olacaktır. Erkek karakter fazlasıyla sahiplenici, mağaradan çıkma bir karakter düz tabirle. Çeşitli tehditlerle, öfke sorunlarıyla, kıskançlıklarla ve sinir krizleriyle geçecek o kitaba hoş geldiniz. *** 28.04.2024

Hiç istemese de şişman ve ucube olarak gördüğü kadınla çocuğu için evlenen adam... Platonik olarak aşık olduğu adamla evlenen saf ve iyi niyetli bir kadın... Aşkın en saf ve en çıkarcı hali...

İnat uğruna yapılan bir evlilik aşka dönüşebilir mi? Ya hiç bir şey göründüğü gibi değilse? Elif içinde iyilik ve masumiyeti taşırken insanların onun hakkında düşündükleri ve konuştukları ne kadar doğruydu? Babasının evinde yaşayan genç kız ailesinin zalimliği altında eziliyordu. Karşısına çıkan adam kurtuluşu mu yoksa bir diğer cehennemi mi olacaktı.

. Genç kadın kocasının güneşten yanmış omuzlarına değdirdi ellerini, kaşlarını çatarak kendine bakan adamdan çekiniyor ve hatta korkuyordu. Mizacı sertti, mizacı epey sertti. Feride, gerçekten sinirli mi yoksa sakin mi anlayamıyordu bazen. Evliliğin ilk günleri komşuya gideceğim bile diyememişti bu yüzden. Hâlâ daha çekinceleri vardı elbet; kocasının sınırlarını kestiremiyor, nerede duracağını bilemiyordu. "Gülüm," dedi Rıfat, gecenin sessizliği yırtılmasın diye sessizce konuşurken. Habersiz olduğu düşünceleri yıkmak ister gibi dudağının bir kenarı yukarıya kıvrıldı. Haylaz bir gülüş olduğunu sezdi Feride. Ama ne çare, saniyeler içinde yanağı dişlenmiş ve ince bir sızıyla baş başa kalmıştı. Kadınlığında artık hissedemediği el yüzünden morali kaybolmuştu. "Ya Rıfat. Acıdı ama." Küskünce konuşup gözlerini kaçırmıştı kocasından. Ey nazlı yar, diye geçirdi içinden adam. Koynuna beni alacak kadar kadın, küsüp gidecek kadar çocuksun. Elde avuçta nasıl durur nasıl tutulursun.

Kimsesiz bir kadın. Fahriye AKÇA Tehlikeli bir adam ile tek gecelik bir ilişkiden olan 5 aylık bebeği ile bir sabah gelen telefonla karıştığını öğrenir. 23 yıl sonra ortaya çıkan bu gerçek kendisine büyük bir yıkım olurken aynı zamanda yeni bir kapı da aralar. Aile olabilecekler mi? Tek bir gecenin mucizesine sebep olan diğer ortağı hayatına dahil olur mu? KARIŞTIRILAN BEBEKLER 23 YAŞINDA BİR KADIN TEK GECELİK BİR İLİŞKİ VE BU İLİŞKİDEN DOĞAN KÜÇÜK BİR MUCİZE Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ya da çalıntı durumunda yasal işlem başlatılır.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

*** Halo gözlerini Güllü'nün gözlerine dikti. Orada gördüğü korkuda hüküm süreceğine emindi. Ramazan'ı acıdan kahretmek istercesine kavuran bir sesle konuştu. "Her şeye razı mısın?" Güllü titredi, yutkunurken babasının canından önemli gelmedi hiçbir şey o an. "Her şeyine razıyım." Sesi kısıktı, titrekti. "Bacamın dibindeki konumundan haberin yok." dedi Halo net bir sesle. Güllü'nün fark etmesini istiyordu. "Gözümdeki değerinden, kalbimdeki nefretinden... Kanın belli, intikamımı aldığımda sana olacaklardan haberin yok. Kapıdaki köpeği bile senden çok sayacağımı göremedin. Seni ne için kullanacağımı sezemedin. Güllü. Bu ismi bir daha sana kullanmayacağımdan, buna layık görmeyeceğimi bilemedin. Her şeye razı mısın?" Güllü daha çok korktu, ağlamayı bir türlü kesemedi yine de sessiz kalamadı. "Halil İbrahim." diye fısıldadı. "Senin hiçbir şeyin babamın canından değerli değil, yapacağın hiçbir şeyden korkmuyorum. Yeminim olsun, her şeyine razıyım. Yine yeminim olsun, ismini ben de seninle kirletmeyeceğim." Halo öfkelenmişti. Güllü'yü kendisine yapıştırıp nefesini vererek konuştu. "Sen kimsin ki adımı ağzına alacaksın." Sonra öfkeyle Güllü'yü yere doğru fırlattı. Silahını indirirken İnci'nin yüzüne bakmadan konuştu. "Kızın dediklerimin ağırlığından habersiz, ne yapacağını ona sen anlatacaksın İnci." *** 18 YAŞ ÜSTÜ OKURLAR İÇİNDİR. Çatal Karam adlı hikayeyle bağlantılıdır.

Mihriban gülüyor, kıkırtılar bırakıyor ve farkında olmadan karnını okşayan kocasını hissediyordu. Uzun kavak ağaçlarının yanına vardıklarında Gülsarı yavaşladı, ufuğa doğru usulca yürürken kocasının göğsüne sırtını yasladı. Kocası saçlarının kokusunu içine çekerken atın eyerini tuttu. Mihriban ufuğa dalmışken, "Sonunda ne var dersin? Dünya bu köy mü? Bu köy kadar küçük mü? Çıkacak mıyım şu köyden, görecek miyim engin denizleri?" dedi ve Gülsarı'nın yelelerini usul usul okşadı. Sözleri kocasını etkilemişti, Emin atın üstünde duran karısını bir nebze daha kendisine çekti. Ne yaptığını sorgulamak umrunda bile değildi, Mihriban dilberi karısı değil miydi? Koynuna alsa, bir nebze sevgi verse kim neye karışırdı? Peki ya Cennet? Gerçek sevdası Cennet miydi? Öyleyse Mihriban'ın her halini sevecekmiş gibi hissetmezdi ki. "Kader," dedi net bir sesle. "Kader Mihriban, kader."

*Yaş farkı içerir. *Köy kurgusudur. *2000 li yıllarda olaylar gelişmektedir *Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. Cevher & Baran ~~~~~ " Seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen... Şu kalbim dile gelip bendeki yerini bir anlatsa..."tekrar öpüp devam ettim sözlerime. "İnan şaşırırdın, bir kadın sevdiği adamı nasıl her şeyin üstünde tutar diye. Sevdiğinin yanında hayatı bile gözünde nasıl değersiz kalır diye." Hafif gülümseyip dudaklarını alnıma bastırdı. O bana gülene kadar gülüşüne bu kadar muhtaç olduğumu bilmiyordum. " Senin gibi güzel sözlerle anlatamıyorum ben sevgimi. Ama..."elimi göğsüne yöneltip tam kalbinin üzerine koydu. "... hisset be güzelim." ~~~~~~~