Albay yeniden konuştu. "Şimdiden uyarıyorum binbaşım, Alakuş ve Barbar için. Söz dinler gibi görünürler ancak emrinin tam tersini uygun bir şekilde yapmanın bir yolunu mutlaka bulurlar." Sırıttı binbaşı Kartal Turhal. Alakuş onu çok heyecanlandırmıştı. Kendisinin kadın versiyonu gibiydi. "Siz merak etmeyin komutanım. Ben haklarından gelmesini bilirim." Albay da güldü. "Eti senin kemiği benim o halde."

✔️TAMAMLANDI✔️ Asker ve yeni aile kurgusu Faruk pis sırıtışıyla "Sen hâlâ ölmedin mi?" diye sordu. Sırıtıp arkama döndüm ve gözlerinin içine bakıp "O şerefe daha nail olamadım." dedim. Asker bir kızın hayatı ve gerçek ailesini bulması ile başlayan bir hikâye. Eğlence amaçlı yazılmıştır, yazım yanlışları olabilir. #1 - aile (12.01.2023) #1 - kadınasker (12.01.2023) #1 - tim (02.02.2023)

27 yıl sonra üvey evlat olduğunu öğrenen Yüzbaşı Arden, onca acıyı boşuna mı yaşamıştı? Peki şimdi ki hedefi neydi? Yeni (öz) ailesine bir şans vermeli miydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam mı etmeliydi? Hep beraber göreceğiz, tabi isterseniz... -FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZENLENECEKTİR!-

Ruhu ölmüş bir kız çocuğu. Yanlızlığı kendine arkadaş edinip susmayı öğrenmiş. Sessizce uzaklaşmanın bazen ona daha az zarar verdiğini anlamış. Peki bir hiç uğruna ruhu ölmüşse. Gerçekleri öğrenince arkasına bile bakmadan gidip kendi hayatını kuracak. O sessiz kız çok güçlü olacak

Kitap eski bir kitap 2023 yılında yazılmış ve yazım hataları var, kitabı düzenlemeyle almak istedim ama düzenleyemedim (üşendim). ALARA DEVRİM Üsteğmen'in hayatı Bu kitapta kız Zengin ve aile normal gelirli ayrıca kitapta ağlak anne yok, biyolojik babası bile ön yargılı....

❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

"Ne bekliyordun?" "Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi. "İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar iğrenç değildi o. "SENİ ANAN BABAN SEVMEMİŞ KIZIM! EL OĞLU NİYE SEVSİN?!" Kitapta geçen kişi,kurum ve olayların tamamı hayal ürünüdür.

BOZKURTUM "Durum nedir üsteğmenim " "Bir şehidimiz var komutanım astsubay kıdemli uzman çavuş Muhammed kamış, emriniz nedir komutanım" "Timi topla ve karargaha gel Üsteğmenim" "Komutanım şehidimiz var onun kanı yerede mi kalacak, komutanım emredin gidip inelim enselerine" "Asker sana emrediyorum timini topla karargaha dön!" "Ben bunu timime söyleyemem komutanım geri dönüyoruz diyemem" "Üsteğmenim destek tim yolda onlar takibe devam edecekler siz şehidimiz alıp dönün " "Komutanım şehidimizi destek time emanet edip bu göreve biz çıkmak istiyoruz" "Beni iyi dinle üsteğmen eğer bir askerin bile tırnağı kırılırsa senden bilirim yakarım hayatını haberin olsun" "Emredersiniz komutanım " Tim merak dolu gözler ile komutanlarına bakıyorlardı ağzından çıkacak iki kelime buraları cehennem etmelerine yetecekti "Komutanım emir nedir?" "Tim karşımda toplan!" Bozkurt Timi komutalarının önünde toplanmış bekliyorlardı bir emir yetecekti kardeşlerinin hesabını kesmek için bir emir herşeyi belirleyecekti "Gelen destek ekibine şehidimizi emanet edip o şerefsizlerin peşinden gidiyoruz anlaşıldı mı"? "Emredersiniz komutanım " "Tim ben bugün bu dağda kanla yazılacak bedel istiyorum duydunuz mu kanla son bulacak başlar leşlerden ayrılacak bugün baş leşten ayrılacak!"

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU'dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙