Umut'un hayatında her şey yolunda giderken, yaşadığı bir kaza sonrasında her şey değişir. İç dünyasında kendiyle hesaplaşmaya çalışırken hiç beklemediği bir gerçekle karşı karşıya kalır. Artık önünde iki yol vardır. Ya bu gerçeği kabul edip hayatına kaldığı yerden devam edecek ya da bu gerçeğin acısına kendini mahkûm edecektir. Umut hayatına kaldığı yerden devam ettiğini düşünürken yaşanan kazayla birlikte sır perdesi aralanır ve kabul edilemez olaylar gün yüzüne çıkar. Yakınlarıyla ilgili öğrendiği gerçekle yeni bir yol ayrımına girer. Yalanlar ve kabul edilmesi güç gerçeklerin ortasında kalan Umut, yaşadığı acıların enkazından kurtulmaya çalışırken aklı ve kalbi arasında verdiği savaşı kazanabilecek miydi? * "Sakın unutma... Eğer istersen güneşi bile söndürebilecek kadar güçlüsün!"

🏆wattpad RomanceTR gençlik rüzgarında savrulanlar okuma listesinde!🏆 "Ve sen, Bağ Bozumu Tanrısı, kırılan kadehler de artık sana kaldırılacak..." Tiyatro oyunlarıyla ve takımıyla ünlü bir okulda okuyan Hazan, her yıl yapılan ve tüm okulun katılması zorunlu olan tiyatro takımı seçmelerine katılır ve takım kurulduğundan beri olan düzenin aksine katıldığı yıl takıma seçilen tek kişi olmasıyla okula nam salar. Tiyatro oyunculuğuna okulda başlayıp ileride büyük bir tiyatro oyuncusu olma hayaline kapılarak takıma katılan Hazan'ın önünde, en az hayali kadar büyük bir engel vardır: Bağ Bozumu Tanrısı olarak anılan Reha Vuslat Mahidar. Takımın en iyi oyuncusu ve çoğu oyunun ana karakterini canlandıran Reha, Hazan'ı kendine bir tehdit olarak görür ve aralarında büyük bir rekabet başlar. "Sen bana kaldırılan onca kadehten birisin, Hazan. Oysa kimse senin ne değerli şaraplara konuk olduğunu bilmiyor..."

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Kitabın tüm hakları şahsıma aittir, en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda derhal yasal işlem başlatılacaktır!! 🕷🕊 İspanyol bir mafyanın, masum bir Türk kızına bağımlı olma hikayesi. 🇹🇷🇪🇸 Una Turco hizo lo que el Demonio no pudo. +18 sahneler vardır

Seri katil Luna.. Öldürülen masumların ruhuydu. Gerçekleştirilemeyen hayallerin umuduydu. İntikamın beden bulmuş haliydi. İnsanların içinde yürürdü ama kimse bilmezdi kim olduğunu. Belkide yanınızdan geçiyordu ama siz bilmiyordunuz.. En sonunda Luna bir oyun oynamaya karar verdi. Kazanana kimliğini söyleyecekti. Ne kadar zor olabilirdi ki? Bunu duyan yeraltı mafyaları oyuna dahil oldu. Kazanan kim olacaktı? Yada bu oyunda neler yaşanacaktı? Luna tehlikenin ta kendisiydi. Herşey planlıydı. Herşey oyunun kurucusuna bağlıydı. Yaşam yada ölüm.. Oyunun kaderini o belirliyordu.. Kim yaşayacak kim ölecekti? Kim kazanacak kim kaybedecekti? Herşey Luna'ya bağlıydı.. Aynı zamanda sırlar vardı.Yalanlar vardı. Bu karanlık dünyaya başka şeylerde ekleniyordu.. Dostluk gibi,aşk gibi.. Gerçekler öğrenilseydi neler olurdu? En fazla neler olabilirdi ki? Oyuna katılın ve görün.. 02.06.23-#1sır 30.10.23-#2tehlike 18.01.24-#1kadınmafya 14.02.24-#3gizem 15.02.24-#3arkadaşlık 16.02.24-#2vahşet 20.02.24-#3katil 02.08.24-#3güçlükadın 06.08.24-#1aşk 06.08.24-#1macera 06.08.24-#1gençkurgu 06.08.24-#1aksiyon 06.08.24-#1mizah

4 arkadaşın numara komşuları üzerine iddiaya girmeleriyle başlar her şey... Argo, küfür vs. içerir!!!

ZAMAN SAVAŞÇILARI SERİSİ PRENSES " Tek düşünebildiğim zamanın durmasıydı. Biliyordum burada zaman diye bir şey yoktu. Ama o an, o savaşçının hayatını kurtarmaktan başka bir şey düşünemiyordum." ⏳ O sıradan bir satürn kızıydı. Volen gezegeninde, yüzyıllar önce çıkan isyanın ardından sürgün edilip Dünya olarak bilinen Mavi Gezegene yerleşen atalarının kanını taşıyordu. Volen gezegeniyle Dünya arasındaki bağı sağlayan o tek geçidi koruyan Zaman Savaşçıları'na katılmak yerine, sıradan bir hayat yaşamak istemişti. ⏳ " Kehaneti biliyorsun. Tüm savaşları sona erdirecek bir kraliçe doğacak ve yirmi beş yaşına bastığında tüm gücüne kavuşacak. Sen de muhtemel kraliçe adaylarından birisin..." ⏳ Adım Elya Merter. Sıradan hayatımı bırakıp, eğitim kampüsünde kalmaya zorlandığımda, geçmişin karanlık sularına sakladığım sır, gün ışığına çıkmak için anı kollamaya başlamıştı bile. KRALİÇELERİN YÜKSELİŞİ "Camila'nın bir kral seçeceğini biliyorsun öyle değil mi?" Camila'nın kraliçe olduğu gerçeği, soğuk su etkisi yaratmış ve belki de Elya ilk kez sıradan bir Satürn kızı olmak yerine kraliçe olmayı dilemişti. Sevdiği adamı Camila'ya kaptırmamak için mücadele etse de, Dylan'ın seçimi Elya'da hayal kırıklığı yaratır. Yine de Elya kolay pes edecek biri değildir. Kalbinin sesini dinlemeye karar verdiğinde, içindeki gücü uyandırmasına az kalmıştır. Üstelik, dost mu yoksa düşman mı olduğu belli olmayan gizli bir örgüte karşı tavırlarını bir an önce ortaya koymaları gereklidir. "Sana bunu yapamaz Elya. Sen onu severken, o seni severken... Neden böyle bir şey yaptı anlamış değilim." Adım Elya Merter, Sıradan hayatımı bırakıp eğitim kampüsünde kalmaya başladığımda, geçmişin karanlık sularına sakladığım sırrın bir gün ortaya çıkacağını biliyordum. Dahası, o sırrın altı

Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.