Hoş geldin sevgili okurum, antik dünyada bir yolculuğa çıkıyoruz seninle. Tanrıçalar ile karşılaşmaya, tanrıları tanımaya, antik dönem bayramlarını kutlamaya gideceğiz. Küçük Asya'dan Mısır'a , soğuk iklimlerden Ekvator'a kadar gidecek uzun bir yolumuz var. Hatta Orta Asyadan Japonya'ya kadar ilerleyecek, periler, ejderhalar, deniz kızları ile dolu yollardan geçeçeğiz. Bildiklerini unut demeyeceğim, bildiklerinin dahi bilmediğin yönlerini sana gösterecek ,içindeki tanrı ya da tanrıçayı sana bulduracağım. Bu İlahi Melodi 'nin sesi...

{Kitabın şarkısı: Raving George - You're Mine} Önümde sadece karanlık bir sis dumanı duruyordu. Etrafıma bakındım lakin yalnızdım, her zamanki gibi... Birkaç adım ilerledim, ben gittikçe yol uzuyordu sanki. Bir ses işittim, bir kitap aralanmıştı. Tıpkı bir duman bulutu gibi dağıldı karanlık. Ne olup bittiğine anlam veremezken gözüm ileride havalanmış büyük kitaba kaydı. Yutkundum. Kehanet kitabı... "Ben de sizi bekliyordum Lordum. Zamanı geldi. Ay ve Gece buluşacak, o zaman ailenizin ruhu huzur bulacak! Bu ışıltı çok güzeldir adeta bir kristal gibi... Lakin unutmayın o kristal eşsiz ve güzel olduğu kadar keskin de olabilir. Birkaç yıldır süren bu karanlığı o dindirebilir, lordum. Size sevgiyi öğretebilir ve size gerçek bir aile verebilir..." Ben kimden bahsettiğini idrak etmeye çalışırken o devam etti. "Yalnızlığın diniyor, Gece Lordu. Kristal kelebeğin geliyor." Onun seni incitmesine izin verme. Ama... Durduramazsın, o senin kalbinin sahibi olacak. Sen de onun kalbini çal... Bırak da bu karanlığı o aydınlatsın. Senin gecende parlayan bir ay olsun... !Kitap tarafıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

Bu kitap: vatan uğruna canını ortaya koyup, düşmanının yüreğine korku düşüren bir Türk Asker'i ile devletin adaletini sağlamaya çalışan bir Cumhuriyet Savcısı'nın hikayesinden ibarettir. Devlet istikbalini sağlamaya çalışan bu iki insan acaba kendi aralarında ki saadeti koruyabilecek mi? •••••••••• "Bana neden söylemedin? Neden yordun beni bunca zaman?" dedi genç kadın. "Sebeplerimi duymadan böyle fevrice konuşmanı reddediyorum, Sayın Savcım." dedi adam. Alaycı bir gülümseme ile "Peki, Yüzbaşım. Lakin şunu bilin ki, son konuşan net konuşacak." dedi kadın. Hemen ardından kapıyı çarparak odayı terk etti. Genç kadın sanıyordu ki, arkasında bir dağ var. Fakat aslında o dağ çoktan koca bir silsileye dönüşmüştü. Bu iki insan birlikte adımlar atarak doğru görülen yanlışları ebediyen doğruya sürükleyecekti. Bu kurgu vatan için can veren askerlerimizin şerefine kaleme alınmıştır. Hikayede geçen olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür! 🇹🇷🐺 .

tahta geçebilmek için savaşan bir prenses " o sadece varis değil tahtın gerçek sahibi "

☆☆Amaya Lovsta ☆☆Moran Dean Kadim Cadılar, yüzyıllar boyunca toplumda hep yanlış anlaşıldılar. Korktukları bu ırk aslında onları korurken, insanların içinde biriken korku, minnet duyacakları yerde onları yok etmeyi tercih etti. Dean ailesi, Lovsta ailesini korkuları yüzünden yok etti. Bu olayın ardından intikam hırsıyla dolan Amaya, kurtların prensi Moran ile karşılaşmanın içinde büyüyen hırs, kurtların arasına girmesine neden oldu. Mührün sahtesi olmaz, her zaman doğrudur. Büyüyle birisine mühürlenemezsin; ne kadar güçlü bir büyücü, cadı veya element sahibi olursan ol, bu mümkün değildir. Acaba Amaya'nın içindeki bu intikam hırsını Moran yok edebilir miydi? Kadim Cadıların kapıları her zaman hizmetinizde açıktır.

Sokaklarda yaşayan bir grup çocuk -"Rakunlar"-, gelenek gereği düğün gecesi prensese takılması için Silver ailesi tarafından taç Rawen ailesine gönderilir. Yüreğin tacı asırlardır Silver ailesinde bulunan ve inanışa göre her bir mücevherinin doğanın kalbinden geldiğine inanılan bir taçtır. Prensesin kaçırılmasıyla sarayda kargaşa çıkar ve Rakunlar bundan faydalanarak tacı çalma girişiminde bulunmak isterler. Bu plan hayata geçmeden birkaç gün önceyse Rakunlara yeni bi üye dahil olur..

Yıllar öncesinden oluşturulmuş bir kehanet ve beraberinde getirdikleri. Açığa çıkan sırlar, Dökülen kanlar, Ve çöken krallıklar. Soleil bir kurtarıcı olarak seçildi. Yapması gereken basit; Ya diyarı sonsuzluğa erdirecekti ya da diyarın sonu olacaktı.

Çitlerin arasından iki tanıdık yüz gördü. Yerde iki kişiyi sürüklemeye çalışırken gözleri Ezgi'yi buldu. Gördüğü manzara ağzı açık kalakalmasına sebep oldu. Yan komşusu,yani en sevdiği öğretmenin gözde öğrencisi, ve öğretmeni elleri kanlar içinde yerde oturuyorlardı. Arkalarında gözüken çarşafa sarılmış beden ve yerde ağzından kanlar akan adam düşündüğünü kanıtlar nitelikteydi. İkisiyle de göz göze geldiğinde öylece durmaya devam etti, olayları kafasında tekrar tekrar tartarken Onat, gözünü çalışkan öğrencisinden ayırmadan, "koş." Dedi. Pamir hızlıca kalkıp giderken Ezgi nihayet ayaklarını oynatabildi ve köşeden döndü, o daha dönmeden hızlıca uzun çalılara girdi ve oturup elleriyle ağzını sımsıkı tuttu. Bu da neydi, kötü bir kabus mu? Ama her şey çok gerçekçiydi, dalların ona batışını hissedebiliyordu. Aklına gelebilecek son senaryoydu bu.

Sihirli güçlerle donatılmış, çoğu kişiye ulaşılması imkansız gibi gelen bir diyar: Dragon Diyarı... Ve o diyarın başına gelen gelmiş geçmiş en acımasız imparatoriçe: Alisa Dawlish, namı değer Majesteleri... Ailesini kendi elleriyle acımasızca katletmesinin ardından tahta geçen genç kraliçe yanlızca 116 yaşındaydı. Diğer krallıklardan itirazlar yükseldi. Onlar bu kadar uğraşıp anca bu konuma gelebilmişken daha 116 yaşında olan bir çocuğun imparatoriçe olmasını ve onların yerine karar almasını hazmedemiyorlardı. }{ }{ }{ }{ }{ }{ Alisa bu kadar sorundan kurtulabilecek mi? Başındaki taacı koruyabilecek mi? Gerçek düşmanları şu anda savaştıkları mı yoksa gelecekte savaşacakları mı? Öğrenmek istiyorsanız, iyi okumalar! 💛 "İntikam için değil, kazanmak için yaşa. Benim için yaşa ve kazan bu savaşı!" (Lütfen okumaya 'Uyarı' bölümümden başlayınız ve tetikleyinci unsurlara dikkat ediniz. Ayrıca, lütfen geçmiş sahneleri okumadan hikayeye başlamayınız. Bu, sizin hikayenin köklerini anlamanız ve olay akışını kafanızda düzenlemeniz açısından iyi olacaktır.)

En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ''Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.'' demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime... Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebebi olmalıydı. Sözünden döndürecek bir sebep...