Il miglior modo per non farti spezzare il cuore è fingere di non averne uno. •|Fanfiction su Arek Milik|• Pubblicata il 7/01/19

oneshot scritta di getto in tre sere subito dopo il derby di coppa arrabbiata nera per cercare di tirarmi su loro si amano ma l'atmosfera come potrete immaginare non è delle migliori (almeno all'inizio) se siete laziali girate alla larga 🐁 boyxboy

Rok 2024 święta, a co ciekawego u naszej parki?

Bardzo nudzi mi się w życiu po za tym kocham formułe, więc przeleje moją miłość na słowa i zacznę pisać jakieś randomowe one shoty o rajdowcach pozdro. Od razu mówię nie będzie żadnych y/n, bo dla mnie kinda cringe się shipować z ludźmi co nawet o twoim istnieniu nie wiedzą. (No chyba, że wiedzą to gratki człowieku) No tego typu, będzie tu coś ale jeszcze nie wiem co pozdro.

A co gdyby wrzucić wszystkich kierowców do tej samej szkoły? Jeszcze gdyby na dodatek była ona polska?

Trzeci i ostatni tom trylogii, której poprzednie części nosiły tytuły "Miłość, piłka i sznurówki" oraz "Klejnot Ebro". Opowieść o miłości Pedra i Pabla zmierza do finału. Czy będzie miała szczęśliwe zakończenie? Przy dźwięku weselnych dzwonów rozstrzygną się również losy trzech innych, powiązanych z nimi par (Siry i Ferrana, Jude'a i Erlinga oraz Alejandra i Lamine'a). Czy swoją szansę na miłość dostaną również zaradny Dani, który dotychczas pomagał innym parom zorganizować ślub marzeń, oraz Fermín, do tej pory zajmujący się głównie wyciąganiem Pabla z kłopotów?

One shots z piłkarzami. Ciekawy kontent nie powiem, że nie XDDD. Chce podkreślić, że znajduje się tu dużo scen nieprzeznaczonych dla poniżej 18'tego roku życia. sceny +18, używki, samookaleczenie, przekleństwa i tym podobne! ŻYCZĘ MIŁEGO CZYTANIA I BRAKU TRAUMY ;**

[...] źle się czuł sam ze sobą. Widząc go - kilka metrów przed sobą, kiedy dzieliła ich tylko siatka, wcale nie czuł się lepiej [...]. Tłumy zagorzałych fanów obu klubów wydawały hałasy - śpiewali, krzyczeli, gwizdali, a buty skupionych, i zmotywowanych do wygranej siatkarzy piszczały. On też powinien czuć się jak każdy z jego kolegów, bądź rywali. Jednakże jego myśli krzyczały: "Mogłem inaczej postąpić". Siatkarz nie dał po sobie znać, że coś było nie tak, że coś mu leży na sercu i nie potrafi sobie sam z tym poradzić. Był wykończony. Nie jadł nic od dłuższego czasu, czuł jak opada z sił. Bolała go głowa. Kończyny powoli odmawiały posłuszeństwa, lecz musi się utrzymać do końca meczu dla klubu. [...] Po challenge, piłka trafiła do rąk z pozoru pewnego siebie siatkarza. Odbił od ziemi piłkę kilka razy, podrzucił ją do góry i ustawił się do serwisu. Będąc pochłoniętym grą, w jego głowie nie było nic, mógł oczyścić chwilowo swoje myśli od wszelkich zmartwień. Piłka była już za siatką, kiedy zauważył coś dziwnego. Jego 𝓼𝔃𝓬𝔃𝓮̨𝓼́𝓬𝓲𝓮 ledwo stało na nogach, a kiedy widział, jak jego powieki zaczęły opadać, skóra mu pobladła, ręce opadły bezwładnie wzdłuż jego ciała, a jego nogi trzęsły się jak galaretka, bez chwili namysłu zaczął biec w jego kierunku, aby uchronić go przed upadkiem, robiąc wślizg pod siatką [...] Cześć! Zapraszam do czytania mojej siatkarskiej książki. Nie wszystkie sytuacje będą zgodne z prawdą, ale postaram się nawiązać mecze do tych prawdziwych. Muszę ostrzec, że rozdziały nie będą regularne, ponieważ mam dużo nauki i innych zajęć. Jeżeli ktoś będzie miał jakieś uwagi, to śmiało może pisać w komentarzach. Z góry dziękuje i zapraszam do czytania! Mam nadzieję, że nikogo tą książką nie zawiodę. W KSIĄŻCE POJAWIAJĄ SIĘ WULGARYZMY, DRASTYCZNE SCENY ITP

Rebecca Yeats to dwudziestoczteroletnia dziennikarka. Po tym jak z dnia na dzień w niezbyt wyjaśnionych dla wszystkich osób okolicznościach zaszyła się w rodzinnym mieście Calgary z najbliższymi. Przez półtora roku pracowała w jednej z firm, udając, że nie pamięta o swojej pasji, o którą walka wyniszczyła ją prawie w całości. Wszystko zmienia jeden telefon od Sky Sports, który gwarantuje powrót do dziennikarstwa. Brytyjska sieć telewizyjna proponuje dziewczynie pracę jako dziennikarka formuły jeden. Czy Rebecca będzie w stanie w końcu powiedzieć najbliższym dlaczego półtora roku temu niespodziewanie odeszła? Czy będzie w stanie zaufać całkowicie obcej osobie pokonując przy tym swoje traumy z okresu nastletniego?

„Wesołych świąt. Też mi pomysł! Jakie masz prawo być wesołym? Jakie masz do tego podstawy? Taki biedak!" UWAGA! Tekst napisany jest staropolszczyzną, zatem użyty w nim język może wydawać się wam być pełen błędów ortograficznych - jednak takim właśnie językiem posługiwano się kiedyś w Polsce, toteż proszę was o niepoprawianie ich w komentarzach. Każdy taki komentarz będzie usuwany.