"Kendini benim karşımda tatmin edebilir misin?" Diye sordu. Hiçbir duygu hissetmeyen benliğim ile kaşlarımı çatarak "ne?" Diye sordum. Üzerimdeki bornozun kuşağına getirdiği eli ile hızla iki yana açtı onları ve karşısında çırılçıplak kalmama sebep oldu. Bu onun karışısında ilk çıplak oluşum değildi. "Kendini okşamanı istiyorum, gözlerimin içine bakarak, bunu yapabilir misin?" Diye sordu bu sefer, sabırsız bir ses tonuyla. "En yakın arkadaşımın kocası ile ilişki yaşayan ben, bunu yapamayacağımı mı düşünüyorsun?" Diye sordum alayla, gülümsedi. "Yasak oluşun en çok bu yüzden tahrik ediyor beni, inanılmaz bir kadınsın ve ben her gün senin kuytularına ineceğim" diyerek elini aniden kadınlığıma bastırdı. "Senin kuytularında tam bu noktada Kış Güneşi" dedi ve elini tekrar kadınlığıma bastırdı. "Şimdi kendini okşa" diye devam etti. Üzerimdeki bornozu çıkarttım, kendimi yatağa attım. Yüzümde yer edinen arsız gülümseme ile karşısında durarak kendimi okşadım. UYARI! -Bu hikaye savunduklarınızın aksine günah kokan davranışların olduğu bir hikayedir. Masumiyetin yok olduğu, yasağın taht kurduğu anlarla dolu bir hikayedir. Sizler ise eğer buradaysanız, masum kalamazdınız. Çünkü bu hikayedeki hiçbir karakter masum değildir.- 🕯 (İlk kitabım ve mevcut acemiliğim olduğu için kitapta oldukça fazla yazım yanlışı vardır. Düzenleyeceğimi bilmenizi isterim). (DİKKAT CİNSEL İÇERİKLİ SAHNELER OLDUKÇA FAZLADIR!) B.T= 16.06.2021

~Standart bir töre hikayesi değildir.~ Nisan Yılmaz... Yaşarken ölmek ile ölmek arasındaki o farkı daha yedi yaşında öğrenen yalnız, kimsesiz olduğunu düşünen ve umursamaz işinde başarılı bir kadındı. İdoldü, etrafındakilere bir meşale gibi yol gösterirdi. Sevdiklerini bir anne gibi korur, kollardı. Kendisi yanardı ama etrafındakileri hayatta tutar, onlara umut ışığı olurdu. Kimseye meşalenin yandığını düşündürmezdi. Rüzgar hızla eserdi ama gücü onun ateşini söndürmeye yetmezdi... Onun ateşi acılarından ve geçmişinden gücünü alırdı. Hangi rüzgarın buna gücü yeterdi ki? *** "Bir adam bana aşık oldu. Onu kendi elllerimle öldürdüm ve sen bana aşık olduğunu söyledin. Söylesene, ya seni de öldürürsem?" "Ölürken göreceğim son insan olacaksan dünyanın en şanslı adamı olduğumu düşüneceğim." *** Hayat, herkese adil davranmıyordu. Bunu biliyordu zaten ama yine de belki bir gün inancının kalmadığı şansın garip bir şekilde yüzüne güleceğini de... Beklemiyordu aslında. Nisan Yılmaz olmak güçlü bir kalkana sahip olmak demekti. Ve hayır, o kalkanı soyadı ona vermemişti. O kalkan Nisan'ın ellerini yara bere içinde bırakarak oluşmuştu, onu güçlü tutmak için. Sevememek ve sevilememek onun hatası değildi. Nisan Yılmaz, hayatını kendi elleriyle yaratmıştı ve kendi elleriyle yönlendirmiştı, hatta hikayesinin sonunu da kendi elleriyle şekillendirecekti.

Bir kız olmaması gereken kişiye aşık olursa. Meldanın üvey abisine hissettiği hisler karşılıklıysa. Peki onların birbirine hissettiği aşkı ne kadar imkansız olabilirki.

Bu güle değil, dikenine aşık olanların hikayesi. Melis'in kaderi patronundan kendisine kalan vasiyetle değişecekti. Aniden hayatına giren Sinan'ı tanımak isteyen Melis'in tek yapması gereken ise geçmişine dönmesiydi. Adam okyanustu. Kadınsa yüzme bilmeyen bir balık. Başarımlar Romantizm #3 Mizah #1 Genç Kurgu #1 Aksiyon #2

Kuma... 4 harften oluşan ama bir insanı ölüme iten o kelime. Düşünsenize aileniz sizi istemediğini bir ağaya kuma olarak veriyor nasıl hissederdiniz ben düşündüm intihar ederdim. Ben Dila Saran 18 yaşına yeni girmiş bir kızım ben çocuğum ben daha ben kabullenemedim intihar ettim am öldümmü hayır ölemedim ama ruhum bedenimden ayrıldı benim kuma gittiğim gün ölü bir kadınım ben gözlerime bakınca anca ölümü görürdünüz. Şimdi size soruyorum bu ölümde benimle varmısınız?...

İstanbul'dan Mardin'e uzanan bir berdel hikayesi. Onlar berdel ile evlenen iki kişiydi. Birbirlerini hiç sevmeyen iki kişi. Ama sonra; Sonrası kitapta buyrun okuyalım. ✳️ Wattpad'te bu isimli ilk kitap. ✳️Başlama tarihi 21.11.2018