KESKİN (Raflarda)

İşte oradaydı...
Muhtaç olduğum kadın bana korkuyla bakıyordu.
Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti, yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım.

O kadar güzeldi ki...
Bir papatya gibi kırılgan ve narindi.
Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.
O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!"

Kokusunda can bulduğum ...

Zeynep MARAL ~ Uygar EZELOĞLU

Yayınlama tarihi.. 17.Aralık.2017